Ik zag rond de aarde een grauwe mentale laag
die alsmaar dikker aan het worden was
Ik zag dat die laag was opgebouwd uit angst, tweedracht, dwang en verlatenheid
en dat de wanhoop en smeekbedes afketsen tegen de mentale laag
Ik zag daarboven de engelen die wanhopig probeerden om het contact te behouden
Ik zag door hun ogen hoe de duisternis rond de aarde uitdijden
en het grote oerlicht dat daarop afketste en teruggekaatst werd
Ik zag de laatste restjes bewustzijn als dwaallichten ronddolen
Steeds verder verwijderd van hun oorsprong en verbinding
Ik zag een duistere schaar de navelstreng doorknippen
en ontzielde wezens die zich overgave aan de duistere macht
Ik zag een ozonlaag met zwakke plekken waar de zon doorheen brak
en zag de mentale duisternis als een omgekeerde ozonlaag
Ik zag het dolende bewustzijn zich herpakken
Zich verenigen tot het alles verbindende eenheidsbewustzijn
en hoe de laatste restjes bezield licht opgingen in een nieuwe zon
Ik zag hoe de nieuwe zon het duister verlichtte
Die eenpuntig gericht door het pantser rond de aarde heen brak
en het contact met de geestelijke wereld herstelde
Ik zag een wonderlijk visioen waarin de nieuwe zon en de oude zon elkaar omhelsden
Ik zag een muur verbrokkelen en engelen en mensen gingen over en weer
De nieuwe en oude zon vloeiden in elkaar over en het alles doorstralende licht werd hersteld.
Van perfectie naar imperfectie, van gemaakt naar natuurlijk, van stereotype naar origineel, van eigenwijs naar wijs.
DE VERWANTEN POSTBUS:
