Vroeger was ik meestal de jongste

Ouder worden overkomt je
Die schaduw volgt waar je ook gaat
Opeens hoor je bij de ouderen
Verbaasd kijk je in de spiegel
Een vreemdeling staart je aan

Hele generaties lopen langs je heen
Je wordt niet meer waargenomen
Een grijs verschijnsel uit voorbije tijden
Een onoverbrugbare kloof
In het niet toereikende bewustzijn

De wereld van de levende toekomst
De wereld van het verleden en de dood
Onverenigbaar voor de jeugdige arrogantie
Oudjes ontroerend in hun onnozelheid
Maken de gezondheidskosten onbeheersbaar

Vroeger was ik meestal de jongste
Nu ben ik dat wonderlijk genoeg des te meer
In de ontmoeting met vroeg oude jongeren
Ben ik jong en nog steeds onbegrepen
In stilte roep ik: zie mij wie ik werkelijk ben:

Ik ben een kind in oude kleren
Geen enkele opsmuk meer nodig
Om mijn stralende zelf te zijn
Kwetsbaar in mijn uiterlijke verschijning
Verbonden met de alles doorstralende energie
Van de eeuwige jeugd

De inwonende geest volgt de omgekeerde weg
De tijdelijkheid die zich overgeeft aan de geest
Verworven Inzicht is haar voeding
Enthousiasme als levenselixer
Vroeger opgegaan in het heden

Net gekropen uit het ei
Zwem ik het levende heden tegemoet
‘Onnozele’ en kinderlijke vreugde
Zal opbloeien in de lente van de geest

Je bent zo oud als je je voelt, oud zijn is een gevoelskwestie en enthousiasme voor het leven is het levenselixer. Ouder worden is een verschijnsel dat vanuit de dualiteit bepaald wordt en niet vanuit de geest, waar het mee in conflict is. Het is de tijdelijkheid die de geest wil overwinnen en hem tot overgave wil dwingen. De bedoeling van het leven is de omgekeerde weg: dat de tijdelijkheid zich overgeeft aan de geest.

Zo ben ik de zeventig gepasseerd, maar dat is maar een getal. Het zegt misschien iets over mijn lijf en grijze haren, maar niets over het grijs geworden kind. Vroeger vond ik zeventig stokoud en het stond mijlen ver van mij vandaan. Nu ben ik het opeens zelf en het lijkt niets met mij van doen te hebben, omdat mijn innerlijke leeftijd van een andere orde is. Dat is een wonderlijk verschijnsel, omdat het te maken heeft met de Geest en niet met het lichaam. De Geest verjongt en wordt  niet ouder, maar wijzer, tenminste als het goed is.
Probeer daarom in de ontmoeting met een oudere mens voorbij het lichaam te kijken en de Geest te ontmoeten. Grote kans dat hij of zij dan jonger, of van dezelfde innerlijke leeftijd blijkt te zijn.

De fysieke dood is de bevrijding uit de zwaartekracht en een nieuwe geboorte. Honderdtwintig jaar wordt het nieuwe streven, het liefst eeuwig blijven leven op de aarde is een streven van de materialistische ingestelde mens die zich niet kan voorstellen dat de dood eigenlijk niet bestaat. Dus dan werk je aan robotisering van het lichaam en door plastische chirurgie creëer je gelijksoortige wezens die als zombies voortleven. Een zombie is een slaaf die na zijn dood moet doorwerken voor zijn meester, degene die hem uit de dood heeft doen herrijzen. De technische ontwikkeling sleep je weg voor de dood van het lichaam, maar wel als vereiste dat je diezelfde techniek zal dienen zolang je voortleeft buiten je tijd; ontheemd en gekluisterd aan de aarde.

Plaats jezelf en de anderen dus niet buiten de stroom om te verworden tot toeschouwers in plaats van deelnemers. Dat gebeurt vooral door angstvallig vast te houden aan materiële zekerheden. Vertrouwen verliest het van de angst en die angst gaat vervolgens bouwen aan schijnzekerheden en een dam opwerpen in de stroom. Naarmate het ouder worden dreig je steeds meer daarin verstrikt te raken, omdat je kwetsbaarder wordt en denkt al snel je levenskracht te verliezen om nog je eigen boontjes te kunnen blijven doppen. Die gedachte veroorzaakt een levenskramp en dooft het levens-enthousiasme en zet je dus buiten de stroom of zoals je wilt… buiten God.(enthousiasme betekent immers in God zijn

Ik liep rond in een tuin
Die vol lag met rijpe vruchten
Van de overvloedige boom afgevallen
Een ieder mocht ze naar behoefte meenemen.

Alles was vanzelfsprekend gratis
Achter het raam zag ik een vrouw
Die bevallen was van een kind
Ik ging naar binnen om haar te feliciteren met de geboorte.

Tot mijn verbazing zag ik geen wieg, noch baby
Wèl een oude vrouw met een doorgroefd gelaat ….
Ik zag het kind door haar ogen stralen

De herfst van je leven is ook zo’n mooie uitspraak en… tijd. De herfst met zijn prachtige kleuren, het loslaten en terugkijken. Een kleurrijker persoon worden. De boom als metafoor: geworteld in de aarde, meegaand met de seizoenen van het leven, het loslaten van alle ervaringen, en de inzichten daaruit ontstaan opnemen in de levensstroom. De herfst is ook de tijd van het oogsten, de vruchten plukken van je levenswerk. Vooruitzien naar de nieuwe seizoenen die komen na de winter; het leven stopt immers niet. Het bewust ouder worden is vol mogelijkheden voor een verdergaande geestelijke ontwikkeling. Het kan een nieuwe fase zijn, een overgang van materiële macht naar pure verjongende geestkracht. Naar weer een nieuwe lente.

 

Terug naar de pagina Jann Verduin voor reactie of vraag.

Ook geplaatst in onze twee groepen:

 

(Totaal aantal bezoeken: 290, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!