De vraag wordt wel eens gesteld of we spirituele kennis ook praktisch kunnen maken. We horen of lezen bijv. over ons theoretisch lijkende kennisgebieden en we vragen ons af, wat heb ik er aan? En ook, hoe kan ik weten of het waar is? Ik ga nu een voorbeeld beschrijven van iets wat ik zelf nadat ik er eerst over gelezen had heb toegepast. De aanleiding hiertoe wordt hieronder beschreven.
Rudolf Steiner beschrijft wat een mens na zijn dood in de geestelijke wereld kan meemaken. Dat kan voor een onvoorbereide lezer heel theoretisch klinken, immers met welke middelen kan gecontroleerd worden of het klopt wat hij beschrijft? Tegenwoordig ruim honderd jaar later wordt echter veel van wat Steiner noemde door serieuze onderzoekers bevestigd, zoals bijv. Pim van Lommel waar deze in een studie over bijna dood ervaringen veelal tot dezelfde conclusies komt.
Er wordt door Steiner gesproken over de kama loka (oord der begeerte) toestand na de dood. Als men net overleden is komt eerst het levenslichaam los van het fysieke lichaam welke nu met zijn ontbinding begint. Het levenslichaam (etherlichaam) bergt o.a. het menselijke geheugen in zich. Dit loslaten en tegelijkertijd ook oplossen van dit levenslichaam duurt ongeveer 3 dagen. (ongeveer zo lang als men er maximaal in slaagt wakker te blijven als men zich daarop zou toeleggen) In deze tijd ziet de gestorvene in een reusachtig perspectivisch panorama zijn hele leven voor zich uitgebreid van sterven tot geboorte. Wat kort tevoren beleefd is dichtbij en wat langer geleden gebeurd is verder weg, analoog net als het perspectief in een laan bomen. Bomen dichtbij groot en bomen verder weg klein. Maar alles wel tegelijkertijd. De tijd is tot ruimte geworden. Mensen met een bijna dood ervaring spreken vaak over dit panorama. Dit panorama kan zich ontvouwen in een fractie van een seconde bij bijna dood ervaringen. Mensen die het meemaken kunnen uren zo niet dagen lang spreken over deze korte tijdsflits als ze tenminste niet bang zijn om voor gek aangezien te worden, wat helaas vroeger maar al te vaak gebeurde. Tijd is in spirituele zin is dus iets heel anders dan wij hier op aarde beleven.
Daarna komt de tijd dat de mens zijn astrale lichaam ( het zielegebied) begint los te laten. Uiteindelijk gaat alleen zijn -ik- (geest) door naar een volgende incarnatie.
De mens gaat nogmaals zijn hele leven verwerken en wel chronologisch in omgekeerde volgorde. Maar dan vanuit het perspectief hoe hij door andere mensen beleefd is. Hoe dat precies in zijn werk gaat is o,a, in de volgende links beschreven.(noot 1-2-3-4) Maar waar het hier nu even om gaat is de tijdsduur van dat proces wat in het kama loka zich afspeelt. Die periode is namelijk ongeveer een derde van het geleefde leven. Is men bijv. 90 jaar geworden dan is deze periode ongeveer 30 jaar. Deze periode hangt samen met het feit dat een mens een derde van zijn leven slaapt. In elke nacht is er al een (onbewuste) verwerking van de afgelopen dag. In dit geval dus 90:3=30 jaar. (8 uur slaap per 24 uur). In terugwerkende volgorde wordt dus het leven als aaneengeschakelde nachten verwerkt vanuit het standpunt van de gevoelens van de andere mens. Deze andere mens leeft intussen zijn leven verder op aarde en is nog in het slaap/waakritme 1:3. Maar dat zijn slechts gemiddelden.
Nu de overgang van de theorie naar de praktijk. Daartoe het volgende voorbeeld. Ik heb het idee dat vele mensen deze belevenissen hebben,maar er weinig bewust bij stilstaan.
Mijn vader is in 1989 overleden en werd 66 jaar. (1923). Zelf ben ik van bouwjaar 1954.
Ik heb meerdere van deze momenten (als onder beschreven) gehad, maar ik licht er nu een bijzondere uit.
Op een gegeven moment in 2001 nadat ik eigenlijk al langere tijd niet meer aan mijn vader had gedacht, was hij opeens weer in mijn aandacht na een nacht slapen. Het was niet zijn verjaardag en er was ook geen uiterlijke aanleiding daarvoor. Indachtig de mededelingen van Steiner ging ik eens terugrekenen. In het jaar 2001 was het 12 jaar geleden dat mijn vader overleden was. In 1989 is zijn kamaloka periode begonnen. In 2001 was hij in het terugleven dus 12×3=36 jaar terug sinds 1989. 1989-36=1954. (de getallen zijn afgerond). Dus op het moment dat hij opeens levendig in mijn herinnering was, was hij aanbeland in het terugbeleven bij mijn eigen geboorte in 1954! Op deze manier kun je ook op andere belangrijke gebeurtenissen stuiten die je samen beleefd hebt. Hetzelfde kan ik ook over mijn moeder vertellen. In 2014 had ik iets soortgelijks. Overleden is ze in 1999, dus 15 jaar tevoren. 1999-3×15= 1954! Zoals ik al schreef dit gaat ook op bij andere gebeurtenissen,bij ernstige ziekte, het sterven van een ander familielid of juist de geboorte.
Voor degene die dit bij zich zelf eens willen nagaan is er de volgende formule.
B= tijdstip belevenis (dat men opeens na langere tijd bewustzijn heeft van iemand)
S=sterfdatum
T= verstreken tijd
D=berekende datum
B-S=T (streepje is minteken)
S-(3xT)=D
Vlgs voorbeeld boven
B2014-S1999=T15
S1999-(3xT15)=D1954
Zoals ik al schreef ook voor andere gezamenlijk belevenissen ging dit op. Na 2011 had ik het gevoel dat het gevoelscontact met mijn vader aan het afnemen was. In 2011, 22 jaar na zijn sterven had mijn vader sinds 1989 al 66 jaar terug beleefd en was bij zijn eigen geboorte in 1923 aangekomen. Volgens Steiner ga je dan over in een hogere hemelsfeer (noot 3) en hou je je minder met het leven op aarde bezig.
Het is voor de gestorvene heel belangrijk, dat degenen die nog op aarde achtergebleven zijn nog steeds denken aan de gestorvene, niet in de zin van was hij nog maar hier, maar om het verwerkingsproces voor de overledene makkelijker te maken. Vooral als er zich incidenten hebben voorgedaan die op dat moment onvergeeflijk waren kan het zeer waardevol zijn om later alsnog te proberen te vergeven. Op zijn beurt als de overledene in zijn verwerkingsproces aangekomen is bij deze belangrijke episode, is de kans dat de levende hier op aarde daar wat van mee krijgt groot indien hij er voor open staat, vooral in de slaap als hij ook (onbewust) in de geestelijke wereld is en zijn afgelopen dag aan het verwerken is. Een bewuste indruk die men heeft bij het ontwaken kan men dan serieus nemen en erachter proberen te komen wat er gezegd wil worden.
Probeert u zelf eens met iemand die u na stond en overleden is of u ook dergelijke belevenissen bij u zelf naar boven kunt halen.
Kees Kromme.
Meer over kama loka en stadia na de dood:
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2015/02/21/de-tijdsduur-tussen-dood-en-nieuwe-geboorte-2/
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2013/03/17/de-tijdsduur-tussen-dood-en-nieuwe-geboorte/
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2014/12/31/hoe-lang-verblijven-wij-in-het-devachan-2/
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/11/30/rudolf-steiner-levenstableau-slaaptoestand-kamaloka/
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/04/09/rudolf-steiner-kamaloka/
3 maart 2015 om 10:17
Nog een aanvulling op de site van Ridzerd.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2015/03/03/na-de-dood-7/
28 februari 2015 om 17:24
Dag Kees,
Ik raak een beetje in de war van de namen…je schrijft onder Kees Kromme en je antwoordt hier onder de naam Cheese?
Ik heb nog geen sterfgevallen meegemaakt binnen mijn directe omgeving, ben ook van een andere generatie . Ik ben mij wel gaan verdiepen in de linkjes die je hebt gegeven en ik vind het eigenlijk heel boeiend….ga er meer over lezen.
Bedankt je hebt mij en ook door Jan… op een nieuw spoor gezet.
……Phi is ook niet te vatten. Panta rhei. wat betekent dat?
28 februari 2015 om 18:13
Niels.
Nickname is cheese curve, echte naam kees kromme.
Op buitenlandse blogs werd mijn echte naam nog al eens verhaspelt (engels en duits). Nu de analogie moge duidelijk zijn, kees, kaas, duits kaese, kasekopf :), cheese engels voor kaas en klinkt als kees dan, curve, kurve, krumme, gebogen,kromme. Daarbij toen ik nog bij een baas werkzaam was, vond ik het niet zo’n goed idee dat toenmalige werkgever door op mijn naam te googelen, te weten zou komen wat ik op spiritueel vlak uitspookte :). Nu is dat niet belangrijk meer,maar destijds om in te loggen op google,wordpress etc. heb ik de nickname nog maar gehandhaafd. Het is dus beetje een erfenis.
Pantha rei is alles stroomt, alles is voortdurend in beweging.
28 februari 2015 om 18:37
Bijlage:
Cheese dus!
28 februari 2015 om 18:43
Ja paste destijds ook nog, ik was fanatiek vegetarier. 🙂 overigens nu niet meer. Een mooie uitspraak van Steiner hierover vond ik altijd. Hij zei: je kunt beter vlees eten dan vlees denken. 🙂
28 februari 2015 om 18:54
Wat was die man toch wijs
28 februari 2015 om 13:31
Bijlage:
Op verzoek van Kees geef ik hieronder ook mijn ervaring. Voor mij was het verschijnsel dat hij beschrijft al heel lang duidelijk, en ik was aangenaam verrast toe ik er nog niet zo lang geleden met Kees over sprak, dat hij ook een dergelijke ervaring had en er exact hetzelfde tegen aankeek. Hieronder een fragment uit een brief die ik eind 2013 schreef aan een vriendin die korte tijd later zou sterven:
“Mijn opa overleed in 1992. Ik was toen 28 jaar. Ik had een sterke en goede band met hem en na zijn overlijden dacht ik veel aan hem en bezocht heel regelmatig zijn graf. Tot mijn grote verbazing hield dat op in 2000. Toen ik er over nadacht begreep ik daarvan ook het waarom. Ik was 28 jaar en de eerste herinneringen krijgt een mens zo rond zijn 3de jaar. Ik had mijn opa dus circa 25 jaar op min of meer bewust niveau meegemaakt, hij mij natuurlijk wel 28 jaar. Na zijn begrafenis ging mijn opa het kamaloka binnen en in een derde van zijn aardse leeftijd maakte hij daar de hierboven omschreven tegenbeelden door. Nu, eenderde van 25 jaar is ongeveer 8 jaar. Toen mijn opa dus 8 jaar in het kamaloka of vagevuur (ik vind dat niet zo’n prettige term, want toch wat dogmatisch en kerkelijk) had verbleven, was hij aangeland bij het aardse moment dat ik 3 jaar oud was en mijn eerste bewuste herinneringen begon te krijgen. Ieder moment dat mijn opa langer in de geestelijke wereld was onttrok zich aan mijn waarneming omdat ik toen ofwel onbewust was (< 3 jaar) of nog niet geboren. Dat verklaarde dus de periode van 8 jaar tussen 1992 en 2000 dat ik heel erg intensief met hem bezig was en het vervlakken daarvan na het jaar 2000. Begrijp me goed, mijn opa heeft nog steeds een belangrijke plaats bij mij, ik ga nog steeds naar zijn graf om met hem te spreken, om troost te zoeken als ik me ongelukkig voel, maar ik kan daar nu objectief mee omgaan. Tot 2000 waren het toch subjectieve gevoelens die mij leidden in mijn verdriet of strevingen aangaande hem".
Rekenkundige details doen er niet al teveel toe. Phi is ook niet te vatten. Panta rhei. Het gaat om de grote lijn en het principe. Daarom voel ik ook geen tegenspraak in het feit dat de ervaringen van Kees samenvallen met zijn geboorte, terwijl die van mij samenvallen met het ontluikende bewustzijn een kleine drie jaar ná de geboorte.
1 maart 2015 om 19:40
dag Rob,
Even gekeken op je web ,lijkt wel erg interessant !
kan u zeggen wanneer de vertaling van het boekof delen ) over Boehme zou klaarzijn en verkrijgbaar zal zijn , ongeveer?
groetjes
1 maart 2015 om 19:59
Dag Henri,
De vertaling van Boehme heb ik al in 2000 laten uitgeven door de Rozenkruispers. Je kunt het boek eventueel bestellen via:
http://www.rozekruispers.com/nl/product/9789067322423/jacob-boehme-biografie.html
Groeten,
Rob
1 maart 2015 om 21:30
Owe … sorry van me Robe , ik bedoelde eigenlijk op die delen van Werner Bohm , over de kosmos waarover je het hier hebt :
http://www.kore.nl/robgrub.html
2 maart 2015 om 10:48
Ah, oké, die ben ik nog aan het vertalen. De basistekst is min of meer gereed, maar het zal nog wel een tijdje duren voordat alles definitief is. Het zijn 1500 bladzijden en ik voeg veel noten en afbeeldingen toe, dus het is een hele klus. Ik laat het je wel weten via deze site.
28 februari 2015 om 18:46
Het is niet zozeer een tegenspraak met wat Kees heeft beleeft of wat jij hebt beleeft, maar de feiten liggen er ook dat het anders kan verlopen.Ik kan dat maatstaven door mijn eigen ervaring die een andere is.
Wel prettig,een blij gezicht te zien
28 februari 2015 om 19:06
haha, ja, begin de dag met een lach, altijd goed 🙂
28 februari 2015 om 20:03
Bijlage:
Nou er vindt herkenning plaats onder de levenden geloof ik. 🙂
Ik heb wat op je site gesnuffeld Rob en boeiend om te lezen. Een soort zondagskind met inzicht in aardse en spirituele zaken.
Als ouder iemand vind ik het zo bijzonder dat een kleinkind zo’n band kan hebben met zijn grootvader. Een alles overstijgende karmische band, mooi is dat.
Die beleef ik ook met een paar kleinkinderen….bijzonder en ontroerend.
1 maart 2015 om 10:30
Dank voor de mooie woorden Jan 🙂 Het blijft bijzonder, die sterke band die er soms kan zijn tussen kleinkinderen en grootouders.
Mooi geschreven ook van Kees over het als het ware “wegvallen” van tijd en ruimte vanaf een bepaald moment in de ethersfeer. Daarmee geef je ruimte aan alle individuele ervaringen die in eerste instantie wellicht niet in de “spirituele wetmatigheid” (om de titel van jouw prikbord-bericht maar eens te gebruiken) lijken te zijn onder te brengen.
Fijn dat ik deze site/weblog heb leren kennen!
28 februari 2015 om 19:13
Maar bij nader inzien lach ik toch veel,zelf met buikpijn er bij. Meestal om mijn eigen grappen wat dan wel velen niet kunnen zien als een grap.
28 februari 2015 om 19:58
Als mensen iets beleven en anderen beleven het niet of anders,dan is dat nog geen tegenspraak. Belevingen zijn ook zeer persoonlijk en inderdaad niet met een wet te vangen. Behalve door overledenen kunnen we ook door andere wezens geinspireerd worden, zelfs door de lachende medemens.:) in de geestelijke wereld is de tijd ook iets heel anders, tijd en ruimte bestaan er eigenlijk niet in aardse zin. Dus als er uit die regio inspiraties komen,hangt het ook meer af of we een open ontvangende houding hebben,dan dat dat op een speciaal tijdstip of plaats zo zou moeten zijn. Dus dan ontvangen we inspiraties op die momenten dat we er rijp voor zijn en dat is dan onze eigen tijd.
28 februari 2015 om 19:22
Je straalt een goede energie uit .dat is voelbaar!
28 februari 2015 om 19:19
Zelfspot en humor trekken je door alle narigheid heen, wat ook de situatie is.
28 februari 2015 om 19:11
tja,dat zal dan wel,maar dan moet er ook iets te lachen zijn.
28 februari 2015 om 14:25
Bedankt Rob. Draagt bij tot nuancering.
Rob heeft diverse boeken geschreven. In onderstaande link maak ik erop opmerkzaam.
http://www.robgruben.nl/boeken
Echter tot mijn schaamte heb ik deze boeken al een tijdje thuis liggen, maar kwam er nog niet toe om ze te lezen omdat ik de stapel die er ook al lag eerst chronologisch wil doorwerken. Als de tijd nu eens 3 x zo lang zou duren. 🙂
28 februari 2015 om 09:08
Het is voor u waarschijnlijk een wonderlijke toevalligheid of juist een kloppend feit en geheel in overeenstemming met wat Steiner erover zegt en dat respecteer ik .
Maar ikzelf geloof niet dat dit een wetmatigheid is, een wet van Meden en Perzen…
Ik heb zulke duidelijke belevenissen gehad op hele andere momenten en ook eerder.
Dat iemand soms voelbaar opeens verder weg is klopt zeker en ik begrijp dat zij een hele weg daar moeten afleggen.
Toch blijft het vreemd dat er mensen zijn die de eerste wereldoorlog hebben beleefd volgens hen en ook dat kunnen staven met details die verder niemand kan weten?
—-Het is voor de gestorvene heel belangrijk, dat degenen die nog op aarde achtergebleven zijn nog steeds denken aan de gestorvene, niet in de zin van was hij nog maar hier, maar om het verwerkingsproces voor de overledene makkelijker te maken. ———Ik geloof dat wat u hier schrijf het allerbelangrijkste is. Een vrijlatende aandacht of beleving.
28 februari 2015 om 10:22
Bedankt voor de reacties tot dusver. In het licht daarvan had ik misschien beter de titel van een vraagteken kunnen voorzien. 🙂 Maar voor mijzelf was het wel significant en ik was dus wel benieuwd of andere mensen iets dergelijks herkennen. Een forum als deze is daar natuurlijk zeer geschikt voor. Ik ken ook maar een iemand,die ik onlangs sprak, die dit soort dingen kon beamen. Ik zal hem eens vragen of hij hier ook wil reageren,anders blijf ik zo’n einzelganger.:)
27 februari 2015 om 22:54
Ik heb nooit zo.n berekening gemaakt en het is ook nooit bij mij opgekomen, niettegenstaande is het wel heel interessant om er zo naar te kijken.
Mijn ervaring is met een overleden zeer dierbaar iemand dat het ook erg afhangt van mijn ontvankelijkheid en of mijn gedachten bij hem zijn. Het is nog maar vijf jaar geleden en toch beleef ik bij regelmaat zijn nabijheid of ik ontmoet hem in de nacht.
Er zijn ook tijden dat ik het idee heb dat hij zeer ver weg is.
Met mijn vader heb ik wel een soortgelijke ervaring en dat zou wel eens helemaal kunnen kloppen met wat je schrijft. Ik ben geen rekenwonder maar ik ga het onderzoeken.
Verder geloof ik ook dat het indicaties zijn en dat het niet zo vast ligt. Steiner heeft ook jaren genoemd over incarnaties e.d. en toch zijn er mensen met grote stelligheid eerder teruggekomen en hebben ook herinneringen aan vorige incarnaties.
Groet!
28 februari 2015 om 08:39
Bijlage:
geboorte en dood
Inderdaad , ik vindt alles met getallen zo toepassen wel een redelijk speculatief gehalte krijgen , en voel dat ook zo aan bij dit . Voor mij zijn dit wel kosmische wetmatigheden , namelijk het doorleven van de sferen na de dood ,maar deze getallenmagie zie ik niet als komische wetmatigheid aan , zoals in dit verhaal .
Nu wil ik hiermee niet bedoelen dat het voor Cheese in dit geval wel kan opgaan en waar zijn, doch ik wil hier niet generaliseren , en er een kosmische wetmatigheid van maken ,dat zeker niet . Als ik dit op mijzelf toepas ,dan zou ik in 1999 zo een beleving moeten gehad hebben , want mijn vader stierf 12 jaar eerder , kan zijn, maar ook niet , en de ervaringen ervoor en/of twee drie ervaringen erna, die heb ik ook zeker gehad en dan zou ik nog niet geboren zijn ?
Het is ook zo dat die perioden voor elk mens verschillen, de slaaptijd( ik slaap nu vaak tot 9 uur en vroeger veel minder ) en vele nadere factoren .
Als bijv helderzienden bij een reading eerst beginnen rekenen en vragen naar je geboortedatum en dan na enkel berekeningen zeggen , ‘jij bent nu in de zeven 7 en het is het jaar van dit en dat , neem ik dat ook met een korreltje zout ,op .
R Steiner waarschuwt er inderdaad ook voor en haalt sterke voorbeelden aan ergens in een voordracht .
28 februari 2015 om 09:56
Bijlage:
Ik dacht ook dat er verschillen kunnen zijn in slaapgedrag Henri,ik slaap vaak maar vijf uur in de nacht!Het lijkt mij daarom zeer complex om de berekening dan nog exact te kunnen maken?
Bij het uitrekenen kwam ik ook niet uit.
Mijn ouders zijn in 1989 vlak na elkaar overgegaan maar twee jaar geleden ervaardde ik mijn moeder bij mij dat was heel duidelijk en aangrijpend.
28 februari 2015 om 11:43
is dat je moeder op de foto , hoe oud was ze toen ze heenging dan L als ik dat mag weten ?
28 februari 2015 om 11:58
Ze was 67 jaar oud Henri en ja…. dit was mijn Moeder!
27 februari 2015 om 22:41
Heb ook verscheidene belevenissen gehad met mijn vader en ben eens benieuwd of dat met mijn moeder ook zal zijn ,die is nog maar en goede jaar geleden overleden maar de datums van deze belevenissen weet ik niet meer .
27 februari 2015 om 20:46
Ben zeer benieuwd of er mensen zijn met eenzelfde beleving Kees?
.
27 februari 2015 om 21:56
Ik denk dat veel mensen van zulke momenten hebben Leonie. Misschien kan wat ik schreef een handvat zijn om zelf onderzoek te doen en te kijken of er werkelijk van deze wetmatigheden bestaan.
27 februari 2015 om 22:06
Ja….. en het delen,lijkt me zeker de moeite waard!