Ik reed vandaag op de snelweg, iets wat ik als het even kan als pensionado het liefst wil vermijden. Het was druk en auto’s scheurden links en rechts langs mij heen.
Ik dacht: waar gaan die mensen toch allemaal naar toe, ze zijn zo druk en hebben blijkbaar heel veel te doen. Een gedisciplineerd mierenvolk met stuk voor stuk eigen taken en rangen binnen de gemeenschap. Alles staat ten dienste aan het geheel.
Wat de mensen van deze tijd bijna kwijt geraakt zijn, is het gevoel voor broederschap dat in vroeger tijden werd beoefend en ook ver ontwikkeld. Broederschap stond aan de basis van iedere duurzame en vernieuwende ontwikkeling.
Vanuit een geestelijke noodzaak is er echter een eind gekomen aan bijna alle besloten broederschappen, ook omdat ze zichzelf onmogelijk gemaakt hebben en bovenal omdat in deze tijd de mensheid een sterke ik ontwikkeling moet gaan. Dat is in eerste instantie antisociaal, omdat we dwars door het egoïsme heen moeten groeien naar bewuste Ik-kracht. We kunnen het egoïsme pas overwinnen en loslaten als we door eigen ervaring de benodigde inzichten verworven hebben. Die tijd is nu aanstaande!
Wat is nu eigenlijk Bewust-zijn? Hoe sterker het bewustzijn wordt hoe meer we gaan zien. Tot daar aan toe zijn we eigenlijk halve blinden en zien nog geen fractie van de geestelijke werkelijkheid. Zoals het energie lichaam dat ieder levend wezen omhult tot aan de rots en steen aan toe. Je hoeft het niet te zien, maar je kunt de uitstraling wel voelen, als de gevoeligheid daartoe is ontwikkeld. Of als je op plaatsen komt waar in het verleden veel ellende heeft plaatsgevonden; het staat als het ware in de ether geschreven.
Op een ander niveau is de kwaliteit van meer bewustzijn een groeiend begrip van de eenheid van al het leven op aarde en in de geest. We hoeven niet in kloosters opgesloten te worden; broederschap is er volop, alleen zijn we ons dat meestal niet bewust.
De grote renovatie in mijn buurt werd vooral uitgevoerd door arbeiders uit andere landen die hier werken om geld te verdienen om dat vervolgens naar huis te sturen. Landgenoten willen dat al lang niet meer doen. Ik ervoer het alsof deze mensen speciaal voor mij gekomen waren om mijn huis mooi te maken.
Ik voelde naast een zekere schaamte om een rijke westerling te zijn ook dankbaarheid. Wat een opoffering moeten deze mensen zich getroosten voor enige bestaanszekerheid. Ik liet dat ook merken door mijn belangstelling en iedere ochtend werd ik als een oude vriend begroet en als ze voorbij het raam liepen zwaaiden ze naar de grijze man.
Een groeiend bewustzijn gaat gepaard met dankbaarheid, dankbaar voor al die mensen die voor jou en voor elkaar bezig zijn.
Het is eenvoud die de mens verlicht, maar hoe eenvoudiger… hoe moeilijker dat bewustzijn vast te houden en niet te vergeten.
Wat een ander leven krijg je als je bij de bakker wegloopt met een gevoel van dankbaarheid voor het brood dat die man heel vroeg in de ochtend voor je gebakken heeft. Daaraan voorafgaande de boer die zaaide, de zon, de lucht en de regen, de Molenaar, etc.
Als je een appel eet en je even bewust wordt wat er aan vooraf gegaan is voordat die appel in je hand ligt. Het begon met een zaadje, een groeiende boom, een teler die er dagelijks voor zorgde, de zon, de lucht en de regen, het plukken van de appels, het vervoer naar de winkels, de winkelier en uiteindelijk ligt de appel in je hand, om je kracht en gezondheid te schenken. Wat een wonder, en dankbaarheid zal je vervullen.
De vraag is of die bakker, de boer, de fruitteler, de vrachtwagenchauffeur en de winkelier nu puur voor zichzelf bezig zijn of dat ze zich werkelijk bewust zijn dat ze onderdeel uitmaken van een keten van samenwerkende mensen. Dat was het mooie van de afgelopen tijd: dat er opeens cruciale beroepen waren en de dienstensector werd genoemd.
Niet de bankiers in hun hoge kantoren, maar de zogenaamde gewone mensen zijn van cruciaal belang om het land draaiende te houden.
Durf je soms eens af te vragen: waar komt onze goedkope kleding eigenlijk vandaan en die nieuwe schoenen? Wie hebben daar allemaal wel niet aan gewerkt en onder wat voor omstandigheden?
Staat de prijs van onze supermarktvoeding nog in een eerlijke verhouding met het inkomen van de boer. De consument staat aan het eind van de keten en die bepaalt door de vraag en koopdaad de kwaliteit en prijs van de voeding, tenminste geldt dat voor de bewuste consument.
In vroegere tijden deden de mensen voor het eten een gebed om te danken voor alles wat op tafel stond om hen te voeden. Dat was toch een moment van bewustzijn, een moment van dankbaarheid. Al vraag ik mij af met wat voor bewustzijn ik als kind even mijn ogen dichtdeed en voor mij uit mompelde: ‘Here, zegen deze spijze, amen’.
Is er iets voor in de plaats gekomen of is de gedekte tafel een vanzelfsprekendheid? Even stil staan en enig bewustzijn oproepen dat er veel aan voorafgegaan is. Dat zou ook benadrukt kunnen worden door twee voorbeelden van tafelspreuken voor kinderen en volwassenen:
Aarde droeg het in haar schoot,
Zonlicht bracht het rijp en groot,
Zon en aarde die ons dit schenken,
Dankbaar willen wij u gedenken.
Wortel uit de aardegrond
Maak mij dapper en gezond
Blad en stengel, lucht en licht
Geef mijn adem evenwicht
Bloem en vrucht, gevuld met zon,
Dankbaar drink ik uit uw bron.
Bewustzijn is nu eenmaal niet gratis, het vergt wakkerheid en de wil om te groeien. Langzamerhand kunnen we uitstijgen boven het puur individuele. Een groeiend bewustzijn; dankzij eigen ervaring en verkregen inzicht van de eenheid van alles wat leeft. Een relatie kunnen we hebben met één persoon en al ons geluk daarvan laten afhangen, maar we staan onherroepelijk ook in relatie met alles om ons heen en zijn ervan afhankelijk, of we ons dat nu bewust willen zijn of niet.
We zijn de ander, we zijn de wereld, we zijn het milieu. In feite geloof ik dat alleen dat eenheidsbewustzijn de wereld kan redden.
Dit groeiende bewustzijn kan uiteindelijk een transformerende kracht van universele liefde worden. Een soort moreel kompas dat ons aanzet het welzijn van de aarde, de dieren en van de ander net zo belangrijk te vinden als het welzijn van onszelf
(Weer terug naar)>> Sensitieve Beeld en Geestverwanten voor reactie e.d. Ook geplaatst op de FB Pagina van de Verwanten voor reactie, aanvulling of vraag, waar ook gedeeld mag worden.
De Alleenganger>>inleiding en recensies. Verkrijgbaar rechtstreeks via de winkelwagen of bij iedere plaatselijke of digitale boekhandel. Vanaf nu ook bestelbaar en verkrijgbaar bij alle bibliotheken in Nederland.
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
