Beste mensen, ik was verrast door het grote aantal reacties op mijn bericht over de Beelddenkers in een aantal groepen. Veel mensen herkenden zich erin. Er kwamen ook veel persoonlijke vragen.
Mijn antwoord kan niet veel meer zijn dan mijn eigen ervaring met hooggevoeligheid, beeldend vermogen als beelddenker, en mijzelf een Alleenganger voelen. Waarschijnlijk herken je jezelf in het onderstaande:
Een Alleenganger, die op zoek gaat naar de Stilte, die de wereld steeds meer is gaan zien als een onbegrijpelijke grootheid. Die door verwachting naar teleurstelling zich steeds meer een vreemdeling is gaan voelen, een buitenstaander.
Onbegrepen, een roepende in de woestijn. Een dolende in de wereld van ego’s. Een gevoelsmens in een wereld vol hoofdmensen. Hij neemt zichzelf (ego)niet meer zo serieus, hoeft niets meer te bewijzen. lees verder….
Wereldse verlangens en verwachtingen heeft hij losgelaten en hij zoekt alleen nog de stilte. Hij zoekt het niet meer bij anderen; hij heeft nu de ruimte nodig om zijn ware zelf terug te vinden.
Dat is in een notendop waar het omgaat, en ook in het boek met de gelijksoortige naam is beschreven. Dat je jezelf hebt leren kennen door de confrontatie met de wereld. Na veel problemen en ervaringen er achter komt: Ik ben anders! Maar ben ik daarom minder? Of juist meer?Meer en minder zijn dualiteitsbegrippen, daar gaat het helemaal niet om. Minder is een minder-waardigsheidsidee en meer of hoger komt voort uit hoogmoed, een superioriteitsgevoel.
De middenweg… daar kun je het vinden.
Een koorddanser zijn en oefenen om je evenwicht te bewaren.
De hoofddenker denkt in woorden, of teksten en de beelddenker denkt in beelden en plaatjes. Beiden zijn goed en ze hebben elkaar nodig. Alleen zijn de hoofddenkers verre in de meerderheid, maar dat gaat veranderen.
Beelddenkers zijn namelijk toekomstmensen. Ze kunnen ook veel makkelijker het grote geheel overzien en zijn minder afhankelijk van een aangeleerd denken. Zijn daardoor bijvoorbeeld milieubewuster, hebben meer oog voor de minderbedeelden, en zijn zich bewust dat het eigen land onderdeel is van een groter geheel waar alles en iedereen van elkaar afhankelijk is.
Ken jij dat ook: het verschijnsel, na een belangrijk gesprek, dat je achteraf opeens precies weet wat je had willen zeggen?
Linker en rechter hersenhelft kunnen wat verklaren en dat is prima en verstandig maar laten we kijken wat het vanuit geestelijk perspectief betekent. Als je jezelf een beetje hebt leren kennen dankzij de wereld, besluit je op een gegeven moment om een andere weg te gaan. De wereld heeft je op zo’n moment nog weinig te bieden en dat zorgt voor eenzaamheid, allen-zijn, al-één-zijn.
In de dag is het ook nodig om je te beschermen tegen het materiële beeldenbombardement dat dag en nacht doorgaat. Die digitale beelden hebben veeleer de bedoeling je weg te trekken bij jezelf en de zuivere beelden. Zie hoe kinderen gevangenen zijn van de beeldschermen en zich daar totaal in verliezen en afgesneden worden van hun oorsprong van hun opdracht. Voed jezelf en de kinderen met mooie en natuurlijke beelden. Ga wandelen langs de zee of in het bos, samen of alleen, verzamel wonderschone kleurrijke schelpjes of herfstbladeren en bewonder de paddenstoelen.
In De Alleenganger beschrijf ik moeiteloos natuurwaarnemingen van jaren geleden, omdat de beelden bewaard worden en altijd weer opgeroepen kunnen worden. Maar jammer genoeg ook nare beelden: toen ik als klein jongetje langs de weg een gewonde vogel vond en mijn vriendje, een boerenzoon, hem zonder blikken of blozen uit zijn lijden verloste.
Bij de TV houd ik een krant in de aanslag om direct mijn ogen te beschermen tegen alle narigheid. Veelal kan ik ook maar beter mijn oren dichtdoen om mij te beschermen tegen al het gepraat en de herhaling van hetzelfde.
In de dag wordt de beelddenker in slaap gewiegd door de denkers, maar in de nacht wordt hij wakker en in de ochtend staat hij op en weet het antwoord.
Het sociale oerfenomeen waarin de een de ander in slaap wiegt en de ander poogt wakker te blijven. Denk aan een eenzijdige preek of lange toespraken, probeer dan maar eens wakker te blijven. De beelddenker is niet opgewassen tegen de snelle hoofddenker en heeft neiging om in slaap te vallen, omdat hij bewust of onbewust weet dat daar een betere uitleg te verkrijgen is.
De hoofddenker is beperkt door wat hij door studie heeft verkregen en is afhankelijk van de bewijsvoering door de wetenschap, prima niets mis mee, de wereld heeft behoefte aan bewijzen en cijfers. De beelddenker echter staat veel meer bij de vrije geestmens en krijgt zijn informatie uit een andere bron. De beelden zijn immers de taal van de geest. Nachtbewustzijn is voor de beelddenker een soort geestelijke universiteit en bibliotheek waar hij alle antwoorden kan vinden. Voor de buitenwereld nam ik bij regelmaat impulsieve besluiten, maar voor mijzelf was dat helemaal niet zo omdat ik de bevestiging al had gekregen.
Zoals eerder vermeld: Hoe kan de beelddenker zijn talent dienstbaar maken aan de wereld: Door een kracht aan te spreken die onvergelijkbaar krachtiger is dan alle ego- of aardse krachten tezamen. Die schuilt in de volgende principes:
A. Doorgrond en accepteer volledig de eigen kwetsbaarheid. Dat maakt je op een wonderlijke manier krachtiger en bovenal liefdevoller!
B. Kijk dan met verbazing naar jezelf, waar je toe in staat bent als je stopt met slachtoffer zijn, en leer luisteren naar jezelf, naar je intuïtie en de beelden te lezen.
C. Ga opzij en geloof volledig in de grote liefdeskracht die in jezelf verborgen ligt, en laat die het werk doen.
Een hoofddenker wil steeds meer kennis in zich opnemen om daaruit te kunnen putten. Een beelddenker moet juist stil en leeg worden om ruimte te scheppen in zichzelf om dan te kunnen communiceren met de geest d.m.v de beeldentaal.
Uit DE ALLEENGANGER EENZAAMHEID … EEN UITDAGING!
Te bestellen via de winkelwagen of bij de plaatselijke of digitale boekhandel.
Ook geplaatst in Sensitieve Beeld en Geestverwanten en op de Fb pagina van de site
19 november 2020 om 16:51
Ik vind dit een prachtige tekst… duidelijk en zó herkenbaar…
19 november 2020 om 17:54
Dat is fijn Renate. Herkenning is mooi hè dan weet je dat je met velen op weg bent en niet alleen maar al……
Welkom fijn dat je ons komt versterken!!
Hartelijke groet,
Jan.