De Verwanten

Steeds meer mensen zoeken voortdurend naar bevestiging van de eigen mening en blijven daardoor gevangen in de eigen beperkende bubbel. Iedere bubbel koestert zijn eigen kant en klare meningen en taalgebruik. Als iemand haaks op die mening iets anders beweert wordt hij weggeklikt of weggezet als een onbewust wezen. Onlangs viel mijn oog op het onderstaande:
De wereld lijkt het toneel geworden van een collectief potje bellenblazen, en hoe gezellig dat ook klinkt, het maakt ons blind voor de ander en dreigt ons verder dan ooit uiteen te drijven.
Zal ik ook in een bubbel vastzitten? want waarom zal het toch zijn dat mensen zo’n weerstand voelen tegen begrippen en woorden als Christusbewustzijn, religieus, Gnosis, Logos, ed. Niet weinig zeggen hun abonnement op als ik zo’n woord durf op te voeren. Ik krijg ook geen ruimte om het uit te leggen, wel heel soms nog het welgemeende advies om die woorden een andere draai te geven, meer passend bij deze tijd. Het liefst vage termen waar niemand aanstoot aan kan nemen. Dat noem ik de zwemwoorden, die wanhopig aansluiting proberen te vinden door zich te ontdoen van alle oorspronkelijkheid.

In feite is dat het abstraheren van begrippen en woorden, het is bijvoorbeeld makkelijker om te spreken over bomen, dan al die namen te gaan onthouden: Berk, Populier, ceder, eik, et cetera. Iemand schreef mij eens: ‘Je zult de massa zo echt niet aanspreken en dat is jammer.’  Mijn reactie daarop was: ‘We zullen toch ook moeten accepteren dat we de massa niet meekrijgen en dat ik mij ook niet richt tot de massa. Het gaat mij om de individuen met een naam die tot innerlijke zelfstandigheid willen komen.’
Zo staat op de achterkant van De Alleenganger/Eenzaamheid … een uitdaging! het begrip Christusbewustzijn. Voor veel mensen een reden om het boek dus niet aan te schaffen. Moet ik het dan weghalen om meer boeken te verkopen of moet ik kiezen voor de kracht en energie van zo’n begrip en oprecht trachten het weer tot inspiratie te maken? 
Oppervlakkig gezien kan je het direct associëren met de kerken waar je je nu juist los van gemaakt hebt, maar het begrip overstijgt in werkelijkheid alle religies, het heeft met je-zelf te maken, heel dichtbij…………

De dikke takken uit een knoestige wortelstronk, een metafoor die gebaart van spiritualiteit van elk individu. Christendom, Boedhisme, Hindoeïsme, Islam, Soefisme, Sjamanisme ….enzovoort. Elke tak , elk geloof, elke zoektocht naar wijsheid&waarheid ontstaat vanuit dezelfde bron, een knots van een wortelgewas …..
Het zal voor iedereen die met spiritualiteit bezig is, op wat voor manier dan ook, een uitdaging kunnen zijn om eens te onderzoeken in hoeverre men vrij is van opgelegde zienswijzen die men blindelings aanneemt en opvolgt, zonder deze te toetsen aan de eigen innerlijke wijsheid, aan het geweten. Vroeger werden de mensen geïndoctrineerd door de priesters en kerken en nu door internet en de sociale media. Alles wordt langs de meetlat gelegd van het groeps en bubbel-denken, van daaruit wordt geoordeeld, geredeneerd en nagepraat. Als je vraagt hoe men aan die stellige ‘waarheid’ komt is niet weinig het antwoord: ‘Facebook of Twitter heeft het gezegd.’

Laten we nu een woord als -religieus- tot voorbeeld nemen: mensen verbinden dat met de kerk, met religie in de betekenis van geloof. Voor mij echter dragen kleine kinderen dat nog met zich mee, die zijn van nature religieus! Dat kun je zien in de ogen van de pasgeborene, als je goed kijkt zal de betekenis van dat woord dan duidelijk worden. Religie (van het Latijnse religio) heeft te maken met zingeving, en het zoeken naar echte verbindingen op een geestelijk niveau. Re-ligare… in bredere zin duidt het woord ‘religie’ op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten over de zin van het leven. Religieus is een prachtig woord en religieus-zijn draagt zo’n diepe laag in zich. Dus laten we ons niet ontworstelen aan Religie, maar wel aan de uitwassen daarvan. Het weer bevrijden uit de instituties en kerken die het zich ten onrechte toegeëigend hebben.

Hoe verder iemand zich ontwikkelt, hoe meer ontheemd en eenzaam die zich zal voelen. Dat is een diep wordingsproces en ook de bedoeling, opdat we ons dan uiteindelijk als vrij geworden wezens weer opnieuw kunnen her-verbinden, niet meer bestuurd door de buitenwereld. Ligare is verbinden Re-ligare=opnieuw verbinden….mooi toch?

Een naam is eigenlijk een individualisering van iets algemeens en draagt als het ware een Ik-kracht in zich. In het Aramese Onze Vader staat zo mooi beschreven: Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert, Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven. In een bekend gedicht staat: ‘Noem mij bij mijn diepste naam.’

Het Christusbewustzijn dat incarneerde in de mens Jezus. Dat hogere bewustzijn is er altijd geweest en ook wij kunnen ons dat bewustzijn eigen maken en net als hij zeggen: Ik-Ben. Dat is niet arrogant of hoogmoedig, maar ons geboorterecht om dat bewustzijn eens ook te bereiken.
Het Christus-bewustzijn is een collectief bewustzijn. Als je je daarvoor openstelt ben je een deel van dat bewustzijn, als het ware één geestelijk lichaam. In het hogere-zelf zijn we met elkaar verbonden en ons daar ook bewust van. Eigenlijk is het er al, het is je diepste kern en het wacht erop om gezien te worden.

Gnosis is ook zo’n bijzonder woord: het weten van binnenuit, over de zin en het doel van het leven. Kennis over wie je echt bent in je diepste wezen. Wie je was en wat je geworden bent. ‘Mens ken uzelf’ stond er al op de tempel van Delphi. De meest zuivere leerschool om tot gnosis te komen, is de eigen ervaring en het daaruit gedestilleerde inzicht; dat maakt de mens vrij. Alle wijsheid, alle inzicht dat jou aangaat ligt in de eigen biografie besloten. Leer het te lezen, te begrijpen, en alle vragen zullen van binnenuit beantwoord worden. 

Logos betekent…Woord en daar aan verwant logica. Vanaf de vroege Grieken, oosterse godsdiensten en westerse filosofen wordt er de grootste betekenis gegeven aan de Logos: menselijke kennis en de absolute orde van het universum, de Logos onderscheid de mensen van de dieren, de menselijke rationaliteit, oerfenomeen waar alle levenskracht uit voortkomt, de goddelijke essentie van iedere eenheid. De Oosterse godsdiensten spreken o.a. over Tao, Dharma en Om.

Aan de basis van alles ligt het Woord ten grondslag, daaruit is alles ontstaan. Iedere eenheid, hoe onwaarschijnlijk klein of groots dan ook in de kosmos, is ontstaan uit en doordrenkt met het Woord en daaruit komt alle levenskracht en energie voort. Als we ons dat werkelijk bewust zijn dan zouden we bijna niet meer durven spreken, maar er maar liever het zwijgen toe doen. Ieder woord heeft een diepere betekenis en kracht, aan ieder woord ligt, gezien vanuit het bovenstaande, een goddelijke essentie ten grondslag.

De oorspronkelijke bedoeling van het woord is de mogelijkheid om je diepe innerlijke gedachten mee uit te drukken. Dat de mens is voorbestemd om dit Woord te mogen gebruiken, maar de mens heeft het blijkbaar niet begrepen en gebruikt het veelal niet om de geest tot leven te wekken, levenskracht te schenken, maar om zijn onbewuste gedachten en vooroordelen er door te laten uitstromen. Een bekende esoterische uitspraak is: ‘zet een wacht voor je mond.’of… ‘Niet wat de mond ingaat maakt onrein, maar wat de mond uitgaat.’  Onder het mom van het vrije woord en het recht van vrije meningsuiting vliegen de negatief geladen woorden door de ether met als enig doel: te beledigen, anderen aan te vallen in hun mens zijn, hun waardigheid. Het woord wordt langzamerhand tot een wapen gemaakt, niet begrijpend dat het uiteindelijk een boemerang blijkt te zijn die velen malen versterkt bij de afzender zal terugkeren. De hedendaagse en eeuwige strijd van onbegrip tussen de mensen is een strijd van denkwoorden die scheiding aanbrengen.

Woorden kunnen negatief beladen zijn omdat ze misbruikt zijn door kerkelijke instituten e.d.. Dan kunnen we twee dingen doen: die woorden gaan vervangen of juist proberen die persoonlijke beladenheid eraf te halen, door bijvoorbeeld zo’n woord regelmatig mee te nemen in een stille meditatie en concentratie op het woord, door het daardoor zijn oorspronkelijke betekenis en kracht terug te geven. Dat is niet alleen goed en vruchtbaar voor diegene die dat probeert maar heeft zijn uitwerking in de kosmos. Door die aandacht kan een bepaald woord zichzelf openbaren. Openbaren, weer zo’n prachtig woord, door oprecht met iets te leven kan het zich aan je open-baren.
Hetzelfde kun je toepassen bij iemand (met een naam) die weerstand bij je oproept, waar we eigenlijk een hekel aan hebben. Het is o zo makkelijk om die speciale mens te veroordelen en te negeren. We kunnen in plaats daarvan zo’n mens meenemen in de meditatie en hem of haar proberen te verlossen van al onze vooroordelen, grote kans dat die mens zich dan kan openbaren wie hij of zij werkelijk is.

Denkwoorden en…… Stilte-woorden: naast alle beschikbare woorden en de voortdurende woordenstrijd staat nog een grotere kracht en dat is: …..de Stilte. Alles is uit het woord ontstaan, maar het woord zelf is uit Stilte ontstaan. Dus eerst is er zwijgende Stilte…….., woorden die daarvan uit gesproken worden kunnen niet kwetsen, maar zijn vervuld van levens en scheppingskracht! Alleen in de Stilte, van voor de scheiding van de mensen in rassen en talen, zullen we elkaar terugvinden. Waar het denken niet meer een abstract op zich zelf staand fenomeen is, maar verankerd in Bewust-Zijn.

====Het boek (paperback) en het eBook zijn vanaf nu te bestellen.
Boek 464   pagina’s  24.95 en 12,50
Het boek: Direct bestellen Via de winkelwagen
eBook:      Direct bestellen Via de winkelwagen====
of lees eerst de inleiding

DE REACTIE MOGELIJKHEID HIERONDER STAAT OPEN OF GA NAAR FB VERWANTEN PAGINA

Deel dit artikel

Twitter

Google

Email

Facebook

Linkedin