De Verwanten

Eén gedachte in de nacht:
Kan uitgroeien tot een zwangere wolk
Die talloze wolkjes baart
Een groot magnetisch veld
Die al het gelijksoortige aantrek

Angsten kwellen het overspannen brein
Fluisterende en schreeuwende stemmen
Een schoolplein vol demonen
Meditatie, gebed en lichtcirkels
Niets is opgewassen tegen dat geweld

De toekomst een onoplosbare knoop
Ik ben niet de gedachten in mijn hoofd
Wakker blijven, niet meer inslapen

Wachten op het eerste daglicht
Dat het duister zal verjagen
Uitgeput ga ik de dag tegemoet.

juli 2023

Ik wil gelukkig zijn
Ik wil geliefd zijn
Ik wil gezien worden
Ik wil begrepen worden
Ik wil van betekenis zijn

Ik ben doodmoe
Moe van al het vechten
Moe van het onbegrepen zijn
Moe van het gezien willen worden
Moe van iemand willen zijn

Neem al het streven van mij
Ik wil helemaal niets meer zijn
Niets meer dan ik ben
Zo eenvoudig als het kind in mij
Dat tevreden leeft in het heden

juni 2023

Er was zoveel onrust om mij heen
Het haalde mij uit mij-zelf
Woorden bleven zich herhalen
Weerloos onderging ik het teveel

Het ontnam mij de adem
Een spartelend visje
In een wezensvreemde wereld
Die ik niet meer ben

Wie zijn die medemensen
Wiens taal ik niet meer versta
Opkomende paniek, wil vluchten
Laat mij met rust, ik ben niet
Wie je denkt dat ik ben

Losgesneden te zijn
Als een ballon op te stijgen
Gaan waar de wind je heen blaast
Willoos, machteloos
Tril ik mijn lichaam uit

Door niemand gemist
Land ik tussen het fluitenkruid en de klaver
De merel en de nachtegaal zingen mij toe
Een moedereend laat trots haar kuikens zien
Jonge langorigen spelen Haasje Over

Thuisgekomen in wie ik-ben
Een bewust kind in verbinding
Hier wordt niet over mij gedacht
Hier word ik gekend
Omdat ik in wezen het-Zelf ben

Nostalgische wandeling
Hollands oerlandschap
Knotwilgen aan weerskanten
Voel ik mij weer lopen
In de tijd van mijn grootmoeder

Alles was nieuw en wonderlijk
Het wit van het fluitenkruid
Contrasteerde met het groene tapijt
De koekoek riep z’n eigen naam
De specht timmerde erop los

De torenvalk hing biddend in de lucht
Om zijn schepper te eren
De lijster als dirigent van het koor
De kikkers kwaakten er op los
Als slagwerk in de orkestbak

Fikkie rende voor mij uit
Wilde spelen met de hazen
Er was geen enkele scheiding
Ik was het gras, het fluitenkruid
De specht, het orkest en het hondje inEen

(17-05-23)

Ik liep rond in een tuin
Die vol lag met rijpe vruchten
Van de overvloedige boom afgevallen
Een ieder mocht ze naar behoefte meenemen.
Alles was vanzelfsprekend gratis

Achter het raam zag ik een vrouw
Die bevallen was van een kind
Ik ging naar binnen om haar te feliciteren met de geboorte.

Tot mijn verbazing zag ik geen wieg, noch baby
Wèl een oude vrouw met een doorgroefd gelaat ….
Ik zag het kind door haar ogen stralen

Jan V. (maart 2023)
Uit: https://deverwanten.nl/de-alleenganger/