De Verwanten

VRIJ EN VERBONDEN IN INNERLIJKE VERWANTSCHAP. De Verwanten wil een podium geven aan het idee over ziel en geestverwantschap. Over in relatie zijn met ons-zelf, de ander en alles wat ons omgeeft.

In Relatie-Zijn en Vriendschap

Van relatie naar vriendschap.

Relaties zijn blijkbaar onze grootste uitdaging, omdat werkelijk nergens zoveel verwachting aan ten grondslag ligt en uiteindelijk ook zoveel teleurstelling en pijn dat het bijna niet te begrijpen is waarom we daar ons hele leven bijna onafgebroken mee bezig blijven, in ervaringen en vooral ook in onze gedachten. Iemand zei eens: ” Wil je echt eenzaam worden, ga dan trouwen!” Onze grootste angst is om helemaal alleen te zijn of te komen. Moederziel alleen op de wereld is toch een enorm schrikbeeld.

Dit zijn de twee fenomenen: Relatie en Eenzaamheid.
Mensen hebben al zoveel ervaringen opgedaan, zoveel geleerd in de relaties en talloze boeken gelezen, desondanks blijft men toch standvastig geloven in het ideale plaatje. Iemand die er helemaal voor je is, het liefst een tweelingziel! Verder hand in hand door het leven in volmaakte harmonie, nooit meer ongelukkig en eenzaam, maar totaal vervuld van de liefde. Het is echt een treurige illusie, alle scheidingen bevestigen dat. Zolang we dit soort verwachtingen blijven koesteren zullen we steeds weer teleurgesteld worden en dus ongelukkig blijven. Is het niet ons grootste probleem dat we het geluk buiten onszelf blijven zoeken? We willen niet geconfronteerd worden met de leegte die we zelf zijn. Wanhopig vullen we het op met de waan van de dag, steeds weer raken we verstrikt in de dualiteit.

Unknown-2

Alleen als we moedig de leegte onder ogen durven te komen, de leegte die overblijft als we de aardse verschijnselen doorzien hebben, zal die schijnbare leegte verdwijnen en opgaan in een gevoel van heelheid. Dat is niet gemakkelijk maar een enorme beproeving van het geloof in onszelf, in Het Zelf. Bij de leegte hoort de stilte, en in die stilte vinden we onszelf terug, dan kunnen we zeggen: Wees stil en weet dat ik God Ben!
We zijn letterlijk en figuurlijk als de dood voor die stille leegte, die we wanhopig proberen te vermijden en op te vullen met een voortdurend illusionair in contact zijn. We worden heel nerveus als er niet voortdurend berichtjes binnen komen van heel veel vrienden die ons moeten bevestigen in wie we denken te zijn, of wat voor beeld we over onszelf graag in stand houden.

Dat er zoveel mensen nu alleen zijn, is ook een teken van de geestelijke vooruitgang van de mensheid. Niet zielig of betreurenswaardig, maar een grote kans om te stoppen met zoeken omdat er niets buiten onszelf is; al wat we zoeken zijn we zelf!
Een echte vrije relatie is eigenlijk alleen mogelijk tussen mensen die zichzelf teruggevonden hebben en in goede relatie zijn met zichzelf en weten wie ze ten diepste zijn. Of je dan nog van een relatie kunt spreken en of je dan nog zo’n relatie wil, is de vraag? Het kan dan in ieder geval meer een vrije keus zijn, los van lotsbestemming, om met zo iemand in relatie te zijn.
Unknown-59Zij hebben niets van de ander nodig om zichzelf aan te vullen of te verbeteren, zo’n relatie gaat uit van compleetheid.
Daaraan voorafgaande is en blijft het een spiegelgevecht; jezelf leren kennen door jezelf te herkennen in de ander. Dat is tegelijkertijd ook het grootste wonder van relatie, dat alles er blijkbaar op is gericht om jezelf te leren kennen: Mens ken uzelf!

 In feite is het huwelijk het uiterlijke beeld van het innerlijke huwelijk, het samenvallen van het vrouwelijke en mannelijke, het opheffen van de dualiteit…het Kosmische Huwelijk. Het aardse huwelijk is vooral bedoeld voor de fysieke overleving en het voortbestaan van de soort en om ons een gevoel van veiligheid en zekerheid te geven. Het  heeft ook met afspraken te maken over zaken als bijv. belasting, een eigen huis en de kinderen; een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid.
Het nieuwe huwelijk echter staat voor de bereidheid elkaar te ondersteunen in de spirituele groei. Het gaat werkelijk niet om onszelf te verliezen in de ander, dat is een soort tegengesteld eenheidsgevoel. Het is uiteindelijk de weg van afhankelijkheid naar gelijkwaardigheid in vriendschap. De oefenplaats voor het ontwikkelen van de onbaatzuchtige liefde; proberen het belang van de ander te zien en daar ruimte voor te maken, in plaats van steeds weer het eigenbelang voorop te stellen.
Wellicht lijkt het een beetje op de verliefdheid van in het begin van de relatie toen het ego zich even stil hield. Toen we glimlachten om de tekortkomingen van de ander en van de hele wereld hielden. De ander was precies zoals het de bedoeling was. Totdat het ego zijn intrede weer deed en zijn invloed ging opeisen door te gaan oordelen en veroordelen. De angst om de ander te verliezen om te zetten in bezitsdrang. Zo verworden de relaties tot een strijdperk voor de ego’s. Er is veel wijsheid en geduld nodig om ons staande te houden in de relatiesfeer.

Het fenomeen eenzaamheid hoort net zo goed thuis in relaties en is zelfs vaak schrijnender, er is echt veel eenzaamheid binnen relaties. Dan ontstaat de gedachte: ‘Omdat ik eenzaam ben heb ik dus een slechte relatie!’ Het kan ons echter ook uitnodigen om de ander die ruimte te gunnen om alleen en/of eenzaam te zijn, zonder dat direct te willen verbinden met een uitgesproken oordeel over de relatie. Een gevoel van eenzaamheid is onontbeerlijk voor geestelijke groei, ook al hebben we uiterlijk gezien nog zo’n mooie relatie.
In de relatiesfeer moeten we ook beseffen dat er veel karma te vereffenen is. Dat we in het voorgeboortelijk bestaan ons hebben voorgenomen om een schuld in te lossen, niemand van ons is schuldenvrij naar zijn medemens. Karma geeft ons de kans om onszelf en de ander te verlossen. Als we daar onwetend blijven zullen we nooit beseffen dat een relatie ook een enorme kans kan zijn om naar — Vrijheid— te kunnen groeien. Als we een relatie alleen maar willen blijven zien als een mooi sprookje dat romantisch en altijd maar liefdevol moet zijn, gaan we voorbij aan wat het ons in werkelijkheid te bieden heeft.
We hebben elkaar ook heel veel te leren, het kan wel eens zijn dat de man of vrouw naast ons uiteindelijk onze grootste goeroe blijkt te zijn. We kunnen er voor weglopen, en soms kan dat ook wel verstandig zijn, maar in het algemeen gaan we veel te snel op de vlucht en op zoek naar een ander.
Wie heeft ons toch wijs gemaakt dat ons grootste geluk en onze grootste vrijheid in de relatiesfeer ligt?

Een relatie geeft ons wel een unieke kans om elkaar te bevrijden, te bevrijden van elkaar en van al onze verwachtingen! Dan wacht ons uiteindelijk geen eenzaamheid of alleen zijn, maar …all-één zijn. Vanuit dat all-één zijn kunnen we relaties aangaan die wel vrij zijn en niet meer zo vol hunkering naar vervulling buiten onszelf.
Eigen vriendschappen of intieme ontmoetingen met anderen worden elkaar maar al te vaak ontzegd. Jaloezie is overigens een gevaarlijke hartstocht, alle oorlogen liggen er aan ten grondslag. Uit miljarden mensen die op aarde leven beloven en eisen we eeuwige trouw aan en van één bepaald persoon, dat heeft toch iets absurds?
Het gaat er niet om dat we er maar wat op los moeten leven zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel, zeker niet! 
Maar juist door die angstige houding zal de ander uit die verstarring willen breken, omdat geen vrij en ontwikkeld mens van deze tijd uiteindelijk kan en wil blijven leven achter muren van verstarring. Een relatie zal alleen nog kunnen bloeien als er totale geestelijke vrijheid is. Iets dat bij ons hoort komt altijd weer terug, terug in en uit vrijheid. Iets dat niet meer bij ons hoort zal zich echter oplossen in diezelfde vrijheid. 

De toekomst zal uitwijzen dat het huwelijk zoals wij dat kennen langzamerhand zal veranderen. De eerste verandering zal kunnen zijn dat we in de relaties vooral de onderlinge vriendschap bevorderen en de ander stimuleren om eigen vriendschappen aan te gaan. Dat zal geen bedreiging blijken te zijn maar een verrijking voor de relatie. Als iemand de kans krijgt om zich met geestverwanten te verbinden zal de eenzijdigheid binnen de relatie niet zo afschrikwekkend naar voren hoeven te treden. Mensen groeien namelijk uit elkaar omdat ze willen dat de ander precies dezelfde weg gaat en er weinig respect is voor de zoektocht van de ander. Een man is vaak meer materialistisch ingesteld en is dieper geïncarneerd in de aarde, daar kunnen we  geringschattend over doen maar zonder die mensen zou de wereld niet functioneren. Mensen hebben verschillende kwaliteiten die er voor bedoeld zijn om elkaar aan te vullen en zodoende tot een synthese te komen.

Het is gecompliceerd en ook wel geheimzinnig wat die twee grootheden, relatie en eenzaamheid, met ons voor hebben. Geestelijk gezien zou ik zeggen dat onze zoektocht naar de perfecte relatie een zoektocht is naar ons-zelf, naar de eens verloren eenheid. Eenzaamheid is een dwingende noodzakelijkheid om ons te confronteren met ons-zelf. Een pijnlijk gebeuren om in onszelf af te dalen, het daar te zoeken en niet meer buiten ons-zelf. Iedereen en niemand uitgezonderd wordt eens met deze innerlijke roep geconfronteerd. Het is de ultieme oproep aan de mens om die weg te gaan, om die roep, die aanraking te volgen.
We vertalen deze roep maar al te vaak in het onafgebroken blijven zoeken naar onze zogenaamde tweelingziel, het alsmaar en eeuwig zoeken buiten onszelf. Hoe moeilijk is het wel niet om te begrijpen dat het veel dichter bij is, zo dichtbij dat we het over het hoofd zien.

imagesDe mens komt naar deze materiële en dualistische wereld om zichzelf te vervolmaken, en dat is geen eenvoudige opdracht. Het vergt veel moed om het lot dat daarmee verbonden is te ondergaan en te aanvaarden. Daar zouden we ieder mens om kunnen bewonderen. Als we daar meer oog voor zouden ontwikkelen,, zou een relatie een totaal andere dimensie kunnen krijgen. Onbewust of bewust is dat vaak de breuklijn in de relatie. Er is een keus gemaakt in dit leven om met iemand op pad te gaan, maar deze keus is totaal ondergeschikt aan de fundamentele drijfveer van de zich ontwikkelende mensheid. Die steeds verder wil komen op het pad van Liefde, dat uiteindelijk naar de ultieme vrijheid zal leiden.
In een relatie zal gewerkt dienen te worden aan de vrijheid van de ander en daarmee de eigen vrijheid bevorderend. Daar is veel vertrouwen voor nodig, niet het soort vertrouwen dat gebaseerd is op angst, de voortdurende angst de ander te verliezen om dan weer geconfronteerd te worden met de eigen leegte.

Vertrouwen in de ontwikkeling van de ander en de weg die daarvoor gegaan moet worden, een ervaringsweg die voor iedereen uniek is en waar geen oordeel over geveld kan worden. Dat kortzichtige oordeel heeft enkel en alleen met onze eigen angst en onmacht te maken, en niet met de waarheid van de ander.
Ook geen voorwaarden stellen aan de vriendschap, of het verschil tussen relatie en vriendschap benadrukken in wat waar thuishoort. Vriendschap is in relatie zijn met de ander in het moment, in het onvoorwaardelijke levende heden.
We leven in een overgangsfase naar een andere bewustzijn dimensie, waar alles nu eenmaal sneller gaat en waar we innerlijk veel grotere stappen kunnen zetten dan daarvoor. Als er vooruitgang is zijn er ook altijd conservatieve tegenkrachten die dat willen frustreren en tegenhouden. Kijk naar het opkomende populisme en het eigen ego eerst.
Dat gebeurt ook binnen relaties; hoe meer we de ander willen tegenhouden, des te meer zal de ander zich uit die kluisters willen bevrijden. Er was een tijd dat de mens aan de partner en het gezin genoeg had, de handen vol om de boel draaiende te houden, en men was ook veelal volledig financieel afhankelijk van de ander of van elkaar. Nu er veel meer ruimte is op het fysieke vlak komt er ook meer ruimte voor de individuele ontwikkeling.

Laat er plaatimages-11s zijn voor intieme vriendschappen, voor geestverwantschappen, schep ruimte voor verdere wederzijdse groei! Afgescheidenheid en relatie zijn bijna synoniem. Je kunt een relatie hebben met, of…. in relatie zijn, proef het verschil. Er is niet één bijzonder en speciaal mens, er zijn er meer waar we wederzijds van te leren en te geven hebben. Het kan vooral niet van één bepaald persoon afhankelijk gemaakt worden. Soms of vaker zijn we niet in de liefde, dan willen we zekerheid, willen het vastleggen: jij bent van mij en ik van jou….we maken zelfs een contract. Het is toch zonde dat we aan zoveel mensen voorbij gaan die ook onze echte vriend(in) zou kunnen zijn, alleen omdat we denken dat we ons alleen op één enkel persoon moeten richten. Een alles in één persoon, een volmaakte mens die alle zelfde interesses en idealen deelt.

Liefde heeft met vertrouwen, onbaatzuchtigheid en geloof in de groei naar heelheid te maken van de ander. Ieder mens is in zichzelf een eenheid, al(l)één.
Een echte onvoorwaardelijke vriendschap is mogelijk tussen mensen die weet hebben van die eenheid in zichzelf, die het benaderen, die vriendschap niet meer zien als een soort persoonlijk bezit maar als een ongelooflijk kostbaar geschenk. Een geschenk dat het individu boven zichzelf kan doen uitstijgen en de kracht en liefde geeft om het proces van vervolmaking door te zetten en het uit te dragen in de wereld.
Of we nu getrouwd zijn, samenwonen of alleenstaand, het is mogelijk… als we alle zelf opgelegde beperkingen kunnen loslaten en ons open stellen voor vriendschap.IMG-20140202-WA0003
Dat zou wel eens de redding voor de relatie en al die ontheemden mensenkinderen kunnen zijn en het bewustzijn versterken wat in Relatie-Zijn werkelijk inhoudt.
Als we werkelijk vrij zijn, staan de wereld en de geest voor ons open….vol met wonderen, en beloftes worden vervuld.

In Relatie-Zijn met alles om ons heen is ook een vorm van al-één-zijn, van krachtig op jezelf kunnen staan. Dat kunnen we elkaar leren, door angstloos in relatie te treden en ons te verbazen over het wonder van al het bestaan. In Relatie-Zijn wordt dan een gevoel van eenheid met alles om ons heen, waar niets of niemand buitengesloten wordt.
De vrucht van een persoonlijke relatie zou kunnen zijn: een getransformeerde relatie van twee autonome mensen, gelijkwaardig, vrij, geestkracht bundelend en een krachtig stralingsveld vormen. Gun en stimuleer elkaar de aardse pelgrimstocht naar het licht te gaan en echt in Relatie te Zijn.

——————————————————————-Ga opzij, wees niet bang!
….—————————————————————-Word geen schaduw!….

IK HOU VAN MIJ…..HARRY JEKKERS        Een toepasselijk liedje.

(Weer terug naar)>> Sensitieve Beeld en Geestverwanten   voor reactie e.d. Ook geplaatst op de FB Pagina van de Verwanten voor reactie, aanvulling of vraag, waar ook gedeeld mag worden.
Meer informatie over het boek vind je Hier De Alleenganger inleiding en recensies. 
Vanaf nu ook bestelbaar en verkrijgbaar bij alle bibliotheken in Nederland.

——————————————————-

(Totaal aantal bezoeken: 1.829, 1 bezoekers vandaag)

Comments are closed.

(31 Reacties)

  1. Veel ware woorden omtrent het thema in Relatie- zijn met .. Een proces met veel mogelijkheden voor ieder serieus aan zichzelf werkend mens ! Regelmatig kwam bij mij de gedachte...
    Lees meer

    Veel ware woorden omtrent het thema in Relatie- zijn met .. Een proces met veel mogelijkheden voor ieder serieus aan zichzelf werkend mens ! Regelmatig kwam bij mij de gedachte ..( Een wat gewaagde gedachte ten aanzien van de Dualiteit zoals deze zich in vele vormen aandient , veelal ook als mogelijk proces naar persoonlijke vrijheid ) .. Wanneer je tracht steeds weer in Tegenwoordigheid van Geest d.w.z met Aandacht aanwezig te zijn Denkend ,voelend .. als scheppend in het moment daar .. ontstaat “elke vorm ” in wezen steeds weer Opnieuw ! En heb je de mogelijkheid jezelf daarin (jezelf) waar te nemen als omvormend wezen .. handelend in het heden .. In het Licht .. de mogelijke op Voorhand Aanwezige Schaduw voor te zijn .. Een waar Manichees dagelijks oefenproces , waar ik jaren mee mocht gaan werken ! Helder en wakker in het nu te staan .. Een proces waar ik nog iedere dag Dankbaar voor ben !

    Maria .

    • Hallo Maria,
      Wil je eens wat meer schrijven hier of elders op de site over het Manichees oefenproces, en jouw ervaring daarmee.?
      Dat zou ook kunnen bij afd.geestesstromen onder het manicheisme.
      Alvast dank daarvoor het kan voor mij en anderen interessant zijn en inspireren.
      Groet!
      Jan

      • Jan ,
        K’ zal me erover beraden , veelal is wat ik destijds heb opgenomen (opleiding persoonlijk leiderschap ) aan o.a praktische oefeningen .. vooral werkzaam in het handelend leven .. iedere dag een ware uitdaging !
        Groet !

  2. Elke relatie is slechts een relatie met jezelf met God . Alles wat we aan relaties hebben zijn slechts onze gedachtes over relaties. Als we eenmaal tot het besef zijn...
    Lees meer

    Elke relatie is slechts een relatie met jezelf met God . Alles wat we aan relaties hebben zijn slechts onze gedachtes over relaties. Als we eenmaal tot het besef zijn gekomen dat we liefde zijn of energie en deze tot vorm komt door onze gedachtes dan kunnen we iedere relatie tot een eenheid brengen. Het gaat niet meer om de ander wat deze ons kan geven ,maar om wat wij de ander kunnen geven. Als we de ander als negatief ervaren komt dit doordat we zelf negatieve gedachtes over de ander hebben en iedere keer verschijnt deze persoon in deze hoedanigheid aan ons. We voelen ons dan bij iedere ontmoeting niet ove prettig, terwijl als wij aan iemand denken waar we liefdevolle gedachtes over hebben voelen we ons beter en prettiger. Als we ons alleen met liefdevolle gedachtes bezighouden dat de ander ook de Goddelijke volmaaktheid IS en alleen deze gedachten over alles en iedereen nog maar toelaten in onze mind dan wordt iedere ontmoeting een ontmoeting met onze eigen Goddelijkheid. Dit zal dan bij wie we dan ook ontmoeten een prettig gevoel opleveren. Dit is onze taak op aarde om van iedere relatie bewust te worden wat voor soort relatie het is voor ons. Dat we Iedere keer dat we aan iemand denken of iemand ontmoeten Bewust Zijn welke gedachten hierbij in ons opkomen.
    De liefde die dit in ons doet ontwaken en verspreiden maakt onze liefde sterker en sterker en brengt meer liefde, meer licht in de wereld. Als we de ander als liefdevol zien en volmaakt en ons niet langer in de war laten brengen door ons ego of dat van de ander wat slechts een weerspiegeling van ons eigen ego is dat zich wil af blijven schermen uit angst. Dan voelen we ons gelukkig in de nabijheid van ieder ander wezen, want het is de ander die niet bepaalt hoe wij ons voelen , maar wij bepalen dit zelfdoor de keuze te maken om dit onszelf te gunnen. We nemen de Goddelijke kracht weer in eigen handen. ieder kan dit toepassen in zijn eigen omgeving met zijn eigen relaties. Met elke relatie die jij voor jezelf terugbrengt tot een liefdesrelatie help je de hele wereld. Het enige juist oordeel over de ander kan zijn dat je bereidt bent de ander als volmaakt gelukkig te zien. Als je dit in je geest doet de enige plek waar schepping onstaat zal je bewust maken dat je al thuis bent en volmaakt geschapen BENT en dat je alles al ter beschikking hebt. Niets wat je buiten je waarneemt heeft invloed op jou als je dit eenmaal doorhebt. Jij bent geschapen door God en alleen door liefde kun je door deze poort gaan en dit werkelijk beseffen. Ieder ontmoeting is een ontmoeting met jezelf of je dit nu wilt aanvaarden of niet. Elke gedachte over de ander is een gedachte over jezelf een oordeel over jezelf soms onherkenbaar,omdat we dit diep weggestopt hebben en niet willen zien in onszelf dus daarom veroordelen in de ander. Je bent echter volmaakt geschapen als stralende energie, het vormloze onaantastbaar voor de wereld. Als je de wereldse gedachtes over relaties loslaat en de ander als een liefdesenergie ziet van licht die zich uit liefde laat vormen door jou gedachtes erover en deze verantwoording weer tot je durft te nemen zul je de sleutel tot je eigen geluk en dat van ons allen weer gaan beseffen en voelen. Iedere relatie die dus niet volmaakt of prettig aanvoelt zit in jou. Als je deze heelt zul je merken dat ander ook verandert. Je bent liefde en niets anders dus het is pure blijheid en vreugde wat je zult voelen als je beseft dat dit het enige is wat werkelijk is en wat je werkelijk BENT en WILT. je kunt er niet komen door het werk zelf te willen verrichten en alles onder controle te houden. Alleen het besef dat je al pure liefde BENT en altijd geweest bent maakt het mogelijk om deze liefde door jou heen te laten stromen en de wereld die je door je zintuigen ziet te laat verdwijnen, zodat wat werkelijk is zal verschijnen. Elke relatie is een liefdesrelatie zodra het niet langer door het ego wordt beheerst.

    richard

    • Jan

      31 maart 2015 om 15:14

      Bijlage:

      Bedankt Richard voor je aanvulling op mijn artikel! //Elke relatie is slechts een relatie met jezelf met God . Alles wat we aan relaties hebben zijn slechts onze gedachtes over relaties. Als we eenmaal tot het besef zijn gekomen dat we liefde zijn of energie en deze tot vorm komt door onze gedachtes dan kunnen we iedere relatie tot een eenheid brengen. Het gaat niet meer om de ander wat deze ons kan geven ,maar om wat wij de ander kunnen geven. //
      Wat je schrijft is waar en geschreven vanuit een oprecht hart….eigenlijk wil ik na zo’n opmerking niet verder gaan met zo’n woordje als…. maar>> maar ik vraag mij af of het zo eenvoudig is als jij beschrijft, ik weet natuurlijk ook wel dat juist deze eenvoud het voor ons mensen zo gecompliceerd maakt…vanuit mijn beleving zijn wij hier om alles zelf te ervaren vanaf het allereerste begin tot uiteindelijk het ego zich overgeeft aan de Goddelijke Wil.
      Vanuit zo’n gezichtspunt is het dan van belang dat we iedere fase in de ontwikkeling van de individuele mens serieus nemen en hem of haar de eigen ervaring gunnen. Je kunt niet alle stenen van het pad verwijderen omdat men soms of meestal zelf de pijn moet ondergaan om tot eigen inzicht te komen.
      Wat we wel kunnen doen is onze ervaring met de ander delen zodat als zij een gelijksoortige ervaring tegen komen daar als het ware op voorbereidt zijn. Daardoor zullen zij door eigen ervaring en door de ervaring van de oudere broeders/zusters eerder tot een bepaald inzicht komen en hun bewustzijn versterken. Je schrijft: //je kunt er niet komen door het werk zelf te willen verrichten en alles onder controle te houden. // Dat is waar …de controle los laten maar er wordt ook eigen werk gevraagd…de Goden lossen niet alles voor ons op.

      Krishnamuti heeft tegen miljoenen mensen gezegd hoe eenvoudig het kan zijn en dat het een onmiddellijk proces van transformatie is, maar hoe weinigen hebben daardoor de verlichting bereikt?!
      Blijf schrijven en blijf je boodschap verkondigen Richard, eens zal men het herkennen en je er dankbaar voor zijn. Ook hier op nieuwebroederschap.nl

    • Dat is een mooi geschetst beeld van liefde en romantiek. We schakelen de schaduw uit naar het land van ooit en we leven in de pure liefde. Een mens bestaat bij de gratie van licht en duister ,daar is hij mens en daar ontwikkelt hij zich aan.

      • Eenheid is Een. Bestaan bij de gratie van licht en duister is dualiteit Om deze eenheid te gaan voelen hebben we de mogelijkheid om deze te gaan belichamen. Om deze tot vorm te laten komen gebeurt vanzelf door onze aandacht. Waar we onze aandacht op richten in de geest zal tot vorm komen. Bestaan bij de gratie van licht en duister zijn slechts de voetsporen van het verleden. Als we dit steeds weer blijven herhalen draaien we in cirkels rond en blijft dit terugkomen. Het Zijn van licht en liefde is de werkelijkheid. De wereld is slechts geschapen door het duister van onwetendheid. Als we tot het besef of bewustzijn komen dat we geen mens zijn, maar het licht en energie dat zich manifesteert via een lichaam om alle resten en relaties als deel van onszelf geschapen binnen een illusie van onwetendheid op te heffen en tot een hogere vorm van energie om te zetten door erachter het licht te zien wat wijzelf tot iets anders gevormd hebben dan wat het werkelijk is, hoeven we ons niet meer druk hierover te maken. Het heeft zich gevormd in het verleden door onze onwetendheid. Door onze aandacht te richten op het pure licht wat we ZIJN wordt al het andere onbelangrijk. Je bent als de zon je straalt in al je schoonheid voor de hele wereld ongeacht wat er buiten je gebeurt. Het draait om het individu die bewust wordt dat hij al Liefde IS. Het er al ZIJN is het geheim. Dan is het God die zich door ons openbaart aan de wereld. Er zal geen duisternis meer zijn, want waar jouw schoonheid schijnt jouw uitstraling is er alleen nog maar licht. Juist de focus op jouw eigen Goddelijk licht is ook mijn licht. Daar zijn geen verschillen tussen ons. Jij bent het totaal zelf als je je richt op Het vormloze,
        Het licht dat zich laat vormen in iedere vorm die wij willen. Zodra ik bereidt ben dit licht als licht te zien van jouw uitstralend zal het lichamelijke verdwijnen en vervaagt jouw vorm tot wonderbaarlijke schoonheid dit is een dagelijks gebeuren en bewustwording waar nog tijd voor nodig is. Als we bereid zijn een ieder te vervangen in onze geest door deze liefdeskracht dan vervaagt ieder duister gevoel en twijfel. Richtend op het licht dat zichzelf vormt zonder tussenkomst van het persoonlijke. Een met alles en iedereen. Dit is wat we ZIJN. Het worden is slechts schijn. bereidt zijn alles op te geven waar we ons denken nog op richten behalve het Goddelijk licht. Dit zal de werkelijkheid doen openbaren die NU reeds aanwezig is en waarin we leven. Dus richten op het licht en laat het duister voor wat het is. In ieder moment is er de keuze. De wereld laten voor wat het is en het Goddelijk licht zichzelf laten openbaren aan ons. Het duister is de strijd het licht je vertrouwen en zal iedere angst doen oplossen. Dus als we bewust het licht in stilte verspreiden zal de ander in zijn ware gedaante zich aan jou voordoen. Zoek mij als het vormloze dan zul je jezelf en alles terudvinden en beseffen dat wij elkaar nooit mij verlaten hebben.

      • Jan

        31 maart 2015 om 14:49

        Bijlage:

        Leonie, volgens jou gaat Richard hier voorbij aan de dualiteit en de werkelijkheid waarin de mens hier leeft en ontwikkeld?… maar jij op jouw beurt gaat voorbij aan de boodschap die Richard hier probeert te verwoorden.
        Iedereen zal zich proberen te uiten d.m.v. zijn belevingswereld. Ik ervaar het als waar, gezien vanuit een geestelijk perspectief, menselijk gezien is dit niet zomaar te verwezenlijken en daar gaat een lange ontwikkelingsweg aan vooraf. Omdat de mens hier nu eenmaal alleen maar verder komt in bewustzijn door eigen doorleefde ervaring.
        //Ik beschreef in het artikel ook: Bedenk wel dat één genoeg kan zijn om een relatie te veranderen cq. te transformeren, de intentie daartoe telt//
        Wat dat aangaat kan ik mij vinden in de reactie van Richard.
        Groet!

        • Ik erken de schaduw in de mens en de boodschap van Richard is gedeeltelijk een waarheid maar dan verliest hij zich in een euforie .

  3. Zeker een mooi artikel over de veranderende invulling van het relatie-concept, vriendschap, intimiteit, etc. Wat ik echter zo jammer vindt, is dat het hele artikel puur conceptueel is. Het is...
    Lees meer

    Zeker een mooi artikel over de veranderende invulling van het relatie-concept, vriendschap, intimiteit, etc.
    Wat ik echter zo jammer vindt, is dat het hele artikel puur conceptueel is. Het is allemaal in de vorm van “we” en “als”, maar ik lees niets over iemand die de voorgestelde getransformeerde alternatieven voor de 1 op 1 relatie ook werkelijk heeft ervaren en voor wie dit ook werkt. Ik heb al talloze malen de prachtigste verhalen gehoord en gelezen over vrije relaties, maar ik ben nog nooit iemand tegengekomen die kan zeggen dat dit ook werkelijk een oplossing of uitkomst biedt. Velen gaan het aan, proberen het, maar altijd komt men in de knoop met emoties en onderlinge toestanden, waarvan men in het begin denkt dat men daar “doorheen” kan gaan door “bewust” en “open” te zijn en in het “hier-en nu” te blijven maar ik ken niemand die erin geslaagd is dit concept op de lange duur vol te houden.

    Inderdaad, jaloezie is een zeer gevaarlijke emotie.
    De intieme ontmoetingen en vriendschappen met anderen die volgens de beschrijving in het artikel mogelijk zouden kunnen zijn, gaan voorbij aan de meest primaire drijfveer van het leven, en dat is niet overleving, maar voortplanting. Alle levensvormen evolueren door overleving en voortplanting en de concurrentie die voortkomt uit de laatste, de krachtigste. Neem bijvoorbeeld een hertegewei, dat dient voor niets anders dan andere mannetjes bij de wijfjes te verjagen. Heel de natuur is zo ontwikkeld. Denk je nu echt even als mens, omdat wij in ons hoofd onderscheid kunnen maken en een moraalconcept vormen, dat die emoties vanzelf zullen verdwijnen als we dit maar heel meditatief aangaan? Volgens mij is het een begrijpelijk idee vanuit de ratio, maar totaal onnatuurlijk en dus niet te verwezenlijken. De emoties gaan je teveel worden uiteindelijk. Als je werkelijk om iemand geeft en je wil je verbinden dan wil je als man niet dat een andere vent aan haar komt, simpel, en natuurlijk.
    Voor ouder wordende vrouwen ligt het wat genuanceerder, zo meen ik waar te nemen. Die vinden het vaak fijn om te ervaren dat ze nog begeerd worden, en vinden het vaak veel belangrijker dat een man met wie ze intiem is, eerlijk tegen ze is, dan dat hij fysiek monogaam is haar. Voor een man wordt die exclusiviteit juist belangrijker als hij ouder wordt.

    Ik zal het hierbij laten, maar volgens mij moet je veel dieperliggende verbanden onderzoeken om werkelijk iets van licht op deze materie te kunnen schijnen. Als je kijkt naar de natuurlijke functie van sexualiteit, wordt veel duidelijk wat in bovenstaand artikel niet tevoorschijn komt.

    • Bijlage:

      Wijze woorden broeder Mannanń-:) zeker dat is winst maar tevens ook een zijig,als we de twee aan elkaar gaan koppelen kom je misschien tot een symbiose. Ik prefereer toch heel sterk de spontane ontmoeting,die vind ik in mijn beleving minder formeel.
      Fijne dag nog maak er wat moois van en bedankt voor je antwoord✌️

    • Jan

      31 maart 2015 om 15:40

      Hallo Manannan…..bedankt weer voor je reactie.!
      Je schrijft….?//Wat ik echter zo jammer vindt, is dat het hele artikel puur conceptueel is. Het is allemaal in de vorm van “we” en “als”, maar ik lees niets over iemand die de voorgestelde getransformeerde alternatieven voor de 1 op 1 relatie ook werkelijk heeft ervaren en voor wie dit ook werkt.//
      Al de artikelen die ik schrijf gaan uit van eigen ervaring en ik probeer altijd zo dicht mogelijk bij mijn eigen ervaring te blijven. Waarom ik de we en als-vorm gebruik is om aan te geven dat ook ik dezelfde weg ga als ieder ander oprecht zoekend mens en niet de alwetende goeroe wil uithangen. Ik kan wel over mijn eigen ervaring en inzichten schrijven zodat men een beeld krijgt van de relatie en het verschil kan zien met in relatie-zijn.
      Jij reageert vanuit jouw ervaring en jouw geloof in de werkelijkheid en ik kan je vertellen dat het mogelijk is om anders in relatie te staan. Jij schrijft: //De emoties gaan je teveel worden uiteindelijk. Als je werkelijk om iemand geeft en je wil je verbinden dan wil je als man niet dat een andere vent aan haar komt, simpel, en natuurlijk.//
      Je schrijft over een moraalconcept maar zelf heb je blijkbaar een nare ervaring, en daarom reageer je vanuit jouw ervaring over sexualiteit en bezitsdrang, ik schrijf over vriendschap en liefde, onbaatzuchtige liefde die niet stopt bij de ene vrouw of man. Aan Richard hierboven schrijf ik ook dat het geen eenvoudige weg is maar een weg van vaak pijnlijke ervaringen die het bewustzijn over In Relatie-Zijn langzamerhand zal veranderen.

      • Hoi Jan, bedankt voor je toelichting.

        Door in de wij-vorm te schrijven, kom je juist wel alwetend over, want het is veralgemeniserend. Als je over je eigen ervaring spreekt en je schrijft in de ik-vorm dan is het duidelijk dat het over jouw ervaring gaat, en dan is het ook niet meer mogelijk om te veralgemeniseren. Als je als schrijver in de “wij’ vorm schrijft dan betrek je daar de lezer ook in, maar wat jij schrijft daar herken ik mezelf totaal niet in, dat van “we zijn bang voor de leegte” en “we lopen meestal te snel weg”. Ik blijf eerder meestal te lang proberen en doorgaan en zoek mijn hele leven al graag de stilte en het alleenzijn op.

        Over de vrije relaties, jij schrijft: “dat het geen eenvoudige weg is maar een weg van vaak pijnlijke ervaringen die het bewustzijn over In Relatie-Zijn langzamerhand zal veranderen.” En dat is exact wat ik bedoel. Je gaat er waarschijnlijk van uit dat dat bewustzijn uiteindelijk de pijn van die ervaringen sterk zal verminderen of doen verdwijnen. En wat ik veelvuldig om me heen heb gezien, van mensen die zo moedig en vrijdenkend waren om deze uitdaging aan te gaan, en ik heb er heel wat van nabij meegemaakt, is dat dat niet zo werkt, uiteindelijk. Helaas.
        Het kan wel als je niet al te veel voor elkaar gaat voelen, dan is ook de behoefte om je aan elkaar te binden er niet. Maar als je echt veel voor iemand voelt dan is het niet te doen, uiteindelijk.
        Dan heb je zelf ook helemaal geen behoefte aan intimiteit met iemand anders. Waarom zou je? Dan is één meer dan genoeg, en kun je verder met anderen prima bevriend zijn, en liefdevol omgaan natuurlijk. Ik schrijf dus absoluut niet vanuit een moraalconcept, zoals jij stelt, integendeel, ik heb er niets op tegen en veroordeel het niet maar ik spreek puur uit waarneming en ervaring van mijzelf en veel mensen om mij heen. Desalniettemin wens ik jou er geluk en wijsheid mee.

        • Ik ervaar een oprecht beleefd beleven ,heel mooi.
          Ook in alle oprechtheid Jan beantwoord.

        • Jij schreef over een moraalconcept na het lezen van mijn verhaal…Dat bedoelde ik..!

          • Zo is dat Jan. En het is ook maar internet, dus veel persoonlijker en concreter kunnen we het delen van de opgedane ervaring ook niet maken. Jij ook weer bedankt!

          • Verder hebben we onze eigen ervaringen met relatie en vormen onze eigen gedachten en delen die met elkaar en dat is mooi en leerzaam. Dank dus voor jouw zienswijze op deze materie.
            Groet!
            Jan.

      • Wat een verhelderend antwoord Jan! We reageren natuurlijk allemaal vanuit onze eigen ervaring, leeftijd, en vanuit het inzicht dat we gekregen hebben/ gevormd hebben.
        Verder blijft staan dat ieder mens, ook oudere vrouwen,:-) blijven geloven in relatie ,maar wel door ervaring wijzer geworden!

    • Iemand die zover gekomen is,zal niet te herkennen zijn in een uiterlijke vorm. Hij zal dat ook niet zomaar kenbaar willen maken en dat is omdat dat niet overdraagbaar is. Dat moet zelf ontwikkeld worden in ieders eigen leven.Dus de bewering dat het niet bestaat of dat jij nog nooit iemand ontmoet hebt die zover gekomen is….. reikt net zover als je eigen innerlijk ontwaakt zijn .

      • Dit zijn alleen maar veronderstellingen die niet onderbouwd worden, en daardoor kan ik er verder ook niets mee; maar toch bedankt voor je reactie Leonie.

        • Deze uitingsvorm die we met elkaar hier bezigen Mannanan is uiterst beperkt en dat besef ik steeds meer naarmate ik mij begeef in het medium internet.Elkaar begrijpen en ontmoeten kan kennelijk toch echt alleen plaatsvinden in het fysieke . Dus in die zin schieten onze woorden te kort en belanden wij hier met elkaar toch al gauw in beredeneringen die de inhoud beperkt en vervormt weergeven .

          • Dat is zeker zo, Leonie, maar geen vrijheid zonder grenzen en elke beperking schept ook weer zijn eigen unieke mogelijkheden. Zo kun je op internet rustig de tijd nemen om te bedenken wat de essentie is van wat je wil zeggen, de juiste woorden daarvoor vinden, en zelfs jezelf corrigeren kan, voordat je op de knop “verzenden” drukt.
            Dat helpt het scheppen van duidelijkheid, voor jezelf en mogelijk ook naar een ander.
            In RL kun je wel eens denken achteraf van: had ik nou dit of dat maar gezegd. Dat kun je met dit medium nou weer prettigerwijs voorkomen. 😉 Dus je kan dit niet echt vergelijken met RL contact maar alles heeft zijn charme en zijn nut zou ik zeggen….

  4. Mooi artikel Jan, wat wel een aantal waardevolle inzichten bevat volgens mij. Toch wordt er een beetje in gesuggereerd dat je enerzijds, zoals jij het noemt ‘de echt vrije relatie’...
    Lees meer

    Mooi artikel Jan, wat wel een aantal waardevolle inzichten bevat volgens mij.
    Toch wordt er een beetje in gesuggereerd dat je enerzijds, zoals jij het noemt ‘de echt vrije relatie’ hebt, die je als ideaal kwalificeert en anderzijds de beperkende uit angst geboren, bezitterige verbintenissen, die dus minder deugen. Terwijl in werkelijkheid er veel soorten relaties hebt die zowel elementen van liefde en vrijheid als ook angst bevatten. Een liefdesrelatie weerspiegelt natuurlijk de staat van zijn van de partners, maar door de ene soort relatie als in een soort hiërarchie boven de andere te stellen ga je ook aan iets voorbij. Je zou ook kunnen zeggen dat onze partners de exacte belichaming zijn van onze verlangens en dat in het geval dat we na een tijdje verveeld raken met onze partner of op andere wijze het gras aan de andere zijde van het hek groener is, dat de dynamiek uit de oude relatie zich gewoon herhaalt in de nieuwe. We zijn neem ik aan allemaal wel langs deze wegen gekomen. Mijn punt is dit, misschien is het het beste iedere relatie die we op dit moment hebben of niet hebben als ideaal te beschouwen. Zelfs in het geval dat je kan zien aankomen dat mogelijk op de langere termijn deze partner niet bij je blijft. Dan nog zou je je voor het moment totaal aan de liefde kunnen wijden. De wijze waarop je dat doet, of idealiter zou moeten doen verschilt per persoon en ook in algemeenheid enigszins tussen mannen en vrouwen, ook al zijn de overeenkomsten groter dan de verschillen. Ik weet niet heel veel van vrouwen, maar ik geloof dat iedere vrouw het meest verlangt in het moment totaal te worden gevuld door de presentie (aanwezigheid) van haar man. Sommige vrouwen zullen veel belang hechten aan seksuele trouw (monogamie). Dat zou je kunnen uitleggen als angst of bezitterigheid, maar wat daar onder zit is dat ze in het moment wil voelen dat ze de enige is die je volledige aandacht heeft. En vrouwen zijn zoals je weet vrijgevige wezens. Als je die behoefte vervult kom je weg met moord ongeveer. Ook als dit een beetje langs het topic gaat zou ik willen inhaken op jouw idee dat relaties bij uitstek de spiegels vormen van waar we ons bevinden en dat dus iedere relatie ideaal is. Nu nog zorgen dat het werkt 🙂

    • Jan

      31 maart 2015 om 15:52

      Lieve Pepijn, 🙂
      Je schrijft://Mijn punt is dit, misschien is het het beste iedere relatie die we op dit moment hebben of niet hebben als ideaal te beschouwen. Zelfs in het geval dat je kan zien aankomen dat mogelijk op de langere termijn deze partner niet bij je blijft. Dan nog zou je je voor het moment totaal aan de liefde kunnen wijden.//
      Precies en zo is het Pepijn! Dat benadrukte ik immers ook in de nu volgende zin:
      Vriendschap is in relatie zijn met de ander in het moment, in het onvoorwaardelijke levende heden.
      Ik wil niets indelen in een soort hiërarchie, wel geef ik aan dat er ontwikkeling en groei mogelijk is in relaties.
      Ik heb het inderdaad regelmatig gezien dat mensen gaan scheiden en dan weer met een zelfde soort man of vrouw komen aanzetten….blijkbaar was de les nog niet geleerd en gaan ze weer verder waar ze gebleven waren.
      Dat laat ook zien dat we relaties nodig hebben om verder te komen op ons pad…tot we steeds meer gaan inzien dat het een uiterlijk beeld is van een innerlijk proces.
      Ik wil afsluiten met jouw mooie zin: Dan nog zou je je voor het moment totaal aan de liefde kunnen wijden…..en zo is het Pepijn…leve de Liefde!!

      • Lieve Jan, lieve Paul, ik zie nu dat ik iets uit Jan’s verhaal pakte en daar een vermeende tegenstelling van opinie veronderstelde, terwijl dat inderdaad niet zo hoeft te zijn. Bedankt voor dat inzicht en inderdaad Jan, laten we het voornamelijk vieren, de liefde dus, in welk stadium van de ontwikkeling we ons dan ook bevinden, zelfs als we onvrij zijn of angstig. Het is allemaal goed, iedereen die in de liefde is gaat een richting op, ik neem aan de juiste. Ik zou geen andere richting weten ieder geval.
        heb het goed broeders

    • Hallo pepijn.
      Ik zie niet dat hij hier het ene hoger inschat dan het andere. Hij schrijft immers dat de relaties van groot belang zijn om onzelfte leren kennen.
      Dus iedere relatie is zoals je schrijft van belang.
      Alleen gaat het volgens mij uiteindelijk om een gevoel van compleetheid in onzelf te ontwikkelen waardoor we niet meer afhakelijk zijn van alle invulling en verwachting buiten onzelf.
      Dan is de relatie niet meer nodig voor persoonlijke ontwikkeling maar wordt het Veel vrijer.
      Het is geen waardeoordeel maar meer een constatering van hoe het kan gaan.
      Groet

  5. Dit hele thema net besproken met een verwante ,een vrouw die mij na aan het hart ligt. De vriendschap ,het delen van de weg ,is een kostbaar geschenk . In...
    Lees meer

    Bijlage:

    Dit hele thema net besproken met een verwante ,een vrouw die mij na aan het hart ligt. De vriendschap ,het delen van de weg ,is een kostbaar geschenk . In mijn kluizenaarschap open ik de deur om de gezamenlijke weg voor even te delen om daarna weer gesterkt verder te gaan.

  6. in liefde bestaat geen gehechtheid, als er gehechtheid is is er geen liefde!
    Liefde is vrijheid. Ja relaties …het is een leerschool en de weg naar onszelf.
    Weer interessant artikel Jan!

© 2024 De Verwanten

Website door DunicoBoven ↑

Translate »