We leven in bijzondere maar ook onzekere tijden, en dan verlangen mensen naar sterke leiders die zich al snel ontpoppen tot dictators die gebruik maken van de chaos en de onzekerheid onder het volk. Altijd
is de mens op zoek naar zekerheid, die in feite schijnzekerheden blijken te zijn.
Ook in spirituele kringen zien we in deze tijd ook weer de tendens de kop opsteken van het blindelings volgen van zelfbenoemde mediums die zich erop voorstaan dat de ze uitverkoren zijn tot de spreekbuis van Jezus zelf, van Boeddha in hoogst eigen persoon of een van de grote aartsengelen zoals Michael en andere grote geesten. Ze gebruiken in onzekere tijd graag ‘de alles komt goed methode’. Die mensen afhankelijk maken en in slaap sussen. Het is te hopen dat de volgers op tijd wakker worden en de misleiding doorzien. Uiteindelijk komt alles goed als je blijft focussen op je eigen unieke innerlijk. Blijf geconcentreerd op je gevoel, je intuïtie, je hart, en een helder onafhankelijk denkvermogen, ongeacht de mate van chaos en onzekerheid in de buitenwereld.
Hetzelfde speelt zich af bij de dwangmatige zoektocht naar de tweelingziel. Het gaat mij aan het hart om velen de romantische gedachte over de tweelingziel te ontnemen, maar het veroorzaakt zo’n verwarring. Het brengt je niet verder, dat eeuwige zoeken buiten jezelf naar het ontbrekende deel.
Ontmoetingen worden maar al te snel gekaderd onder het fenomeen tweelingziel. Het ego kan even flink groeien in die aandacht van buiten. Wat erger is: dat je in feite je hogere zelf verloochend. Je laat je-zelf letterlijk en figuurlijk in de steek. In tegenstelling tot de duurzame liefde die zich verdiept en verantwoordelijkheid wil dragen voor de omgeving. Verliefdheid raakt het ego aan, Liefde raakt de goddelijke kern aan in jezelf en daardoor ook alle anderen. Er is geen betere manier om de wereld te dienen, dan zorg te dragen voor je eigen ziel. Er is blijkbaar diep in ons een hunkering en een diep innerlijk weten dat we gespleten zijn en dat ergens iets is dat ons weer heel kan maken, kan helen, maar is dat buiten jezelf of in jezelf?
Bij de schepping was de mens eerst twee in één. Later zouden de helften gescheiden zijn geraakt. Het begin van een eeuwige zoektocht naar elkaar. 
Zoals in het archetypisch beeld dat Adam Eva in zich draagt en dat Eva dan buiten hem wordt gezet. Al vanaf de oertijd staat dit verhaal in het menselijk geheugen gegrift. De mens leefde in het paradijs totdat het denken zijn intrede deed en de schijnbare tweedeling plaatsvond en terstond werd hij uit het paradijs, de eenheid, verdreven. In La divina commedia reist Dante samen met zijn geliefde Beatrice door de vele hemelen. Hun ontmoetingen zouden voorbeschikt zijn door een hogere macht en ook na de dood onverbrekelijk blijven. Mede daardoor ontstond de romantische gedachte dat iedere ziel hier op aarde een tweelingziel heeft. Het begin van een eeuwige zoektocht naar elkaar.
Het wordt vaak als volgt verwoord: “Je bent een vrouw? Ergens is er een man die er naartoe werkt jouw vrouwelijke krachten bij hem tot ontplooiing te brengen: als jullie elkaar ontmoeten zullen jullie jezelf herkennen…Je bent een man?
Je complementaire tegendeel is bezig te groeien in de richting van jouw mannelijkheid door in zichzelf de unieke kenmerken van jouw yang-krachten te ontwikkelen. Ze zullen zich in jou weerspiegelen in de verrukking van de herkenning als jullie elkaar uiteindelijk vinden…
Het idee van de Tweelingziel komt voort uit een oude veronderstelling dat ergens het andere deel van onze ziel rondloopt en dat er een geheime magnetische kracht is die de twee delen eens samenbrengt, aan het eind van een lange ontwikkelingsweg.
De hele zoektocht begon met de schijnbare tweedeling tussen man en vrouw. De dualiteit plaatste man tegenover vrouw, goed tegenover kwaad, licht tegenover donker, liefde tegenover haat, etc. Alles wordt dus gespiegeld, je kan jezelf voor je zien.
Yin en yang spelen zich af in de menselijke ziel, of de ziel zich nu voordoet als mannelijk of vrouwelijk. Het zoeken buiten jezelf naar een van de componenten is het willen vermijden van de confrontatie met jezelf. Het zou ook betekenen dat we als mens niet af zijn, maar een halffabrikaat.
*Alles wat buiten je staat is ook in je: macrokosmos-microkosmos. Net zolang tot er een volledig bewustzijn zal zijn over de eenheid in jezelf en de eenheid aller dingen, tot zolang zal de zoektocht duren en tot zolang zal de eenzaamheid je vergezellen.
Een zogenaamde tweelingziel is iemand die ongeveer hetzelfde niveau heeft bereikt als jij en waar je vele levens mee bent opgetrokken. De grote herkenning kan nu plaats vinden en je vindt in de ander het nog ontbrekende deel van je eigen ziele-ontwikkeling. Eigenlijk houd je elkaar een levensgrote spiegel voor, waar je niet meer voor weg kunt lopen en je kunt elkaar een grote stap voorwaarts helpen. Het grote probleem doet zich voor dat je enorm aan de ander gehecht blijkt te zijn, afhankelijk en onvrij. Je hebt de ander heel erg nodig en je bent geneigd om je hele hebben en houwen in de handen van de ander te leggen. Er vanuit gaande dat je één wezen bent. In plaats van jezelf te vinden, raak je jezelf kwijt in de ander. Je wordt verliefd, je houdt oprecht van de spiegel of… je haat de spiegel. De bedoeling is niet om op te gaan in de ander, maar om elkaar nu eindelijk eens te bevrijden van elkaar. Dat is toch prachtig, dat is echt al bijzonder genoeg.
Kahlil Gibran beschreef dat mooi: “Wees als twee pilaren die hetzelfde dak dragen, maar ga de ander niet bezitten, laat de ander onafhankelijk blijven.”
Wat te denken van mensen die letterlijk en figuurlijk als tweelingen naar de aarde komen? Het zijn ‘tweelingzielen’ die levenslang samen opgetrokken zijn en hun ziel als het ware verloren zijn in de ander. Voor hen nu de opdracht om er achter te komen wie ze zelf zijn en zich te bevrijden van de ander. Van nabij heb ik ervaren hoe die mensen moeten worstelen om zich van elkaar te bevrijdden en niet weinig gaan op den duur letterlijk en figuurlijk afstand scheppen, omdat ze innerlijk beseffen dat ze nu eindelijk eens los van elkaar moeten komen en de moed dienen op te brengen om op zichzelf te gaan staan. Hoe zou je in dit kader de Siamese tweeling geestelijk kunnen verklaren, die letterlijk en figuurlijk aan elkaar vastgeklonken zijn?
De ontmoeting met een verwante ziel, iemand waar je levenslang mee bent opgetrokken kan veel overhoop halen. De verwante ziel ben je niet zelf die staat buiten je. Deze bijzondere ontmoeting wordt vaak aangezien voor de ontmoeting met de tweelingziel. Zo’n alles overhoop halende ontmoeting, waarbij alles uit de kast wordt gehaald om je wakker te schudden en je los te weken, is in feite niet het eindpunt, maar eigenlijk begint het dan pas echt. Het wakker worden in een hoger bewustzijn. Blijkbaar is het van een onmetelijke betekenis dat de mens zichzelf leert kennen, niet onbewust, maar volledig bewust. Dat heeft met bevrijding te maken, bevrijding uit de duisternis van het onbewuste bestaan. Dan kan er sprake zijn van een bruiloft (chymische bruiloft) tussen het mannelijke en vrouwelijke, een versmelting tussen beiden. De mens is een androgyn wezen en draagt het mannelijke en vrouwelijke dus al in zichzelf, maar tot zover onbewust.
Uiteindelijk zullen we onze spirituele wederhelft vinden. Die wederhelft zijn we namelijk zelf. Verwante zielen hebben de opdracht om elkaar te spiegelen. Door de ander zal je langzamerhand jezelf leren herkennen. Zelfkennis ontstaat dankzij de ander, die ook echt een ander is. Het is het bewustwordingsproces tot de beantwoording van de vraag der vragen: Wie ben ik?
Uiteindelijk ontstaat het besef dat we allen deel uitmaken, en onverbrekelijk verbonden zijn met de oerziel, het hoger Ik.
Individueel bewustzijn betekent niet het vervolmaken of vergoddelijken van het menselijke ego, maar bovenal de erkenning van het Goddelijke in onszelf. Het ego zal zich daar uiteindelijk in oplossen. Als we dat bewustzijn verder ontwikkelen volgt de rest vanzelf, dat is de belofte die daar bijhoort. Het gaat vooral om een innerlijke concentratie op dat Goddelijke principe in onszelf, in plaats van je alsmaar en voortdurend te verliezen in de buitenwereld, alleen daardoor al vindt er een innerlijke reiniging plaats.
Als de Arabische vorst Khalid in de zevende eeuw aan de alchemist Morienus vraagt waar hij de ‘steen der wijzen’ kan vinden antwoord de laatste: “O, koning, ik zeg u in waarachtigheid dat Allah in zijn genade dit uitzonderlijke voorwerp heeft geschapen in uzelf; waar u ook moge zijn, het is altijd in u en het kan nooit van u gescheiden worden.”
Voor reactie, vraag of aanvulling weer terug >>naar de Sensitieve Beeld en Geestverwanten privé groep. / of onze pagina De Verwanten waar ook gedeeld kan worden. En de antroposofische beweging
(Een bewerkt artikel van een eerdere publicatie nov. 2020)
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
