De Verwanten

Beste Verwanten abonnees,

Eerst even een extra welkom naar de nieuwe abonnees die pas kort de site ontdekt hebben door de extra publiciteit over het uitkomen van de Alleenganger. Fijn dat jullie verwantschap bemerkten bij de publicaties op de site.

De reacties van verschillende abonnees over het verschijnen van het boek waren hartverwarmend en er werden direct een aantal besteld en dat geeft vertrouwen en moed. Want ik kan je zeggen dat het proces van zo’n boek in wording lijkt op een soort bevalling; er ontstaat iets nieuws dat de wereld in moet, maar het gaat wel gepaard met ‘barensweeën’.
Het schrijven zelf was een creatief proces, vanuit een reisdagboek werd het langzamerhand een heus boek. Dat is mooi, en vooral omdat schrijven een bijzonder proces is waar eigen ervaring, denken, intuïtie en inspiratie samenwerken. 

Maar alle creativiteit sijpelt weg als je aan de gang moet met een uitgever als ‘niet bekende Nederlander’. De zogenaamde bekende nederlanders maken gebruik van ghostwriters die het boek voor hen schrijven en de bekende naam en de praatprogramma’s doen de rest. Dat zijn de bestsellers.  Zo werkt dat nu eenmaal in medialand.
Het was best een bijzonder moment toen een uitgever belangstelling toonde voor mijn boek. Dan voel je je toch even gezien hè. Toch was ik er snel klaar mee want je vrijheid word je ontnomen en je wordt een soort dienstknecht van de uitgeverij.

Ik mocht niets meer schrijven op mijn site en als ik al stukjes van het boek gepubliceerd had moest ik dat direct verwijderen. Bij nieuwe artikelen eerst even laten zien aan de uitgever, voor controle. Een contract maken om mij voor tenminste drie jaar vast te leggen en als ik weer een boek zou maken was dat automatisch eigendom van de uitgeverij. Net als voetballers die eigendom zijn van een club, alleen zij verdienen wel wat meer, maar toch zijn zij ook een soort slaven van het grote geld.
Verder zou ik al mijn mailbestanden aan hen moeten geven voor de promotie van het boek. Ook al zei ik dat mijn abonnees alleen en uitsluitend van mijzelf berichten  willen ontvangen.
Dan gaan ze ook nog het boek door om te kijken of het past voor hun grote doelgroep. Ik moest wezenlijke stukjes schrappen omdat het potentiële lezers zou kunnen afschrikken. Dus dan schrijf je niet meer vanuit eigen denken of uit intuïtie of inspiratie, nee dan schrijf je puur vanuit je hoofd met maar een doel voor ogen: hoe verkoop ik zoveel als mogelijk boeken om de uitgeverij te plezieren.

Want de auteur krijgt maar een fractie van de opbrengst, de rest blijft onderweg hangen aan de bekende strijkstok. Naast deze uitgeverij zijn er ook louche uitgeverijen die zich speciaal richten op al die beginnende schrijvers die denken en hopen een bestseller te schrijven. Goedgelovige mensen tuinen daar nogal makkelijk in en betalen heel veel geld voor het uitgeven. Dat is nu ook een businessmodel.
Al met al is het nooit mijn bedoeling geweest om er een business van te maken, daar heb ik zelfs nooit over nagedacht. Omdat ik nog onbekend was en al op leeftijd moest ik ook nog verplicht een serie boeken zelf afnemen.
De laatste druppel die de emmer deed overlopen was de contractregel dat ik overal moest komen opdraven waar zij mij wilden hebben. Dat is natuurlijk een schrikbeeld voor de Alleenganger. Ik kreeg al direct nachtmerries dat ik mee moest doen aan de praatprogramma’s die nooit eindigen en dag en nacht doorgaan over hetzelfde, waar herhaling het toverwoord is. Stel je voor dat je met Jolink, Lange Frans en Gordon in zo’n programma zit en uit moet leggen wat ik bedoel met de zoektocht naar de stilte die niet buiten jezelf te vinden is en dat alleen zijn eigenlijk al-één-zijn betekent? Jolink zou gieren van de lach en Lange Frans zou het als een complot zien van buitenaardse wezens.

Het voelde meer als een missie om iets door te geven en te vertellen over mijn ervaringen, inzicht en hoe mijn weg gelopen is en nog loopt. Iets delen met mijn medepelgrims op het pad en laten zien dat niemand in feite alleen is en dat eenzaamheid en alles wat we meemaken een doel en betekenis heeft. Het mooiste wat we elkaar kunnen geven is bovenal onze eigen doorleefde ervaringen en de daaruit gekristalliseerde inzichten. Dat zijn echt wezenlijke geschenken, niet napraten maar de moed hebben om jezelf te laten zien.

Vervolgens hebben we van de site ook een uitgeverij gemaakt en zelf het boekwerk uitgegeven. Dat is achteraf helemaal niet zo moeilijk maar wel als je er aan begint.
Je moet een redacteur aan het werk zetten en een vormgever voor de omslag van het boek en het hele binnenwerk. Verder hebben ook een aantal proeflezers mij van advies gediend, dat was wel een grote steun.
Dan denk je toch dat je het Nederlands aardig onder de knie hebt, ook de uitgever was daarover dik tevreden, en dan krijg je het manuscript terug vol met rode strepen en moet je bladzijde voor bladzijde het boek nog eens door werken en dat tot drie maal aan toe. De vormgever doet dat nog eens dunnetjes over en die stuurde het manuscript ook steeds weer terug om het door mij te laten controleren, want ik was dan verantwoordelijk. Zodoende heb ik het boek wel acht keer in korte tijd overgelezen.
Ik las het wel maar eigenlijk zag ik niets meer, ik raakte er helemaal verstrikt in en dacht bij iedere zin dat ik hem in het vorige hoofdstuk ook al gezien had. In de nacht bleef alles doorgaan: boeken zweefden door de kamer, ik struikelde over de zinnen en woorden die allemaal achterstevoren liepen. Stel je voor: het boek bevat meer dan 120.000 woorden in 464 pagina’s.

Alle creativiteit was in korte tijd uit mij geperst en ik moest iedere dag een grote stuk gaan wandelen om er in te blijven geloven. Al met al, na twee jaar werk aan het boek, met  tussenpozen dan wel hoor, en het uitgeven, was ik bijzonder verheugd dat ik het boek in handen kreeg.
Dan gaat het de wereld in, dan wordt het spannend en begint er een nieuw proces. Heb ik het nu alleen voor mijzelf geschreven of stemt het boek overeen met de tijdsspanne waarin we leven en zullen mensen het herkennen als hun eigen verhaal? Want als dat niet zo is heeft het geen werkelijke betekenis, het moet kloppen en aan de tijd zijn.

Het is als een klein kwetsbaar zaadje dat alleen zal ontkiemen in de juiste grond die daar al voor klaar gemaakt was. Het boekwerk neemt dan zijn eigen loop en als het herkenning en enthousiasme mag oproepen in de ziel van de lezer zal het zich door die kracht gaan verspreiden. Ik ga wandelen om mij te bevrijden van de woorden, het boek is niet meer alleen van mij.
 Ik was een alleenganger die zijn eigen queeste ging en dat alleen moest doen, maar geestelijk gezien liep ik op met vele anderen op een gelijksoortige queeste, samen op weg naar hetzelfde doel.

Hieronder nog een bestellink, want je bent een uitgever of niet. -))
                     Bestel hier ‘De Alleenganger’  paperback
                     Bestel hier eBook
Of bij iedere plaatselijke of digitale boekhandel!

MOTIEF  Boekbespreking/Recensie 5 februari 2021
Boekrecensie door Ridzerd van Dijk

Mijn beschrijving van dit boek is niet meer dan enkele impressies. Om een goede samenvatting te geven, is niet zo eenvoudig, omdat er veel in staat, het is dan ook een boekwerk van 464 pagina’s!
Waar moet je dan beginnen, dus dan begin ik maar bij het begin:

De schrijver besloot een camperbus te kopen, enerzijds uit behoefte aan stilte en verdieping, anderzijds als een uitdaging, en confrontatie met zichzelf.
Die confrontatie komt er dan ook meer dan genoeg. Op het eerste uitstapje samen met zijn vrouw Marianne is het al meteen op de eerste camping een lawaai als het laatste oordeel van tractoren en vliegtuigen. Bovendien komt er storm, bliksem en regen opzetten. Al met al behoorlijk claustrofobisch voor beiden. Marianne struikelt ook nog over een tentharing waarbij zij een flinke beenwond oploopt. Kortom, bladzijden lang is het een aaneenschakeling van tegenslagen en teleurstellingen. Vooral Marianne, die toch al veel liever thuis blijft, is opgelucht dat deze ellende achter de rug is. 
Ze stapte uit de bus met een blik van: dit hebben we dan ook weer gehad, ik kan weer verder met mijn eigen leven.
Ondanks de malheur kan je het niet anders lezen dan met een grote glimlach, en dat blijft zo… door het hele verhaal heen! Een spirituele reis met… humor en dat is uniek.

Daarna begint de reis pas echt en wordt de schrijver de alleenganger die als een soort Parcival op pad gaat, op zoek naar de heilige Graal. Evenals Parcival strijdt hij met de demonen van zichzelf en met die van de wereld. Door alles heen blijft hij een wat naar binnen gerichte alleenganger die het liefst zijn medemensen ontloopt. Hij worstelt met overgevoeligheid en slapeloosheid, is allergisch voor lawaai, en spreekt zijn lagere zelf regelmatig streng toe. Een buitenstaander, onbegrepen, een roepende in de woestijn. Een dolende in de wereld van de ego’s. Een gevoelsmens en beelddenker in een wereld vol hoofdmensen.
Hij  komt o.a. oog in oog te staan: 
Met een heuse complotdenker, met een echte wolf, met pensionado’s in campers als huizen zo groot, en met meerdere andere alleengangers die een zelfde soort weg gaan. Je ziet ze als het ware voor je, en ook de natuurbeschrijvingen zijn indrukwekkend.

Hij heeft een ambivalente verhouding met de antroposofische wereld waar hij zelf ook deel van uitmaakt. Hij is een principieel weigeraar van lidmaatschappen, omdat het gevaar bestaat om jezelf te verliezen in een soort algemeen groepsdenken. Zei Steiner niet eens: ‘Vraag het niet aan mij, maar vraag het je-zelf.’ Bij mij komen dan, als ik zijn tocht overzie, de woorden omhoog: imaginatie, inspiratie en intuïtie. Het woord antroposofie wordt spaarzaam opgevoerd in het boek.
Hij beschrijft wat ervaringen van zijn dochter met antroposofische en gangbare instellingen; voedsel tot overdenking.
Verder zijn eigen ervaring met de bio-dynamische landbouw, verdeelcentra, sociale driegeleding, en als leidraad door het boek: het Christusbewustzijn.

Ik raak verstrikt in wat ik allemaal nog zou kunnen opvoeren: over de coronatijd, vluchtelingendrama, de donkere nacht van de ziel, meditatie en de wachter op de drempel. 
Ik zou zeggen lees het zelf! Wat mij betreft een heuse aanrader voor deze donkere tijd in het jaar en de wereldwijde gezondheids- en economische crisis.

De Alleenganger / paperback en eBook 463 pag. / 24.95 en 12.50 / plaatselijke of digitale boekhandel / 

en/of lees verder op deverwanten.