Hoe belangrijk is nu juist het dualisme voor de spirituele ontwikkeling? De mens is zowel duister en licht en beide kanten willen gezien worden. Het is de bedoeling dat je beide kanten onderkent als onderdeel van jezelf en ook bij de ander, en van daaruit het licht kan bevrijden uit het duister. “Hij moet groeien ik moet afnemen”. Als er geen balans is kun je vervallen van het ene uiterste in het andere.
Als je lichte kant niet wordt gezien en geen aandacht krijgt kwijnt de ziel. Dat uit zich in droefenis en vervreemding van jezelf en de wereld om je heen.. Als de duistere kant niet wordt gezien en erkent zal die vroeg of laat de aandacht opeisen en ontsteken in haat en woede. Beide kanten hebben een tegengestelde uitdrukkingsvorm Dit proces richt zich niet alleen naar binnen maar ook naar de buitenwereld waarop het geprojecteerd wordt.

Dus het is zo belangrijk om ook in jezelf het duister in de ogen te durven kijken, want hoe kun je het bevrijden als je deze kant in jezelf ontkent? Hoe kun je de ander liefhebben in vriendschap als je maar een deel van die ander wil zien? Zo kunnen we elkaars bevrijders worden als we de mens zien als een dualiteit in eenheid. Zien wat voor het blote oog veelal verborgen blijft.

Dus de vrijheid van de mens bestaat eruit dat hij een keuzemogelijkheid heeft. Hij kan kiezen welke kant hij op wil met zichzelf en de ander. Het geheim van een goede relatie is: het zien en je uiteen willen zetten met de beide kanten van iemand. De dans tussen het licht en het duister. Maar…… als de duistere kant de overhand krijgt en de leiding dreigt over te nemen mag je het zeker een halt toeroepen

Als het onmogelijk zou zijn dat de mens in de afgronden van het kwaad zou terecht komen, dan zou ook niet voor de mensen bereikbaar zijn, wat we aan de ene kant liefde en aan de andere kant vrijheid noemen, want voor de occultisten is de vrijheid onlosmakelijk verbonden met het begrip liefde. Vrijheid zou voor de mensen onmogelijk zijn, en liefde zou voor de mensen onmogelijk zijn, als niet dit afdrijven in het kwaad mogelijk zou zijn. Een mens die niet de mogelijkheid zou hebben vanuit eigen vrije beslissing het goede of het kwade te kiezen, zou een wezen zijn dat alleen aan een leiband tot een noodwendig te bereiken goedheid zou worden gevoerd, in wiens keuze het niet zou staan, het goede uit volle, in zichzelf gelouterde wil vanuit een de vrijheid ontspringende liefde te kiezen. (R.Steiner)

Voor reactie, vraag of aanvulling weer terug >>naar Jann Verduin of de  Sensitieve Beeld en Geestverwanten  privé groep. /  En de antroposofische beweging

 

 

 

(Totaal aantal bezoeken: 391, 1 bezoekers vandaag)