In de Alleenganger beschrijf ik dat je juist door tegenslagen ik-kracht ontwikkelt. Alles wat er gebeurt, alle problemen, zijn vaak ook mogelijkheden om sterker te worden, om meer bewustzijn te ontwikkelen.
Je bent het zelf wat je zoekt. Alleen de angst en de opgehoopte spanning houden je weg bij dat… wat al is. Als je je nu eens totaal zou ontspannen? Dat is mijn motivatie, mijn onderzoek.
Een mens bouwt in zijn leven heel wat spanning op die zorgt dat de muur naar de buitenwereld alsmaar dikker wordt. Probeer daarom alerter te zijn en niet verder te bouwen aan die muur die rond het ware zelf is opgebouwd. Het is een bouwwerk van onbewustheid dat zekerheid en bescherming geeft, maar tegelijkertijd een scheiding teweegbrengt.
De sloper van deze muur heet bewustzijn. Hoe groter dat is, des te kleiner de muur. Het opbouwen heeft een leven lang geduurd en het afbreken lukt dus ook niet van vandaag op morgen. Het menselijk omhulsel en de uitstraling worden lichter en krachtiger naarmate het geestelijk proces vordert.
In feite is het een omgekeerd proces: van een sterk ego terug naar de kinderlijke kwetsbaarheid van vóór het ego. Van kinderlijke kwetsbaarheid naar een volwassen ego is onbewust gegaan, maar de weg terug is het proces van bewustzijn. Ervaring omzetten naar blijvend inzicht. Niet meer zoeken buiten jezelf, maar de moed hebben om terug te gaan naar het niet-denken, naar het niet-verlangen, naar de angstloosheid. 
In die materiële en denkleegte is niets meer om je aan vast te houden. Daar kun je alleen maar in vertrouwen loslaten en je overgeven aan de vrede. Daar kun je de moed hebben om de eenzaamheid onder ogen te komen: van alleen-zijn naar al-één-zijn. De kern van alles is de leegte of het niets. Uit die leegte komt tegelijkertijd alles voort. Zie het als de bron van alle genezende energie. Met het verstand is dat niet te begrijpen; het kan alleen maar innerlijk ervaren worden.
Door een groeiend bewustzijn ga je steeds meer ondervinden dat je anders blijkt te zijn dan je je voordoet tegenover en in de wereld. Daar is heel veel conditionering die van buitenaf is opgelegd of aangepraat; aangeleerd gedrag dat gewoonte wordt. Diep in je vraagt een min of meer verwaarloosd wezen om aandacht, en afhankelijk van de mate waarin je daar gehoor aan geeft zal dat ten koste gaan van het opgebouwde ego. De angsten die dan ontstaan kunnen tweeërlei van aard zijn:
1. Het egodenken is nergens banger voor dan voor het verlies van zijn zwaarbevochten bestaan.
2. Het verwaarloosde wezen in je begint zich benauwd en opgesloten te voelen en wil uitbreken. ‘I Want To Break Free’
*Onverklaarbare angsten zijn vaak de stuiptrekkingen van het ego.
Uit: de ALLEENGANGER
Eenzaamheid … een uitdaging! Het boek voor deze tijd!
Ook geplaatst in FB Groep Sensitieve Beeld en Geestverwanten/ FB pagina van de Verwanten
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
