Ik ben als anti-anti-toesrist weer eens met vakantie geweest. Familie en vrienden bleven mijn ongelijk bevestigen met mooie vakantie verhalen en hoe het toerisme de wereld en de mens kan verrijken.
Zelf probeerde ik hen uit te leggen dat ik geen behoefte had aan verre reizen omdat het in mijn eigen omgeving en in ons landje mooi genoeg is en dat het wellicht elders anders is maar niet mooier. Die niet te stuiten behoefte aan alsmaar weer nieuwe indrukken begrijp ik niet en in mijn simpelheid zie ik het als een gevolg van de materialistische hebzucht die nooit genoeg heeft.
Ik besloot mijn weerzin te overwinnen en naar het drie landen gebied te gaan rond de Bodensee. Laat ik het dan maar gelijk goed doen ook en Duitsland , Zwitserland, Oostenrijk in één vakantie te bezoeken en om er te komen moet je door België en Frankrijk, wat wil je nog meer.
Mijn zoon is in Californië gaan wonen en zijn vader durft en wil niet mee met een vliegtuig waar hij 10 uur in opgesloten zit. Ik krijg het al benauwd in een lift die omhoog gaat volgepakt met wildvreemde mensen; stel je voor dat hij halverwege blijft vastzitten. Daarom ook beschouwde ik deze reis als een soort vuurdoop voor de reis naar Californië. Soms moet ik iemand ophalen of wegbrengen van en naar Schiphol en verbaas mij dan over de krioelende mensenmassa die blijkbaar zonder problemen daar rondlopen als ervaren wereldburgers. Ikzelf voel mij in die massa min of meer bedreigd en ontheemd en totaal niet op mijn gemak en als ik de hal weer mag verlaten voel ik een opstijgende dankbaarheid en opluchting dat ik er niet aan mee hoeft te doen.
De auto volgeladen, huisje besproken in het Zwarte woud op zo’n 900 kilometer afstand met de geestelijke ondersteuning van familie en vrienden die appjes stuurden met de volgende teksten: geweldig, we zijn trots op je, de wereld is groter dan de omgeving van Alkmaar en Bergen, eindelijk word je een normaal mens, het verrijkt je leven, etc., etc..
Ik had een route uitgestippeld via mijn geliefde Limburg, België, Luxemburg en via Straatsburg naar de eindbestemming. Onderweg passeerde ik links en rechts prachtige gebieden: Zuid-Limburg, De Ardennen, De Eifel, Luxemburg, maar ik bleef maar door jakkeren over de snelwegen.
Als je de vrachtwagens wil inhalen ben je in Duitsland gewaarschuwd omdat je denkt voldoende tijd te hebben, maar de naderende auto’s zijn in een split second, al knipperend met de lichten, achter je.
Snelheden van 170 km of nog harder blijken daar normaal te zijn. Als ik te hard rijd omdat er ingehaald moet worden en mij moet aanpassen aan het verkeer is het net alsof de auto mij vooruitgaat en ikzelf in vertwijfeling achter blijft, mijn lichaamsdelen kunnen dat niet aan omdat het onnatuurlijk en onmenselijk is, tenminste zo werkt dat nog bij mij. Ik ben waarschijnlijk in de verkeerde eeuw terecht gekomen omdat paard en wagen mij meer nabij zijn.
Het prachtige huis, volgens de brochure, bleek aan een bouwput te liggen waar een grote kraan heen en weer zwaaide. Naast het huis stond een idyllisch kerkje die ieder kwartier de tijd luidde. Daar ik een lichte slaper ben schrok ik steeds weer wakker omdat het leek alsof iemand naast mij stond en keihard op een gong sloeg. Mijn ervaring met huisjes is overigens altijd een teleurstelling geweest en meestal pakte ik ruim voor de geboekte tijd mijn spulletjes weer in en vertrok opgelucht naar huis. Kamperen is ook niet aan mij besteedt na vroegere ervaringen met storm, regen en overbevolking.
Rond de Bodensee kan je fietsen en dat vind ik als Hollander nu een geweldig tijdverdrijf, vandaar mijn keus om daar te willen zijn, maar dat gebied is de toeristische attractie van Duitsland en de anderen omliggende landen en je kon er al in mei als het ware over de hoofden lopen of in mijn geval fietsen.
Het is er ook werkelijk mooi met aan de overkant de Zwitserse bergen met besneeuwde toppen, kloosters en kerkjes en de natuur op zijn mooist. Ik ben de heuvels in gefietst en voelde mij daar meer thuis. De oorverdovende stilte en de schoonheid brachten mij in ontroering en dan komen er bespiegelingen in mij op en vraag ik mij af hoe het mogelijk is dat de mensheid maar oorlog blijft voeren ondanks de natuurlijke schoonheid waarin ze leven. Dat de menselijke aard zo hebzuchtig en dom is dat ze zelfs hun eigen leefomgeving vernietigen en dat vervolgens ook elders in de wereld gaan doen.
Reizen maakt dat je avonturen kan beleven en andere mensen en culturen kan ontmoeten, en dat is zeker waar; ik heb werkelijk mooie en behulpzame mensen ontmoet en dat is een verrijking. Er zijn in feite veel meer mooie, ontroerende en zachtaardige mensen van goede wille dan dat er ontaarde mensen rondlopen.
Zoals altijd hield ik het verder voor gezien ruim voor de tijd en vertrok weer, en nu over de autobaan om eerder thuis te zijn. Een aangesloten lint van vrachtwagens en de voorbijrazende auto’s van opgejaagde mensen. Als ze achter mij aan zitten voel ik mij opgejaagd wild en heb de neiging om nog harder te gaan rijden en zoek een opening tussen de vrachtwagens om weer even tot bedaren te komen. Dat het ook levens gevaarlijk is op de weg bleek weer toen een vrachtwagen een wiel verloor, een auto met oplegger wild uitweek naar rechts en al scharend mijn kant op kwam. Achterom kijkend ontstond er een chaos op de weg en ik reed met kloppend hart door, mij bewust dat ik het op een haar na had overleefd.
Na negen uur rijden kwam ik aan op Hollandse bodem en was dankbaar dat ik het gehaald had, maar hier bleek het nog veel drukker te zijn en de autowegen stonden propvol met stil staand en zacht rijdend verkeer van Eindhoven tot ver voorbij Utrecht.
Drie dagen uit moeten rusten van mijn vakantie en besloten dat het experiment op een mislukking was uit gelopen en ik dit nooit meer zal doen, omdat het in ieder geval voor zo’n figuur als ik een ongezonde situatie is en niet passend bij mijn natuur.
Vluchten kan niet meer…………
Vakantie verwoest het milieu, de lokale cultuur van het land van bestemming en komt voort uit een overstresste samenleving. Schaf de vakantie af en kies voor een ontspannen samenleving, waar vakantie overbodig wordt en iedereen van de toeristenplaag wordt verlost.
Vakantie is een vrij recent verschijnsel, pas in de loop van de jaren zestig werd vakantie voor brede lagen van de bevolking onderdeel van het ritme van het jaar. Eerst ging dat om een keer vakantie, maar tegenwoordig zijn twee of meer vakanties per jaar doorsnee. Zonder vakantie zouden velen de hoge mate van stress in hun leven maar nauwelijks overleven. Is het niet veel zinvoller om het alledaagse leven ontspannender in te richten, zodat vakantie overbodig wordt en alleen actieve en geestverruimende reizen nog op onze agenda staan? (Erica Meyers in het tijdschrift de Helling van Groen Links.)
Mensen doen vaak werk dat totaal niet overeenstemt met wie ze werkelijk zijn en dat vreet energie en holt mensen uit. Men leeft dan van vakantie naar vakantie om weer enigszins op te laden en weer mens te kunnen worden. Door de voortschrijdende techniek worden we steeds meer weggedreven van ons oorspronkelijk zijn, van de eenvoud. De verbondenheid met de natuur, wat we ook zelf zijn, is verbroken. Over de hele wereld raakt het platteland ontvolkt en de steden overbevolkt. Men gaat de hele dag om met ‘alledaagse’ gebruiksvoorwerpen die in essentie absoluut niet meer te begrijpen zijn en die grotendeels bepalen hoe men leeft en is. De onvrije media, die voor het overgrote deel in handen zijn van een steeds kleinere en engere groep superrijken, bepalen wat goed is en kwaad.
Vakantie is goed, omdat het goed is voor de economie en die kleine groep heersers. Landen en steden doen er alles aan om de toerist van heinde en verre aan te trekken en te overtuigen dat een bezoek de moeite waard is. Vliegreizen kosten bijna niets meer en men deinst er niet meer voor terug om 10 uur in een vliegtuig te zitten om in een ver all inclusive resort 10 dagen in de zon te kunnen vertoeven.
Eigenlijk is het ook wel te begrijpen dat mensen hunkeren om uit die lelijke nieuwe steden en hun flat of bovenwoning weg te vluchten en zich over te geven aan de illusie van het vakantiegeluk.
Citymarketing is zo’n mooi woord om enorm veel geld uit te trekken voor verfraaiing van de stad en dat te laten betalen door alle inwoners en flink te bezuinigen op gezondheidszorg en onderwijs. Er wordt overigens in het algemeen veel meer geld uitgegeven aan vakanties dan aan gezondheidszorg en onderwijs. Het centrum van Amsterdam is hard op weg om een openluchtmuseum te worden en de locals verhuizen naar nog leefbare gebieden. In Venetië (ongeveer 20 miljoen bezoekers p.j.)moet je voor een kopje koffie eerst huur betalen voor de tafel en daarna 15 euro voor de koffie. Texel wordt nu genoemd op de lijsten van meest bijzondere vakantiebestemmingen en de V.V.V. op Texel juicht veel te vroeg. Horden toeristen zijn net als sprinkhanen: ze komen massaal en storten zich op alles wat het eiland te bieden heeft en laten uiteindelijk een kale woestenij achter waar alle oorspronkelijke schoonheid in verdwenen is. Zelfs de voettocht naar Santiago de Compostela is aan massatoerisme onderhevig.
In China en India ontstaan nu ook sterke middenklassen die ook gestimuleerd worden om op vakantie te gaan en miljarden zullen daar gevolg aan geven en vakanties in het oude Europa boeken. Amerikanen o.a. verbazen zich erover dat wij een gemiddeld maandsalaris krijgen voor vakantie en dat ook zieken en ouderen recht hebben op vakantiegeld. Zij hebben twee weken en besteden dat grotendeels aan familiebezoek. Niet te spreken van de rijke Amerikanen die daar geen boodschap aan hebben en cruises rond de wereld maken in die all inclusive grote cruiseschepen. In Europa spannen de Duitsers en Nederlanders de kroon om zoveel en zo ver mogelijk op vakantie te gaan. De rijkere Russen zijn gek op de resorts in Turkije waar ze nu van Poetin even niet meer heen mogen. De Griekse vakantie eilanden kunnen ook even niet meer omdat daar nu de vluchtelingen het vakantieplezier bederven.
Is er een verschil tussen reizen en toerisme? Hoe ziet dat verschil eruit? Zijn veel idealistische rugzaktoeristen (vaak zonder hun eigen medeweten) in werkelijkheid geen vooruitgeschoven posten van massatoerisme met al zijn schadelijke gevolgen voor mileiu en lokale cultuur?
Jonge mensen horen er niet meer bij als ze niet eerst minstens voor een jaar de wereld hebben rondgereisd als oriëntatie op de te volgen studie en als basis voor de rest van hun leven. Hun eigen land en omgeving zijn voor hen onontgonnen en niet interessante gebieden. De Achterhoek, Twente, Zuid-Limbug of de Zeeuwse en Waddeneilanden zijn nooit betreden. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste jonge mensen bij thuiskomst nog steeds niet weten wat ze met de rest van hun leven aanmoeten.
Op den duur, als de verveling toeslaat, krijgen we georganiseerde reizen aangeboden naar oorlogsgebieden of kunnen we een rondtocht maken door de getto’s rond de grote steden om de armoede en ellende even onder ogen te komen en daar foto’s van te maken om aan het thuisfront te tonen.
Na de vakantie zitten de wachtkamers vol bij de dokters, therapeuten en psychiaters omdat de hoge verwachtingen bij lange na niet zijn uitgekomen. Partners die denken: in de vakantie gaan we alles goed maken, dan hebben we eindelijk tijd voor elkaar. Een echt gezin vormen met de kinderen of met de nieuwe kinderen van de nieuwe partner. En dan moet het ook nog leuk, gezellig en spannend zijn. Maar dat is het vaak niet. Het bed ligt niet goed of is vies, er zijn muggen, meereizende pubers verpesten de sfeer nu evengoed en de kleine kinderen zijn nog meer overstuur dan ze thuis al waren.
Spanningen tussen de partners lossen meestal niet op in de vakantie maar groeien tot een hoogtepunt omdat ze nu pas echt los kunnen komen.
Al met al een negatief stukje, maar daar kan ik echt niets aan doen, omdat ik het niet anders kan zien en omdat de gevolgen steeds meer duidelijk worden, en toch blijft de vakantiedrang van generatie op generatie doorgaan. We zijn wereldburgers geworden met steeds meer geld en vrije tijd en steeds meer innerlijke leegte die we maar niet weten op te vullen.
Dat is de onderliggende kwaal van de uiterlijke zoektocht! Een leegte die ons voortdrijft om de verveling en de eenzaamheid te ontvluchten. Vluchten kan niet meer………………………..
Een juiste antwoord op de waanzin van het massatoerisme heb ik niet, alleen wil ik uitroepen: Zoek de eenvoud heel dichtbij, de waarheid ligt vlak voor je voeten!! Begin eens de eigen omgeving te verkennen en zoek ruimte voor een moes of bloementuin, desnoods boven op het dak van je stadswoning of kantoor. Vele wijzen hebben ons erop gewezen dat we God in de natuur kunnen vinden, we kunnen er graven naar God. Spinoza noemde zichzelf een atheïst, maar in de Ethica komt Spinoza er onomwonden voor uit dat hij God aan de natuur gelijkstelt. Hij sprak van een Natuur met twee gezichten: aan de ene kant de “naturende natuur” – dat wil zeggen: God, of de Natuur – en aan de andere kant de “genatuurde natuur” – ofwel de natuur in de gebruikelijke zin van het woord, de natuur met een kleine letter; de natuur als het ‘effect’ of het ‘gevolg’ van God.’
Al met al een fijne ontspannende vakantietijd toegewenst!!
19 augustus 2016 om 21:04
heb het twee maal ontvangen?
22 juni 2016 om 22:15
Interessant thema Jan. Aan mij gaat het allemaal voorbij.
Ik zou ook niet weten waarom ik mij gedurende langere tijd ver van huis zou moeten ophouden. Ik maak regelmatig lange fietstochten en daar word ik al gelukkig genoeg van. Wat fietsen, wat vanaf hoge heuveltoppen in de dalen staren. Naar wolken kijken, op terrassen zitten, een tenhemelheffende trappist drinken en met onbekenden wat gedachten ruilen.
Ach, er gaat best wel veel aan mij voorbij.
Smartphones bv, en Fakebook. Op het gebied van liken ben ik nog maagd en dus groen rondom mijn oren. Ja, je leest het goed: nog nooit iets geliked! En een telefoon die volledig verweven is met mijn geest en ziel zou mij maar verdrietig en ongelukkig maken.
‘Sammy, laat je hoofd toch niet zo hangen.’ zei men vroeger als men trachtte iemand op te beuren. Tegenwoordig weten mensen niet beter dan dat je je hoofd de godganselijke dag en nacht moet laten hangen. De rl-omgeving is van geen enkel en nullerlei belang meer, je hebt immers je binnenring dag en nacht pal voor je toet op je display?
Maar wacht eens even. Nu ben ik de draad toch echt kwijt. Modernen menschen zijn levenslang on-line. Dankzij de heilige Drievuldigheid: televisiebeeldscherm, computerbeeldscherm en telefoonbeeldscherm. Liefst allemaal tegelijkertijd natuurlijk 🙂 Waarom moeten ze dan nog ‘in real life’ op vakantie? Dat is echt achterhaald mensen. Daar zijn toch vast wel flitsende epps voor? Wel even akkoord gaan met de ongelezen en dus onbekende voorwaarden hè…
23 juni 2016 om 11:29
Gelukkig zijn……ik denk toch dat je alle elementen ter beschikking hebt plus de meeste kans, om ” zielsgelukkig ” te worden mijn beste Herm:)
23 juni 2016 om 19:56
Haha, ja Leonie, wie weet ben ik dat al wel, zonder het zelf te weten. En misschien is dat ook maar het beste. Op die manier doe ik tenminste geen moeite om die staat van zijn uit alle macht vast te houden 🙂
14 juni 2016 om 20:20
Dat zal ik nog even nader onderzoeken, maar verwacht het wel hoor Leonie.
Zo ontstaan er toch hoopvolle initiatieven door nieuwe generaties.
13 juni 2016 om 12:33
Ik neem mezelf “mee” op vakantie. Thuis geen rust in mezelf? Dan vermoedelijk op vakantie ook niet…. (Dus ik wacht nog even met mijn droomreis naar IJsland.)
13 juni 2016 om 12:30
Ik kan niet wachten eer iedereen opgehoepeld is naar het buitenland! En moet er niet aan denken dat ze allemaal hier zouden blijven. Dat zou pas erg zijn.
Ga alsjeblieft!
13 juni 2016 om 12:58
Terug van weggeweest?
12 juni 2016 om 22:28
Via facebook))
Ik ben niet negatief, maar zie veel waarheid in je betoog. Maar ik ben wel blij dat ik heb kunnen reizen, het heeft mijn horizon verbreed. Nu zie ik de schoonheid dichterbij ook! En ik kan “reizen in de geest”.
12 juni 2016 om 22:30
ja daar zijn de mooiste reizen mogelijk Janneke
Bedankt en groet!
12 juni 2016 om 11:27
Mijn ouders hebben me in mijn jeugd naar de meest verre landen meegenomen. Ik vond het wel interessant, maar vervelend dat er elke dag een strak schema was met dingen die we moesten zien. Nu heb ik helemaal geen behoefte meer aan verre reizen. Thuis blijven en soms in Europa of Scandinavië op vakantie gaan vind ik goed genoeg.
12 juni 2016 om 11:28
Dingen moeten zien is ook een vorm van consumentisme. Het is nooit genoeg en daarom moet het steeds verder en spectaculairder. Wel goed bedoeld van je ouders om je de wereld te willen laten zien. Nu maak je je eigen keuzes en dat is mooi.
12 juni 2016 om 09:05
Ik probeer me voor te stellen hoe een land als Oostenrijk zich economisch kan handhaven zonder toerisme. En hoe zou het met Griekenland waar het al slecht gaat gaan zonder toerisme. De landen war terrorisme is en waar het toerisme terugloopt merken dat al geveoelig. Zouden ze in Griekenland van alleen de export van olijfolie kunnen leven?
11 juni 2016 om 22:11
Ik herinner me dat ik mijn vader bijv. In vakantietijd heel anders beleefde dan anders. Als hij werkte zag ik hem alleen maar tijdens het eten thuis. In de vakantie leerde ik hem op een heel andere manier kennen. Inderdaad ook bijv. Een uitstapje naar het strand waar we een zandkasteel maakten. Of wanneer we samen in het bos wandelden. Dat gebeurde op zondag ook wel eens. Zaterdag was toen nog een werkdag. Dus in mijn herinnering was vakantie (vrije tijd) altijd een fijne van licht vervulde tijd. En dat is het Dus nog steeds.
11 juni 2016 om 23:23
Die herinnering is mooi Kees en ook waar maar evengoed is wat Jan schrijft geheel de werkelijkheid. Het massatoerisme maakt meer stuk dan we ons zomaar kunnen voorstellen. In de tijd die jij beschrijft was dat van een totaal andere orde, maar fijn dat het voor jou nog steeds zo fijn is.
11 juni 2016 om 21:19
Er kwam nog een beleving naar boven uit mijn kindertijd. Wat ik toen het allermooiste en allerfijnste vond, dat was als mijn moeder met een picknick mand met ons kinderen het nabije bos introk. Een hele lange dag hingen we aan takken en klommen in bomen en dan riepen we, mama kijk eens…..Er was zo weinig nodig om een kinderziel te vullen.
Vakantie, dat was voor mij als kind deze uitstapjes, die mijn innerlijk voeding gaven en nu nog in mij leven als een mooie herinnering.
11 juni 2016 om 21:17
Wacht maar af, men is hard bezig hele virtuele werelden te creeren. Dan hoef je alleen maar een brilletje op te zetten en kun je de hoofdrol spelen in je zelf geschapen wereldje. Wat zal het dan rustig worden op de straten en de toeristenstranden.
N>B> Kees de reactie waar je op reageerde is op verzoek van de reageerder verwijderd, vandaar!
11 juni 2016 om 21:20
Dat zou dan toch nog een positieve wending kunnen geven aan de uitwerking van de virtuele wereld.
11 juni 2016 om 21:29
Noem eens een voorbeeld van zo’n positieve wending?
11 juni 2016 om 23:14
het positieve kan zijn wat jij zelf beschrijft
12 juni 2016 om 09:15
Waarom denk je dat ik dat als positief zie! De vlucht uit de realiteit is dan compleet!
11 juni 2016 om 21:12
Weer een mooi artikel Jan. Het is niet makkelijk, eerlijk gezegd, om met meer bewustzijn naar je eigen vakantiebeweegredenen te kijken.
Ik bezoek graag musea in alle hoeken van de wereld maar de wachttijden worden alsmaar langer en het plezier korter.
In de natuur kunnen we inderdaad de mooiste kunst aanschouwen. Ik ga op zoek naar een moestuin of ik ga tuinieren boven op mijn puntdak midden in de stad.:-)
11 juni 2016 om 20:30
Wacht maar af, men is hard bezig hele virtuele werelden te creeren. Dan hoef je alleen maar een brilletje op te zetten en kun je de hoofdrol spelen in je zelf geschapen wereldje. Wat zal het dan rustig worden op de straten en de toeristenstranden. 🙂
11 juni 2016 om 20:53
Dat zou nog weleens de oplossing kunnen zijn Kees 🙂
11 juni 2016 om 20:17
hij is leuk!
11 juni 2016 om 19:57
Interessant artikel, Jan.
De schrijver Maarten ‘t Hart heeft geld genoeg om naar de duurste vakantieparadijzen te gaan, maar het is aan hem niet besteed, zoals wel duidelijk blijkt uit het citaat dat ik hier in mijn vorige reactie plaatste. Hij is erg populair in Duitsland, daarom moet hij er voor zijn boeken wel eens heen, maar daar heeft hij vreselijk de pest aan.
Ook de schrijver Herman Brusselmans is behoorlijk rijk geworden met zijn boeken, maar hij gaat ook nooit op vakantie. Hij leeft ook verder heel sober.
Gerard Reve heeft in Frankrijk en Engeland gewoond en hij ging ook wel eens naar Spanje op de bromfiets, toen hij jong was, maar uiteindelijk hield hij niet van reizen. Een uitspraak van hem: ‘Ik ben geen man voor reizen; ik blijf liever thuis waar het mij veilig voorkomt en ik met rust gelaten word.’
Zelf ga ik ook nooit op vakantie. Ik ben wel eens met een schoolreisje een paar dagen naar Duitsland geweest en ik ben ook wel eens een paar dagen in België geweest, maar daarmee houdt het op. Ik heb nog nooit in een vliegtuig gezeten en dat hoop ik tot mijn dood vol te houden. 😉
Een nichtje van mij is wel eens naar Zuid-Afrika geweest. Toen zei ik tegen haar: ‘Zo kom je nog eens ergens. Zelf ga ik maar weer op de fiets naar Scharnegoutum.’ Daar werd wel smakelijk om gelachen.
11 juni 2016 om 20:12
Nou Ritzerd, ik kan een heel eind hierin met jou meegaan.
Ik heb het reuze naar mijn zin in mijn eigen wereld. Veel is er te beleven in en om mij heen. Genoeg om mij aan te ontwikkelen. Daarbij heb ik het grote voorrecht bos, duin en de zee om mij heen te hebben. Al mijn spullen om mij creatief uit te drukken zijn hier in huis en nooit maar dan ook nooit, verveel ik mij daar niet mee. Als iedereen wegtrekt naar verre oorden en ze mij weer horen zeggen dat ik weer thuis ben gebleven, vinden ze mij maar saai,niet avontuurlijk. Maar mijn wereld zien ze niet, die nemen ze niet waar en die is verre van saai.
Hartelijke gegroet van een soortgenoot:)
11 juni 2016 om 20:27
Ja, Leonie, jij maakt zulke prachtige sieraden, schilderijen enz., daarbij is je huis uiterst leuk en gezellig inricht, ik kan me voorstellen dat je er voor geen goud uit weg wilt. 😉
Je schrijft dat je het goed naar je zin hebt in je eigen wereld en ik denk dat het met de schrijvers die ik noemde ook iets soortgelijks is. Ze hebben met hun schrijven genoeg te doen en ze voelen zich daar veel gelukkiger bij dan bij vakantie en reizen.
Ik denk dat velen mij ook maar saai vinden, maar zelf ervaar ik het niet als saai. Ik vind het wel goed zo. Hartelijke groet, Ridzerd.
11 juni 2016 om 19:54
Los van onze eigenlijke persoonlijke bevindingen, zijn het wel de feiten die er niet om liegen. Deze feiten kan men waarnemen op deze planeet.
Verder moet een ieder zelf bepalen hoe zijn vakantie het beste aansluit bij zijn behoefte en geniet daar vooral van:)
11 juni 2016 om 20:01
Een aantal genoemde feiten maken nog niet 100% van de werkelijkheid uit. Maar het is natuurlijk ook een kwestie van perspectief.
11 juni 2016 om 20:55
Juist zo is het Kees: een kwestie van perspectief. Er zijn meer kanten om het te benaderen maar soms moet je het even op scherp zetten.
11 juni 2016 om 19:53
Ja dit is nu eens een pracht reactie. Als er net zoveel mensen uit ons land verdwijnen dan er komen blijft het nog een beetje in evenwicht.
11 juni 2016 om 19:51
Bij generaliseren heb ik in ieder geval geen objectief gevoel 🙂
11 juni 2016 om 19:45
🙂 🙂
Groet!
Jan
11 juni 2016 om 19:23
Reactie lukte niet. Nu maar een link proberen.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/10/19/maarten-t-hart-reizen/
11 juni 2016 om 19:36
Dank je Ridzerd…….hij is leuk “Ik verafschuw reizen zo grondig dat mijn lijfspreuk luidt: ‘Als je dood bent, hoef je goddank nooit meer op reis.’”
Bron: Maarten ’t Hart – Dienstreizen van een thuisblijver (bladzijde 108)
11 juni 2016 om 19:17
Ik heb al drie keer een reactie geplaatst en elke keer krijg ik de melding: Error: Time limit is exhausted. Please enter CAPTCHA value again. Click the BACK button on your browser, and try again.
11 juni 2016 om 19:56
Wat wel goed lukt is om eerst elders de reactie te schrijven en dan hier in te plakken!
Dan naam, sommetje en doorzenden
11 juni 2016 om 19:25
Ja dat is zeer vervelend Ridzerd. Ik had de sitebeheerder daar al lang op gewezen.
Dit gebeurt alleen als je anoniem of onder naam doet met rekensommetje…niet als je eerst inlogt met Facebook,google of andere social media. Probeer dat eens….ik zie ernaar uit.
Groet!
11 juni 2016 om 19:06
Ach ik kom van de binnenvaart en mevrouw Blavatsky is wel een van mijn voorbeelden , reizen lijk me een pre om bepaalde dingen in te zien . Een veranderd perspectief is vaak verhelderend . Ik zou zo een stukje kunnen maken dat mensen meer moeten zwerven ipv vast geroest te zitten in hun kleine wereld
11 juni 2016 om 19:20
Een beetje karikaturaal maar hele volksstammen gaan wel op die manier op reis, volgens mij.
Een docent van mij destijds op de kunstacademie noemde vakantie de `in godsnaam weg van hier hysterie`…
11 juni 2016 om 19:15
Anke VdBerg Mja voor mij hoeft het niet zo negatief , goed de vliegtuig industrie is erg vervuilend en dichtbij is vakantie net zo leuk . Wel is het goed om andere culturen te zien en te reizen zo op zijn tijd
11 juni 2016 om 19:08
Ja ook dat is waar …wat rondzwerven is goed maar als we dat doen met miljoenen tegelijk blijft er nog weinig over van andere culturen. Zie de volgebouwde kuststroken aan de tropische stranden en de oude volkeren zijn gedegradeerd tot een vakantie attractie.
11 juni 2016 om 18:49
Ja de vakantieganger heeft andere ideeën over het bovenstaande omdat hij het prima naar de zin heeft in weer een nieuw complex aan de zee of ergens in de sneeuw. Wie leeft er nu op een andere planeet….?
11 juni 2016 om 19:57
Met clichees leven lijkt me nog erger dan met vakantie gaan. 🙂
11 juni 2016 om 17:29
Wat ben ik blij dat ik dat zo gans anders beleef! Lijkt bijna wel of ik de belevenissen gemaakt op een andere planeet hierboven lees. 🙂
11 juni 2016 om 19:39
Beste Kees,
En toch speelt het zich af op de zelfde planeet, alleen wij beleven dat blijkbaar anders en zien ook de gevolgen door een andere bril.
Hartelijke groet,
Jan……………… Fijne vakantie in ieder geval Kees 🙂