De Verwanten

 

Beste Verwanten,
Ik schrijf de laatste tijd bij regelmaat over de sensitieve beelddenker. Eigenlijk schrijf ik over mijzelf en veel mensen herkennen zich daarin. 
Ook in de Alleenganger gaat het over een wat wereldvreemde sensitieve man. Aan de ene kant een weter, iemand die zijn wortels heeft in de Geest, maar ten overstaan van de wereld onhandig en onzeker. Een Alleenganger, die op zoek gaat naar de Stilte, die de wereld steeds meer is gaan zien als een onbegrijpelijke grootheid. Die door verwachting naar teleurstelling zich steeds meer een vreemdeling is gaan voelen, een buitenstaander.
Onbegrepen,  een roepende in de woestijn. Een dolende in de wereld van ego’s. Een gevoelsmens in een wereld vol hoofdmensen. Hij neemt zichzelf (ego)niet meer zo serieus, hoeft niets meer te bewijzen. Wereldse verlangens en verwachtingen heeft hij losgelaten en hij zoekt alleen nog de stilte. Hij zoekt het niet meer bij anderen; hij heeft nu de ruimte nodig om zijn ware zelf terug te vinden. 

Een baken voor de ‘dak en thuislozen’
Als ik over beelddenken schrijf is dat geen waardeoordeel naar iemand die stevig in de wereld staat, goed geworteld en met een helder denkvermogen. De wereld zou niet zonder kunnen. Uiteindelijk zal de middenweg naar heelheid leiden. Ik beschrijf de andere kant van het spectrum omdat ik dat ben en ook leef. Voor lezers kan dat een herkenning zijn van zichzelf,  een soort thuiskomen. Je herkent jezelf in en door de ander, we spiegelen elkaar en dat leidt naar meer zelfkennis. We spiegelen elkaar… We zijn elkaar. Opeens begrijpen waarom en hoe je in het leven staat. Zodoende begint De Verwanten een soort baken voor de ‘dak en thuislozen’ te worden, die zich meer moeite moeten getroosten om zich in de wereld thuis te voelen.

Nieuwsbeelden
Het is toch ook een beproeving als je volkomen open bent, uiterst sensitief en alles ongefilterd binnenkomt. Vertwijfeling ook over de gevoelens die rondtollen en waarvan niet met zekerheid is vast te stellen van wie die zijn.  Alle beelden vragen om aandacht en het nieuws is gespecialiseerd om ons ellende voor te schotelen, omdat goed nieuws geen nieuws is. 
De meeste mensen laten die beelden rustig voorbij gaan.
Voor de sensitieve beeldmens werkt dat niet zo, die blijft in verbijstering achter en vraagt zich af wat er aan te doen om de machteloosheid om te buigen. Een beelddenker is een verwoed verzamelaar van beelden, zowel mooi als lelijk. Het is van belang dat de mooie beelden ruim in de meerderheid zijn om zich goed te voelen.

Natuurlijke beelden
Om het vol te houden zullen zij zich zoveel als mogelijk dienen te beschermen tegen negatieve beelden en de natuur is haar geneesheer. Dat is de heerser over gezonde beelden, om de mens niet te ver af te laten drijven van zijn oorsprong.

Ego’s… een maskerade
Alle gangbare hulp is erop gericht om het ego te versterken, om je te kunnen handhaven in de wereld. Een volmaakt ego bestaat niet, de mens is a priori onvolmaakt. Alle wereldproblemen komen voort uit de onvolmaakte ego’s die  veelal in niets meer lijken op de echte mens. Die willen ook niet meer lijken op een mens maar streven naar aardse perfectie van het ego, dat daardoor een karikatuur wordt, een zombie zonder eigen geest of wil.
Let ook eens op de filmpjes voor kinderen waar geen mensen meer in voorkomen maar alleen nog zombieachtige wezens als spongebob. Daar spiegelen kinderen zich nu dus aan, en aan oudere mensen die niet meer oud worden maar zich verschuilen achter cosmetische maskers. Een maskerade van onechtheid. Waarheid wordt onwaarheid en onwaarheid wordt waarheid.

Beelddenkers en hoogsensitieve mensen staan nog dicht bij de Geest, of hebben de geest, hun diepste innerlijk, herontdekt.  Meestal hebben ze met elkaar gemeen dat ze grote moeite hebben om zich in de wereld te handhaven. Ze hebben bij regelmaat het gevoel dat ze een schop onder hun achterste hebben gehad om te incarneren in de aarde. Ze bleven liever in de lichtwereld die hen meer eigen was. Ze zullen zich pas thuis kunnen gaan voelen als ze een bestemming vinden waarin ze hun kwaliteiten tot uitdrukking kunnen brengen.

Weet je dat alle mensen als ze geboren worden beelddenkers zijn, en zeker ook gevoelsmensen. Beelddenken is een manier om door middel van beeldinformatie naar de wereld om je heen te kijken.  Dat schijnt ook wetenschappelijk te staven zijn. Waarom worden alle mensen geboren als beelddenker? Omdat de beeldentaal de taal is van de Geest. Het communicatiemiddel in de geestelijke wereld. Te vergelijken met de beeldentaal in het nachtbewustzijn en in de droombeleving. 

Vanaf het moment dat men naar school gaat, evolueren de meesten mensen in onze Westerse cultuur naar een meer rationele denkstijl, ook wel begripsdenken genoemd. Dat heeft dan ook te maken met erfelijke eigenschappen, met linker en rechter hersenhelft en andere fysieke wetmatigheden. Er wordt wel gezegd dat mensen een keuze hebben tussen de twee, maar dat is dan wel een onbewuste keuze, beïnvloed door omgeving en onderwijssysteem.

De Sensitieve Beeld en Geestmens
Wat ik nu bemerk: dat zich hier en in de FB groep mensen samenkomen die iets met elkaar gemeen hebben: Ze zijn veelal (hoog)sensitief, het zijn beelddenkers en ze staan dicht bij de Geest. Dus laten we deze drie-eenheid een naam geven, een soort nieuwe mens:
de Sensitieve Beeld en Geestmens.

Die Sensitieve Beeld en Geestmens is iemand die zich ontworsteld heeft aan de verleidingen van de wereld, zijn ego (bijna) doorzien heeft als niet-zelf en tot de ontdekking is gekomen dat hij twee is: een hoger en een lager zelf. Innerlijk gekozen heeft om zichzelf op een radicale manier terug te vinden in de Geestmens.
Dat staat niet in de onderwijsboekjes of op internet, daar gaat een proces van strijd en eenzaamheid aan vooraf. Een langdurige scholing door de confrontatie met de wereld

Thuiskomen
Als je dan mede-studenten vindt die de ervaringen willen delen en inzichten uitwisselen dan voelt dat als een thuiskomen. Maar het is niet echt thuis, niet duurzaam veilig en behaaglijk. Je kunt proviand inslaan voor het bewustzijn om daarna weer verder te trekken op weg naar je-Zelf.
Een beetje zoals ik mijn weg liep naar mij-zelf, dankbaar voor alle richtingaanwijzers langs de route. Hoewel het lang duurde omdat ik steeds weer de neiging had een ander pad te nemen, eigen aan de beelddenker. Die niet 1 weg ziet maar tallozen, daardoor een twijfelaar en keuzestress.

Het menselijk omhulsel en de uitstraling worden lichter en krachtiger naarmate het geestelijk proces vordert. In feite is het een omgekeerd proces: van een sterk ego terug naar de kinderlijke kwetsbaarheid van vóór het ego. Van kinderlijke kwetsbaarheid naar een volwassen ego is onbewust gegaan, maar de weg terug is het proces van bewustzijn. Ervaring omzetten naar blijvend inzicht. Niet meer zoeken buiten jezelf, maar de moed hebben om terug te gaan naar het niet-denken, naar het niet-verlangen, naar de angstloosheid.

De wachter op de drempel
Ik beschreef ook in de Alleenganger dat je eens geconfronteerd wordt met de vraag der vragen: kies je voor je eigen zieleheil en volmaaktheid, of help je mee tot je laatste broeder hetzelfde bereikt heeft, omdat je alles, je hele ontwikkeling te danken hebt aan allen. Dus helemaal klaar ben je niet snel, wel kun je opgenomen worden in een keten van helpers. Waar de eigen wil ondergeschikt is aan de grote Wil.

Nieuwe Face Book groep geïnitieerd door deveranten.nl De naam is ondertussen aangepast!
Sensitieve Beeld en Geestverwanten
Meer over de Alleenganger Eenzaamheid … een uitdaging!
Of bestel boek

Lees eventueel ook BEELDDENKERS ZIJN TOEKOMSTMENSEN