Een lezer verbaasde zich erover dat ik nog nauwelijks boeken lees.
“Het is toch juist van belang om ons de geesteswetenschap eigen te maken,
het met ons denken te doorvorsen? Het heet toch niet zomaar een wetenschap?”
Ik ben niet in staat om Steiner of allerlei andere wijsgeren letterlijk te citeren, met ook nog de vermelding uit welk hoofdstuk het komt. Dat hoort niet bij mij en dat is meer iets voor de schriftgeleerden. Ik ben meer een ervaringsdeskundige.
Natuurlijk heb ik als oprechte zoeker ook veel boeken gelezen en daar veel van geleerd. Op een gegeven moment echter heb ik heel mijn bibliotheek aan een goed doel gegeven. Honderden boeken, ook wel met een zekere pijn in het hart, in kisten gedaan en weggebracht.
Ik had mij in mijn jongere jaren enthousiast uiteengezet met de Oosterse wijsheden en voelde mij aangetrokken tot het boeddhisme. In een later stadium ontdekte ik de antroposofie en met een zelfde soort hunkering verslond ik heel wat boeken.
Het waren vooral spirituele boeken die ik op een gegeven moment echt niet meer kon lezen. Wel bleef ik op bescheiden schaal goede romans , biografieën, reisboeken e.d. lezen.
Ook daarmee werd mijn verkleinde boekenkast, die naar boven was verhuisd, toch langzamerhand weer behoorlijk opgevuld.
Ik kon geen boekwinkel voorbij lopen zonder verwachtingsvol naar binnen te lopen om er even later weer met een stapelde boeken uit te voorschijn te komen.
Boeken die ik gemakkelijk zelf tegen inkoopprijs had kunnen bestellen, maar ik wilde ze zien, vasthouden, proeven, en dan ook nog de boekverkoper een plezier doen. Die mij met veel deskundigheid te woord stond en ondertussen ook heel goed wist hoe hij mij kon verleiden.
Verder was ik eigenaar van een natuurvoedingswinkel met inpandig een grote spirituele/esoterische boekenafdeling.
Daar ontstond langzamerhand mijn weerzin tegen die steeds maar aanzwellende stroom nieuwe boeken, die in feite allemaal over hetzelfde gingen. Maar dan steeds weer in een andere mooie verpakking.
Populaire boeken over het leven in het Nu zonder moeite, verlichting in zeven stappen, seksualiteit ..maar dan hogere tantra, yoga voor alle soorten mensen en dieren, Oosterse goeroes die India verruilde voor het rijke westen, met als grote hobby…hele kostbare auto’s, en ook nog paarden, honden en kinderfluisteraars, etc.,etc.
We hadden ook planken vol antroposofische literatuur met de goedkopere rode serie en alle basiswerken.
Het grote verschil was dat in de spirituele hoek allerlei mensen vrijelijk hun wijsheden verkondigden, met eerst uitgelegd te hebben bij welke meesters ze allemaal in de leer waren geweest. Dat gaf hen een zekere geloofwaardigheid en status.
Antroposofen echter durven zelden op eigen gezag iets te schrijven, te beweren, zonder alsmaar te blijven verwijzen naar paragraaf zus en zo.
Stel je voor dat ook maar iemand kan denken dat je het zelf hebt bedacht of
eigen gemaakt hebt. (zelf-vertrouwen)
Langzamerhand begon er in mij een soort weerzin te groeien tegen het lezen van boeken, omdat ze zo ver afstonden van mijn werkelijke belevingswereld.
Ook begon ik te ontdekken dat het alsmaar bestuderen van boeken met de daarin verkondigde wijsheden je niet meer verder kunnen helpen.
Het wordt uiteindelijk een grote onverteerde ballast die samenklontert in het hoofd, en het hart niet meer kan bereiken.
De antroposofie bijvoorbeeld werd door Steiner als een soort wetenschap gebracht voor de mensen van zijn tijd, gericht op het (creatieve) denken.
Steiner was een ziener die kon schouwen in de geestelijke wereld en een enorme schat aan de wereld geschonken heeft om met meer bewustzijn in het leven te staan. Zelfs ook na de dood kunnen we er mee verder.
Maar het waren zijn waarnemingen en ik kan mij, als eenvoudig mens, niet voorstellen dat het zijn bedoeling was dat we er zo krampachtig mee zouden omgaan.
Schriftgeleerden zijn overigens van alle tijden.
Krishnamurti was een anti-goeroe, en hief zelfs de hele esoterische vereniging op toen mensen hem teveel begonnen te vereren.
Hij reisde de hele wereld over om zijn boodschap te verkondigen; ook weer vastgelegd in talloze boeken. Een uitspraak: “Het begrijpen van je eigen denken is het einde van alle smart.” Daar lag nu juist de kern van zijn boodschap.
Miljoenen mensen hebben naar hem geluisterd en hoe weinig zullen het echt begrepen hebben en de onmiddellijke verlichting hebben bereikt?
Wat ik probeer te vertellen is dat naar mijn mening de mens niet verder komt met het alsmaar lezen en herhalen van hetzelfde.
Het kan wel een rijke bibliotheek zijn waar we vrijelijk onze eigen spirituele en levenservaring aan kunnen toetsen.
Dat lezen en die opgeslagen kennis geven ons het idee van er dichtbij te zijn en steeds dichterbij te komen. Het is een houvast dat ons zekerheid biedt, het idee geeft dat we goed en verstandig bezig zijn.
Mijn vriend sleepte ook altijd een grote tas boeken met zich mee, waar hij ook ging die tas ging mee.
Toch is en blijft het buitenkant, hoe je het ook wendt of keert!
Weten we niet iets pas echt na eigen ervaring? Als we onze kinderen waarschuwen niet te dicht bij de kachel of het water te komen, weten ze het uiteindelijk pas echt als ze de hete kachel of het water zelf gevoeld hebben.
Dan is dat een eigen inzicht geworden, verkregen uit een eigen ervaring.
Waarmee ik niet wil zeggen dat we lijdzaam moeten toezien hoe het kind haar hand brandt en in het water valt. Enige voorlichting is wel op zijn plaats, maar ook niet meer dan dat. Dat kan ook een boek voor ons zijn.
Daarom is onze weg er een die leidt van ervaring naar ervaring, net zo lang tot de verkregen inzichten het bewustzijn compleet maken.
Boeken wijsheid kan ons enigszins op pad helpen maar kan geen eigen ervaring vervangen of overbodig maken.
Die goede vriend van mij, een echte boekenwurm, keek mij soms meewarig aan na weer een levensavontuur waar ik bekaf van moest bijkomen.
Hij zei: ‘Ik begrijp er helemaal niets van, je hebt zoveel gelezen, je bent niet echt dom en toch maak je steeds weer van die rare sprongen?”
Het gevaar van teveel kennis opslaan is: dat we denken alles al te weten,
dat we onze leunstoel niet uit hoeven om inzichten te verzamelen, omdat alles wat ook maar enigszins van belang is al lang en breed bekend is.
Ik heb zelf heel wat kinderen opgevoed en ervaren dat al mijn zogenaamde ervaringswijsheid voor hen niet gold, ja zelfs hen belastte. Ze gingen alles doodleuk weer op hun eigen manier doen en ervaren, en dat was zeker niet de manier van hun vader!
En zijn onze kinderen, die amper nog een boek lezen, dan zo minder wijs?
(Totaal aantal bezoeken: 206, 1 bezoekers vandaag)
7 juni 2017 om 22:14
Waarom kan ik geen reactie plaatsen op het artikel over dierenleed?
Wat de mens dieren aandoet is afgrijselijk, afschuwelijk en verschrikkelijk!
Als er iets is waar ik het miste tegen kan op deze wereld, dan is het dierenleed wel.
Ik heb het stuk nog niet gelezen , maar wilde gewoon vertellen hoe ik er zelf over denk.
Dieren zijn gelijk aan mensen. Geen enkel wezen staat boven de ander!
8 juni 2017 om 08:23
Zo is dat Luna!
Bij sommige artikelen is de reactiemogelijkheid gesloten i.v.m. spam.
Ik zal bij dit artikel kijken of het weer aan kan.
Ik heb het zojuist weer aangezet!
7 juni 2017 om 21:56
So truth! There’s a difference between knowing the path and walking the path…
Wat mij opvalt is dat iedereen elkaar maar napraat. Ik vind jouw website wat dat betreft echt heel erg uniek. Er zullen er vast meer zijn, maar ik heb me hier nooit zoveel mee beziggehouden. Ik ben net als jij ook niet echt een lezer, maar het beetje dat ik wel lees of tegenkom laat aan mij zien dat mensen zeker niet spreken uit ervaring.
Sinds kleins af aan ervaar ik dat mijn oren worden dichtgehouden, zodat ik een lege cup blijf die gevuld kan worden met ware kennis.
Ik heb trouwens wel veel boeken over de antroposofie gelezen voor een studie Kunstzinnige Therapie, maar dat was dan echt omdat het “moest”
Er is nu wel 1 boek die ik uit mezelf aan het lezen ben en die jij misschien wel interessant zou vinden. Het heet de Biology of Kundalini van Jana Dixon. Misschien ken je die al? Een heel mooi boek die alle biologische aspecten van het Kundalini ontwaken beschrijft. Het is een boek die alle artsen van deze tijd zouden moeten lezen vind ik.
Dank je voor je mooie website!
Hartegroet,
Luna
8 juni 2017 om 08:21
Dank je Luna, we zijn blijkbaar geestverwanten……….
Het is mooi om je in de ander te herkennen en te weten dat de afstand tussen mensen zich kan opheffen in de herkenning van jezelf en de ander.
Misschien is de pas opgerichte kundalini groep iets voor je, om eens wat te schrijven.
Zelf ben ik de laatste tijd wat stil en vraag mij af wat de zin en betekenis is van al die kortstondige en vluchtige contacten.
Weet jij het? https://www.facebook.com/groups/1824134591170150/
Groet!
Jan
8 juni 2017 om 12:46
Lieve Jan,
Ik had hier een hele lap tekst geplaatst, maar was vergeten het rekensommetje te maken en toen was alles weg 🙁
Ik weet niet eens meer wat ik allemaal had geschreven. In ieder geval dat ik je snap. Ik heb zelf geen Facebook, omdat ik daar eigenlijk niet zo van hou. Mensen zijn op een heel oppervlakkige manier met zichzelf en elkaar bezig via social media. En ik kan dan niet spreken over echte ontmoetingen. Maar toch zijn er uitzonderingen zoals jouw website of lotgenoten fora en facbookgroepen die gaan over een bepaald onderwerp waar lotgenoten of gelijkgestemden elkaar ontmoeten. Ik vind dat die wel een heel belangrijke plaats innemen en niet te vergelijken zijn met de gewone Facebook accounts.
Dat je zelf wat stil bent is toch helemaal geen probleem. Jij hebt een mooie plek gecreëerd waar anderen nu samen kunnen komen en ervaringen kunnen delen met jouw woorden als leidraad. Je hebt al zoveel moois neergezet je mag best even een tijdje stil zijn. Er is genoeg stof voor mensen om over na te denken.
Ik had ook geschreven dat je misschien al jouw artikelen in een boek zou kunnen bundelen. Ik ben geen boekenmens, maar jouw boek zou ik wel kopen. Je bent gewoon heel oprecht je doet je niet beter voor dan je bent en plaats jezelf ook niet boven de ander ondanks dat je zoveel hebt doorleeft en heel veel kennis en wijsheid in je draagt.
Een boek is wel iets wat voor altijd bewaard zal blijven. Misschien had je al een boek geschreven of loop je er wel mee rond of kies je er juist heel bewust voor om het niet te doen. Ik zou het niet weten. En een boek uitgeven hoeft niets te maken te hebben met geld verdienen, want dat is niet jouw intentie. En dat je er wel wat voor zou krijgen is gewoon een mooie bijkomstigheid. Je kunt het geld inzetten voor mooie dingen en dat zou jij meteen gedaan hebben.
Een boek uitgeven vraagt natuurlijk wel een uitgever die bereid is om te investeren. Helaas worden we doodgemept met boeken en websites over spiritualiteit, maar toch zijn er heel wat verschillen en ik vind dat jouw artikelen wel een aparte en heel opvallende plek verdienen te krijgen.
En alles wat je schrijft over de tweelingzielen en wat je daarover probeert uit te dragen, ik kan het volgen en ik sta daar volledig achter. Want mensen staren zich echt blind op iets wat toch heel anders is dan ze zouden denken.
Er is veel wat ik zelf zou willen zeggen over het onderwerp over mijn eigen ervaringen, maar misschien doe ik dat wel een keer via de mail naar jou persoonlijk. Ik ga je niet beloven dat ik dat nu meteen doe, maar misschien komt het wel een keer.
Ik wil je heel veel succes wensen met alles en je nogmaals bedanken voor je mooie website. Ik ben er echt door geraakt! En stiekem kijk ik steeds of jij weer had gereageerd op mijn reacties.
Heel veel liefs van mijn hart naar jouw hart,
Luna
8 juni 2017 om 22:56
Ja dat kan heel hinderlijk zijn, maar het is nodig tegen de spam-machines. Bedankt voor je enthousiaste reacties, daar ben ik blij mee.
Ja dat boek zou inderdaad iets meer blijvends kunnen zijn.
Ik heb al eens een boek geschreven dat gratis via de site verkrijgbaar was in de vorm van een e.book,een soort estafette boek, mensen gaven het ook aan elkaar door,
maar is langzamerhand in delen op de site geplaatst.
Als je belangstelling daarvoor aanwezig is kan ik het je eens toezenden.
De laatste tijd heb ik een afwachtende houding om te onderzoeken, maar vooral af te wachten wat er nog van mij gevraagd zou kunnen worden en wat mij vanuit de toekomst tegemoet komt.
Bijvoorbeeld iemand die met haar of zijn kennis zo’n project van een boek mede tot stand wil brengen, die dat ook als een soort opdracht of weten kan ervaren.
We zullen zien hoe de Geest nog in ons kan opstaan om iets duurzaams aan de aarde toe te voegen.
Je voortdurend afvragen of iets wel zin heeft en noodzakelijk is kan de creativiteit ook verlammen.
Veel rust en stilte vind ik in het werken in mijn stiltetuin, zie de pagina op deze site met foto’s.
Ja, gebruik maken van het mailadres is wellicht een goed idee tot nadere kennismaking.
Hartelijke groet…Namasté vind ik mooi of zoals ze in Zwitzerland zeggen…grüss Gott……..