Beste Lezers van dit blog,
Ik heb een poosje niet meer geschreven omdat ik mij begon af te vragen wat de zin er nu eigenlijk van is en waarom ik er ook al weer mee begonnen ben.
Ja, waarom begin je überhaupt zo.n blog?Het kan een mooi medium zijn om informatie uit te wisselen over een bepaald soort hobby, een specifieke interesse die je deelt met anderen over bijvoorbeeld literatuur, poëzie, tuinieren, vogels, handwerken, treinen, auto’s, vliegtuigen, etc, etc.
Er zijn ook mensen die een grote behoefte hebben om alles wat ze beleven direct te delen met de wereld, en dat doen ze dan ook via een persoonlijk blog, Facebook, Twitter, e.d.
Het is tevens ook een mogelijkheid om jezelf te etaleren en al je kennis aan te bieden aan iedereen die daar behoefte aan heeft of er nieuwsgierig naar is.
Sociale media kunnen ook iets pervers hebben, iets zeer oppervlakkigs, een onverzadigbare behoefte aan mededeelzaamheid.
Al met al was het niet mijn bedoeling om een blog te beginnen als een soort uitdijend egodocument.
Mijn bedoeling was om een soort podium te creëren waar we elkaar zouden kunnen helpen om verder te komen op het pad van individuele ontwikkeling, in de wetenschap dat we dit pad gaan met talloze anderen.
Een podium waar we elkaar kunnen bijstaan en bemoedigen om vol te houden.
Elkaar te vertellen over onze eigen ervaring en het inzicht dat daaruit ontstaan is. Iedereen kan iets bijdragen en daaruit kan dan een soort ‘echte waarheid’ ontstaan omdat het vanuit diverse kanten wordt belicht.
Door eigen ervaring, een gedicht van jezelf of een ander, iets uit een boek wat je geraakt heeft,…. alles is welkom, omdat het ons kan verrijken en de eenzaamheid minder knellend kan maken.
Een mooie ervaring in de natuur, in de tuin, met de kinderen, op het werk, er ligt zoveel wijsheid verborgen in alles om ons heen dat zich graag kenbaar maakt doormiddel van onze oprechte belangstelling/ aandacht.
Het gaat er absoluut niet om elkaar de loef af te steken met veel kennis, wijsheid ligt immers veel dichter bij de eenvoud van alledag.
Waarom zou dat niet op het internet kunnen?
Is het niet goed om juist hier licht te brengen, om mensen op andere gedachten te brengen, om jonge mensen en zoekers iets te bieden aan levenswijsheid,
om al die kostbare ervaringen niet verloren te laten gaan maar te schenken aan een ieder die daar behoefte aan heeft?
Iedere dag bezoeken zo’n 50 tot 100 mensen dit blog. Voor mij blijven dat schimmen zolang die zich in de anonimiteit blijven verschuilen. Ik waarschuw nu juist in mijn berichten voor het teveel opnemen van kennis dat van buiten komt. Het kan alleen maar heilzaam zijn als het zich kan verbinden met eigen ervaring.
Mijn schrijverij heeft alleen zin als het kan samenvloeien met de ervaring van anderen, dan wordt het boven het puur persoonlijke uitgetild en kan het mensenwijsheid worden, die zich weer kan verbinden met de kosmische wijsheid.
Daarom wil ik je uitnodigen mee te doen, je rijke levenservaring te delen met anderen zodat we van elkaar kunnen leren. Een spontaan bericht kan net zo veelbetekenend zijn als een goede doordachte bijdrage.
Stuur je bijdrage in via het mailadres van de Stichting:
stichting.dehalm@outlook.com ,
ik kan het dan op het blog plaatsen, het kan ook rechtstreeks via reacties onder aan ieder bericht.
Dan kan er een digitale verwantengroep groeien en ontstaan.
Als je het wat eng vindt om onder eigen naam te reageren, wat zeer begrijpelijk is, gebruik dan een alias,
een mooie naam die past bij je ontwikkeling van dit moment.
We kunnen elkaar helpen om te leren leven met verdiepende aandacht voor onszelf en de omgeving waarin we leven.
AANDACHT
De oerkracht
Die tot leven wekt
Die doet groeien
De wereld verheft
Boven zichzelf doet
uitstijgen
Die genezende kracht
Niet voorbehouden
Aan jeugdig elan
Stromende energie
Tot volle wasdom
In de loop der jaren
Als de strijd is gestreden
In overgave aan het leven
Ervaring tot inzicht
Eigenwijs tot wijs
Schepsel tot schepper
Dan, ja dan is deze kracht
Bekroning van leven en lijden
Geworden tot liefdevolle aandacht
Inluidend………lichtvervulde tijden
JV.
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
5 februari 2014 om 21:15
Dank je wel! Zeer van toepassing!!
5 februari 2014 om 20:32
Onze diepste angst….<br /><br />Onze diepste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.<br />Onze diepste angst is dat we immens krachtig zijn.<br /><br />Het is ons licht, niet ons duister dat ons het meest beangstigt.<br />We vragen ons zelf af;<br />Wie ben ik, om briljant, slim, talentvol en prachtig te zijn?<br /><br />Maar waarom niet?! Je bent een kind van God.<br />Je dient de wereld niet met
5 februari 2014 om 20:20
Bedankt voor je bijdrage Rita! Mooi!<br />Ik zal per mail reageren en je vraag proberen te beantwoorden, in zoverre ik dat zelf al weet.
5 februari 2014 om 18:15
ritajonker2/04/2014<br /><br />Liefde is zoals de zon opkomt <br />stralen van warmte <br />liefde is als storm <br />de wind met zachte woorden <br />liefde onuitsprekelijk <br />hartverwarmend <br />als de tijd daar is <br />loslaten om weer <br />te-ontmoeten. <br /><br />Bijdrage onder aan diverse gedichten pag.2<br />
5 februari 2014 om 18:11
Beste Jan Verduin,<br />Ik kan mij enigszins de frustratie voorstellen over het gebrek aan interaktie met de lezers. In feite geldt dat ook voor de schrijver van een boek, die weet ook niet wie het leest en toch mag hij er vanuit gaan dat het gewaardeerd wordt en dat mensen er van leren, anders zouden ze het niet kopen.<br />Zo is het denk ik ook in het digitale tijdperk: mensen volgen de
5 februari 2014 om 20:02
Hartelijk dank voor je bijdrage Adriaan! Het is bemoedigend en helpt mij om er beter mee om te gaan.<br />Het voorbeeld van het boek van de schrijver is verhelderend. Mooie woorden ter afsluiting!<br />Groet,<br />Jan.
5 februari 2014 om 15:08
Dag Jan. Heb je vanmiddag een (verlaat) e-mailbericht verstuurd over het item van een eventueel 'internettijdschrift'.
5 februari 2014 om 19:58
Ik zal het lezen en beantwoorden John, met dank.