SPIEGELS
Overal staar ik mijzelf aan
Kom mijzelf overal tegen
Overal spiegels waar ik ook kijk
Geen ontkomen aan
Waar ik ook ga …..spiegels
Overal grote indringende spiegels
Kan mijzelf niet ontlopen
Ze verschuilen zich in een kind
In stokoude man of vrouw
In wanhoop en droefenis
In tranen van ontroering
In pijn en smart, maar ook
In vreugde en vervoering
Geen ontkomen aan
Zelfs de spiegelgladde zee
Laat mij-zelf zien… duizend maal
Zie mijzelf in wolkenlucht
In schreeuwende meeuwen
Hun zwevende vlucht
Een vis duikt op
Waar zonnestralen weerkaatsen
In een explosie van licht
Spiegelen glanzende vissenogen
Een mens vol in’t zicht
Brekende spiegels vallen ineen
Mens, dier, plant en steen
Je bent van niets gescheiden
We zijn allen Eén!
Het bovenstaande gedicht hoort bij De illusie van de Tweelingziel Deel 3
FACEBOOK: SPIRITUELE VRIENDEN-DE VERWANTEN
JV.
(Totaal aantal bezoeken: 128, 1 bezoekers vandaag)
4 maart 2014 om 08:49
Heeeeel Mooi 🙂