Rustig, tevreden zit hij op het bankje
Heideveld, grazende koeien met horens
Omgeven door oprijzende groene sparren
Symboliserend het oneindige bestaan
Een specht die kiekeboe speelt
Zilveren meeuwen dansend op de wind
Torenvalken hangen biddend in de lucht
Nu… uit ootmoed voor hun schepper
Een blauwe hemel buigt zich liefdevol
Over dit vredig tafereel
De zon dempt haar licht enigszins
Een weldadige stilte omhult hem
De man voelt zich veilig in deze
Kleine overzichtelijke kosmos
Zijn wereld wordt alsmaar kleiner
Hij volgt de omgekeerde weg
Steeds verder naar binnen
Dwars door de leegte
Naar daar waar hij de wereld
Zelf is
… Lees meer