Dit artikel is een vervolg op het voorgaande bericht:
Van onbewust kind-zijn naar bewust-kind zijn.
Kan ook los daarvan gelezen worden.
In deze tijd van woekerend moslimfundamentalisme, oorlogen en door de mens zelf veroorzaakte natuurrampen, is het moeilijk vol te houden en te begrijpen dat de aarde en mensheid zich naar een hoger bewustzijnsniveau ontwikkelen.
We kunnen het echter ook anders zien: juist omdat het goede aan de winnende hand is, komt al het duister uit de spelonken van de wereld en de kosmos te voorschijn om dat te voorkomen, en de mensheid terug te zetten in de middeleeuwen en zelfs ver daarvoor.
Tot aan 750 na Christus toen de Kalief heerste over een immens rijk dat zich uitstrekte over de hele noordkust van Afrika, geheel Arabië en grote delen van Irak en Iran.
Duistere krachten zijn altijd bestrijders van een voortgaande mensheidsontwikkeling en haten de leuzen/ verworvenheden van de Franse revolutie: Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. Dus ook onze huidige democratie.
Met verbijstering zie ik de barbarij alsmaar doorgaan, het is niet te bevatten waar mensen toe in staat zijn. Ze gaan er nog prat op ook en plaatsen het op het zelfde medium waar ik op schrijf, beangstigend!
Dat is echter ook de bedoeling: angst zaaien en de mensen verlammen tot willoze slachtoffers. Je moet wel behoorlijk verhard zijn om al die beelden nog onverschillig aan je voorbij te laten gaan.
Met zorg vraag ik mijzelf af hoe het mogelijk is dat toch steeds weer vroegere goede buren en vrienden elkaar van het ene op andere moment naar het leven staan.
De filosoof George Steiner zei hierover:
We zijn medeplichtig aan dat wat ons onverschillig laat. We weten dat bijna ieder mens een moordenaar en verkrachter kan worden. Wreedheid is een samenspel tussen politieke druk, ons instinct, angsten en onze ambities.
Lang dachten we dat kunst, literatuur en poëzie daar weerstand aan zouden bieden maar dat blijkt geenszins waar te zijn, ook de Nazi’s hielden van mooie muziek.
De fundamentalisten zijn niet alleen barbaars maar vernietigen ook eeuwenoud cultuur en erfgoed.
Sinds de opmars zijn tientallen eeuwenoude kerken, kloosters, soefieheiligdommen, en andere religieuze monumenten vernietigd. Het is een aanval tegen de identiteit en de geschiedenis van de bevolking van Irak en Syrië, de bakermat van de beschaving!
Kort geleden ontmoette ik een jonge man op proefverlof uit een TBS kliniek. Hij had iemand ernstig mishandeld.
Hij vertelde dat hij was gevlucht uit Irak en dat zijn beide ouders en een broer vermoord waren. Hij vluchtte op zestienjarige leeftijd naar ons land, omdat daar zijn oudste broer al woonde. Samen probeerden ze een nieuw leven op te bouwen, totdat deze broer een bezoek bracht aan Irak en door een zelfmoordterrorist om het leven kwam.
Vol verbijstering hoorde ik dit aan en bedacht mij hoe ikzelf geworden zou zijn als ik in dezelfde omstandigheden was opgegroeid en soortgelijke ellende had meegemaakt. Hoeveel woede en frustratie zou ik dan opgeslagen hebben en hoever zou ik van mij-zelf weggedreven zijn?
Zoals al eerder betoogd zal de strijd op aarde net zo lang doorgaan, totdat de mensheid geleerd heeft dat we allen verbonden zijn en dezelfde oorsprong hebben. Dat we allemaal een gelijksoortige ontwikkeling gaan…. van onbewust-zijn naar een alsmaar groeiend bewust-zijn. Ongelijkheid is de basis van alle ellende, omdat ongelijkheid altijd weer in evenwicht gebracht moet worden; het is een min of meer gewelddadige natuurwet. Discriminatie zit in alle culturen ingebakken, vanaf de vroegste stammen en volkeren werd er gediscrimineerd en neergekeken op anderen.
Onderschat niet de hoogmoed die ook in onze ziel verscholen ligt en steeds weer de kop op steekt. We kunnen ons nog zo ruimdenkend opstellen maar toch….
Waarom zijn al die jongere mensen met een moslimachtergrond in onze maatschappij zo gevoelig voor de strijd van Isis? Hebben ze zich echt door ons geaccepteerd gevoeld, werkelijk thuis gevoeld?
Iedere groep, ieder mens die geïsoleerd wordt, of denkt buiten gesloten te worden, gaat vroeg of laat uitbreken om zich te wreken over dat onrecht.
Uiteindelijk kan geen groep of mens zich uitsluitend op zichzelf richten, omdat we hoe dan ook verbonden zijn met allen en daarom ook in een afhankelijke relatie staan tot de ander.
We zien steeds weer dat immigranten zich op elkaar richten en hun cultuur proberen te behouden, net als dat in vroegere tijden in Amerika ging met bijv. de Italianen en de Ieren en nu de Latino’s en de Mexicanen.
Als je door grote steden wandelt is het alsof je op wereldreis bent, omdat je zomaar andere culturen kunt binnen wandelen. Wat ik daar vooral ook mooi aan vindt is, dat er weer heel veel leegstaande winkeltjes opnieuw geopend worden. Een gezellige bedrijvigheid van op iedere hoek weer een bakker, slager, groenteman, kapper, koffiehuis, i.p.v. onze grote, zielloze en kille supermarkten.
Verder is het natuurlijk geen toeval dat de volkeren in deze tijd zich gaan vermengen en dat we multiculturele samenlevingen krijgen. We leven in een moeilijke en verwarrende overgangsfase die nog wel een periode zal aanhouden. Ik neem het niet te lichtvaardig op, omdat we allemaal wel zien dat we een moeilijke tijd tegemoet gaan waarin bevolkingsgroepen tegen elkaar opgezet zullen worden. De fundamentalisten springen in die ruimte om angst te verspreiden en verdere ontwikkeling te verlammen.
Al met al kunnen we het als een grote bedreiging ervaren en ons door angst laten verlammen of het als de ultieme uitdaging van onze tijd zien!
Uiteindelijk, in de verre toekomst, zal het leiden tot het verdwijnen van rassen, volkeren en geloven die elkaar te vuur en te zwaard bestrijden.
Een geestelijke ontwikkeling kunnen we gaan omdat we deel uitmaken van de wereld die ons voedt en verrijkt. Inzicht ontstaat uitsluitend door ervaring, door achteraf die ervaring innerlijk meditatief te verwerken, het als het ware te vergeestelijken.
Daarom zijn we ook voor onze eigen individuele ontwikkeling schatplichtig aan de wereld waar we deel van uitmaken. Veel geestelijke stromingen zijn erop gericht om individueel zaligheid te bereiken, om vervolgens niet meer geboren te hoeven worden in deze wereld. Op zich een begrijpelijk streven gezien de staat van de wereld.
Vroeger trokken monniken zich terug in kloosters en grotten om hun ziel te heiligen, omdat zo’n proces bijna ondoenlijk was temidden van alle onrust en verleidingen van de wereld.
Iedere stap voorwaarts echter moet getest worden aan de wereld, of het de mens gesterkt heeft en of het duurzaam is.
In ieder geval niet zoals de ‘hooggevoelige’ mensen van tegenwoordig die niets meer kunnen betekenen voor hun omgeving, omdat ze te gevoelig zijn geworden voor de boze buitenwereld. Het letterlijk en figuurlijk niet meer kunnen verteren. Die voortdurend vragen om rekening met hen te houden omdat ze te kwetsbaar geworden zijn, de aarde ontstegen. ( Let op: in opmerkingen onder aan het artikel wordt dit nader toegelicht door de auteur!)
R.Steiner schreef hier het nu volgende over:
Er is geen slechtere frase dan deze: ‘Men hoeft slechts in zichzelf naar binnen te kijken.’ Daar vindt men echter alleen maar het lagere zelf. Men moet met liefde buiten zich zoeken en men zal vinden. Ik heb mensen gekend die zeiden: ‘Wat heb ik nodig? Ik heb helemaal niets nodig, want ik ben Atma (ziel).’ – En hoewel ze dan ook voortdurend ‘Atma, ik ben Atma’ zeggen, brengen ze het zich niet in het bewustzijn, omdat ze van Atma niet meer weten dan dat het woord vier letters heeft. Dat in zichzelf zien leidt slechts tot afsluiting. Wij zijn niets dan een deel van de wereld. De vinger is alleen vinger doordat hij aan het lichaam blijft; scheidt u hem van het organisme, dan is hij niet meer vinger. De vinger scheidt zich niet van het organisme; maar de mens is zo “slim” om te geloven dat hij zich van de aarde zou kunnen losmaken, hoewel men hem slechts een paar kilometer boven de aarde hoeft te brengen, en hij vergaat. […] Het is de grootste vergissing de god in zichzelf te willen vinden. Van zichzelf loskomen door het zich verdiepen in alle details van de wereld, dat is het juiste. Wie zich toelegt op liefde en deemoed, vindt de godzaligheid, terwijl hij die god in zichzelf zoekt, verhardt.
We moeten dit niet te eenzijdig interpreteren omdat het tweeërlei blijft. Doormiddel van de buitenwereld vinden we uiteindelijk ook de God in onszelf. Omdat die buitenwereld ons alles reflecteert wat we zoeken.
Als wij God in onszelf zoeken zal die dus even goed in alle anderen aanwezig moeten zijn.
In de spiegel zie je jezelf immers beter dan zonder die mogelijkheid.
Als mensen bij mij komen voor een energiebehandeling en/of goede raad, bereid ik mij altijd voor en ontvang hen met de volgende gedachte: Christus komt binnen door God gestuurd.
Dit is op meerdere manieren en plaatsen toe te passen, is zeer verrijkend en kan een omslag teweeg brengen in de verhouding met onze medemens.
Veel mensen die geteisterd worden door onverklaarbare angsten hebben de neiging om zich terug te trekken op en in zichzelf. Op een gegeven moment durven ze niet meer naar buiten en is de wereld een gevaarlijke vijand geworden.
Uit eigen ervaring weet ik dat het dan juist nodig is om er alles aan te doen die verbinding weer terug te vinden, omdat de angsten juist ontstaan zijn door isolatie.
Scheidt het kalf van de groep, en het is een willoos slachtoffer.
We hoeven geen kuddedieren te blijven met een aangeboren kuddegedrag, maar wel bewustzijn te ontwikkelen dat we er ondanks onszelf onverbrekelijk deel van uitmaken.
Ikzelf plaatste mij als het ware terug in de wereld door mijzelf voortdurend in te prenten dat ik de wereld zelf ben: “Ik ben de wereld – Ik ben alle mensen – Ik ben kracht – Ik ben Liefde – Ik ben Vrede – Ik ben het-zelf!”
Je kunt dan plotseling samenvallen met alles om je heen; een ongekende Ik-Ben ervaring in het Nu en een kostbaar geschenk.
In de natuur is het eenvoudiger om de bovenstaande beleving te krijgen. Het heeft alles in zich wat we maar al te vaak ontberen: schoonheid, stilte, genezende kleuren, vogelgeluiden, kabbelend water, en een alles doorstromende, voedende energie.
We kunnen mensen helpen om het energielichaam (etherlichaam) weer te herstellen, maar even zo goed is de natuur onze genezer. Al wordt het ons soms ook wel moeilijk gemaakt, omdat een stille wandeling maar al te vaak wordt verstoord door groepen wielrenners, hardlopers, voorbij razende crossfietsen en laag overvliegende vliegtuigen. We kunnen er ons aan ergeren en alles teniet doen of het voorbeeld volgen van mijn broer die dan zei:” Kijk ze eens genieten, mooi hè!” Ja, het is een hele kunst om dit leven aan te kunnen en positief te blijven.
Zie in dit kader ook:
De eenheid van alle mensen
vervolg..eenheid van alles
12 september 2014 om 20:13
interessant artikel, het geeft weer een andere kijk op alle wereldproblemen. Dat angst vooral ontstaat door afscheiding, je niet meer verbonden voelen met de wereld om je heen is een leerzaam onderwerp.<br />Je betoogt voortdurend dat we de wereld zelf zijn, dus dan is angst vooral iets van het denken, tussen de oren.<br />Veel ervaringen uit het verleden kunnen die afscheiding mede veroorzaakt
12 september 2014 om 08:52
Het feit dat 15-20% van de kinderen in de klas hoogsensitief is, maakt dat het wat mij betreft juist heel belangrijk is dat scholen hier eens serieus aandacht aan gaan besteden. Zeker als je bedenkt dat slechts 3 tot 4% van de leraren in Nederland bekend is met het begrip ”hoogsensitiviteit” ligt hier nog een braak terrein op het gebied van voorlichting en herkenning! (bron voorlichtingscampagne
12 september 2014 om 21:28
Weer een goede bijdrage Henri. Ook fijn om je beter te leren kennen door wat je schrijft! <br />Mooi dat jij de problematiek benadert vanuit het antroposofisch gedachtengoed. Door dat loskomen van de wezensdelen zie je inderdaad mensen die doorschieten in het denken, in het voelen of in de wil. Als je er zo naar kunt kijken is dat in feite een prima ontwikkeling, mits het in de pas gaat lopen met
12 september 2014 om 20:52
Jan, <br /><br />ik beaam wat je hierboven schreef , in je 1 ste opmerking over supersensitiviteit of overgevoeligheid, want ook ik heb er last van gehad, meer voeger dan nu, en het is dank zij het kennismaken met de geesteswetenachp ,de antroposofie en het lezen van de boeken en daaruit inzichten verkrijgen veel beter geworden .<br /> Kwam onlang nog weer iemand tegeng sporadish die er ook
12 september 2014 om 08:30
Beste Peter, Dat is wellicht iets voor een volgend stuk. Ik moet erkennen dat deze opmerking niet compleet is en zodoende verkeerd over kan komen. Ik heb er ook zelf ervaring mee en ontmoet veel mensen die er last van hebben, maar er ook soort trots op zijn en het alsmaar poneren als een grote gave. Het is echter een tussenfase die past in een verdergaande ontwikkeling, echter niet als
12 september 2014 om 08:42
Dat is toch weer duidelijk onder woorden gebracht, ik zelf noem het vaak …de prins of Princes op de erwt als ik iemand ontmoet die ook eens letterlijk tegen mij zij…..je moet even wat verder gaan afstaan je staat in mijn aura…..nou ik stond echt gewoon bij deze persoon op normale afstand…of deze….iemand in mijn winkel heeft een boek dat ik hem heb aangeraden in de hand en zegt….ik
12 september 2014 om 08:00
Ik heb het weer met interesse gelezen tot het moment dat je opeens een aanval doet op hooggevoelige mensen, alsof het een ziekte is; daar schrok ik van.? Voelde mij bijna persoonlijk aangevallen.<br />Vriendelijke groet,<br />Peter
11 september 2014 om 14:34
Mooi beschreven en veel om nog eens te herlezen! Groet, Maria
11 september 2014 om 13:06
http://nieuwebroederschap.blogspot.nl/2013/12/over-de-wil-en-energie.html<br />Beste Alfred…De bovenstaande link breng je bij een artikel dat daar overgaat. Verder kan je meer informatie vragen via stichting.dehalm@outlook.com<br />Groet,<br />Jan
11 september 2014 om 12:58
Beste Mijnheer Jan,<br />Waar kan ik wat meer te weten komen over energie behandeling? Ben daar benieuwd naar.<br />Een boeiend artikel….ik ben nog lezend, heb daar tijd voor nodig om het te verwerken en tot bewustzijn te brengen.<br />Alfred Wenzel
11 september 2014 om 10:44
Een bijzonder interessant artikel. Mooi om een verbinding te leggen tussen de werking van het kwaad, de barbarij en bewustzijnsontwikkeling. Wij studenten wonen vaak in buurten waar ook veel immigranten hun plekje hebben gevonden. Het is niet bedreigend , maar eerder fascinerend.<br />Interessant is de gedachte dat dit allemaal een voorbode is van een totaal andere tijd, dan wel in de verre