De Verwanten

Voorspellingen
De twaalf dagen tussen Kerst en Driekoningen heetten in vroegere eeuwen ook wel ‘lotdagen’. Om de toekomst te kennen begaf men zich tijdens deze dagen zwijgend naar een kruispunt van wegen waar men luisterde en lette op voortekens die zowel het weer als ook andere gebeurtenissen aanduidden. Het woord ‘lot’ duidt hier niet op noodlot, maar wordt gebruikt in de oude betekenis van ‘luister’. Elke nacht gaf een voorspelling voor een van de komende twaalf maanden. Dromen tijdens de Twaalf heilige nachten zouden hetzelfde voorspellende karakter hebben. Oeroude overleveringen verhalen van geesten van de gestorvenen die in de nachten de levende mensen bezoeken.

Zielservaringen
Volgens de antroposoof Rudolf Steiner waren het juist deze natuurmensen uit vroegere tijden die nog verbinding hadden met de kosmos. In een voordracht uit 1913 zegt hij dan ook dat er in de volkspoëzie nogal wat te vinden is ‘over ziele ervaringen tussen Kerstmis en Driekoningen. Dat is de tijd dat de grootste duisternis zich, onmiddellijk na de zonnewende, over de aarde heeft verspreid. Als de zon na haar diepste onderdompeling dan weer aan haar zegetocht begin, kan met de bevrijding en verlossing van de natuur ook de menselijke ziel heel bijzondere ervaringen hebben.’ Wij, in onze verstedelijkte samenleving, hebben die verbinding met de natuur allang verloren. Toch zou je, als je je er bewust van bent, kunnen ervaren dat deze Twaalf nachten anders aanvoelen dan andere nachten.

Tijd voor bezinning
Ook vanuit astrologisch oogpunt zijn de Twaalf heilige nachten van oudsher in onze cultuur een bijzondere tijd. Zij vormen de dagen die ons zonnejaar van 365 dagen laat aansluiten op het maanjaar van twaalf maanden. De synodische maanomloop, dat wil zeggen de tijd van bijvoorbeeld volle maan tot volle maan, bedraagt 29,5 dag. Twaalf maal 29,5 is 354; een verschil van elf dagen. Deze werden gezien als restdagen, als extra tijd. Tijd voor bezinning, om even terug te houden. We kunnen dat ook zien in de ontwikkeling van de lengte van de dagen. Met midwinter, 21 december, hebben we de langste nacht en de kortste dag, waarna de dagen in principe weer gaan lengen. We zien dan echter dat de lengte van de dagen rond kerst een aantal dagen lang vrijwel constant blijft. Net alsof ook de zon even op de plaats rust houdt.

Auteur S. Von Olfers

Metafoor
Heel de aarde lijkt dus in ruste. Maar schijn bedriegt. De aarde is een levend organisme, dat net als de mens, net als het tij van eb en vloed een in- en een uitademing kent. Wat ademt de aarde dan in en uit? Welnu: scheppingskrachten, levenskrachten. Dat is ook te zien aan de bomen en bloemen en de geboorte van jonge dieren. ’s Winters trekken deze scheppingskrachten zich terug in de aarde. Niet om daar in slaap te vallen, maar om daar, zoals ook het verhaal van de Wortelkindertjes ons verteld, voorbereidingen te treffen voor weer nieuw leven.

De winter is dus de periode dat de krachten in de aarde het sterkst zijn. Daardoor kan de Christuskracht, of zo je wilt… de geesteskracht, zich met die aardekrachten verbinden. Het is dan ook niet zomaar dat Jezus in de winter, in die ingeademde periode, is geboren. Het hele kerstverhaal zou je kunnen zien als een metafoor voor wat er gebeurt op het moment dat de levenskrachten in de aarde zitten. Maria die een boodschap krijgt van de engel, de geesteskracht die op aarde incarneert, de herders die allen in hun droom een boodschap hebben gekregen, de twaalf dagen die de drie koningen over hun reis doen…  In deze periode is de sluier tussen hemel en aarde het dunst.  Ook de ons dierbare gestorvenen zijn dichtbij.

Droomlied
Wie zijn ervaringen  prachtig kon verwoorden was Olav Åsteson die in een sage van het Noorse volk leeft. Zijn ‘Droomlied’ is opgetekend uit de mond van de Noorse bevolking en speelde waarschijnlijk rond het jaar 1000. In het lied zoals wij dat nu kennen wordt Olav in 48 verzen geschilderd als de ingewijde die in de Twaalf heilige nachten een mysterieslaap doormaakt. ‘Hij legde zich in de kerstnacht neer en slaap kreeg hij, zo sterk, ontwaakte niet voor de dertiende dag toen ’t volk al ging ter kerke. En dat was Olav Åsteson, Geslapen heeft hij lang.’ (vers 2) Volgens het lied ging Olav op de dertiende dag – Driekoningen- naar de kerk om de gemeente te delen in zijn belevenissen. Zo vertelt hij over zijn komst tot aan de poort van de dood. Hoe hij neerdaalde tot in het diepst van de aarde en opsteeg op naar wolkenhoogte. ‘Ik ben tot in de wolken geweest en diep in het zwarte slijk, ik heb er de hete hel gezien en een deel van het hemelrijk. De maan schijnt helder, steeds verder wijken de wegen.’ (vers 11)

Ook beschrijft het droomlied hoe Olav via de hemelbrug de kloof tussen de menselijke en de kosmische wereld oversteekt. Dit voedt de gedachte dat gedurende de Twaalf nachten de verbinding van onze aardse wereld met de geestelijk wereld het meest intens is. En dat als je je hiervan zeer bewust bent, je dat zelf ook kunt ervaren. Bijvoorbeeld door middel van voorspellende dromen.

De Heilige Nachten: een tijd van bezinning
Zoals in veel oude culturen al bekend was, is de tijd van 24 december tot 6 januari een periode van ‘wereldrust’, de aarde zelf is gevat in innerlijke stilte. Juist tijdens ‘de Heilige Nachten’, staat de hemel als het ware open en kan ieder mens zich gemakkelijker verbinden met spirituele impulsen.
“Zo kunnen de Heilige Nachten jaarlijks een periode van bezinning (verleden) en bezieling (toekomst) vormen. Je kunt de ‘tijd van de heilige nachten’ ingaan met een persoonlijke vraag, een ‘levensvraag’ waarmee je worstelt, of een vraag ‘aan de toekomst’.

Een paar adviezen die ik zelf toegepast heb:
Ten eerste: matig je verwachtingen, omdat het enige wat je kunt doen de juiste voorbereiding is en de rest is een geschenk. Het word je gegeven in die mate dat je het aankunt en er aan toe bent.
Anders gaat het net als bij mij toen ik begon: ik kreeg veel bijzondere dromen maar geen één in de twaalf heilige nachten, omdat mijn torenhoge verwachting en mijn wil het in de weg stonden. Een meditatie voor deze tijd is: niet mijn wil maar uw Wil geschiedde.
          Voordat je gaat slapen spreek je met jezelf af de beelden te onthouden, en als je wakker wordt neem je eerst even de tijd om de beelden weer toe te laten in het dagbewustzijn.
          Leg ook een spraakrecorder of een gewoon bloknoot met pen naast je bed, zodat je er wat in kan spreken of noteren als je even wakker wordt na een droom. Het hoeft maar een heel korte notitie te zijn, maar die helpt later enorm om het bewust te krijgen.
          Als je de droombeelden niet direct meer weet te herinneren, ga dan niet krampachtig toch proberen, ze laten zich niet dwingen en het enige gevolg is dat ze zich terugtrekken. Als je ontspant komen ze veelal na een poosje weer omhoog of later in de dag als je iemand ontmoet of je ziet iets wat correspondeert met je droom, opeens staat het dan weer voor je.
          Verder is het goed om voor het slapen gaan je even heel bewust te zijn dat je in de nacht naar een andere dimensie gaat en niet alleen domweg bewusteloos wordt  of alleen maar lekker gaat slapen. Al is er niets mis met lekker slapen, maar de nacht kan zoveel meer bieden.
          
Na een goede voorbereiding zouden we, ook buiten deze periode om, iedere nacht de antwoorden op veel van onze vragen kunnen krijgen. In de nacht en vooral in deze tijd kan je bijzondere ontmoetingen hebben en meer leren dan in een heel jaar van je dagbewustzijn.

——————-
**Ik dank alle abonnees en andere lezers voor het vertrouwen in mij gesteld en wens jullie allen een stille en ingetogen kersttijd toe en een gezond, geïnspireerd  en verbonden nieuwjaar in geestverwantschap! 
Laten we het komende jaar dankbaarheid beoefenen voor wat er wel is….

__________________________

Het boek voor deze tijd:
HET EENHEIDSBEWUSTZIJN VAN DE WAARNEMER
Alleen het Eenheidsbewustzijn is in staat de aarde en de mens weer gezond te maken en de zelfzucht te overwinnen. Onbaatzuchtige aandacht en betrokkenheid; dat is genezend!
Een bewustzijn van de eenheid van de aarde, alle levende wezens, en de geest die door alles en iedereen heen werkt. Een bewustzijn dat alles en iedereen onze broeder/zuster is: dan voer je geen oorlog meer, laat je anderen niet aan hun lot over en zorg je voor de aarde, omdat je het zelf bent!

Terug naar sensitieve beeld en geestverwanten f.b groep en/of Het Eenheidsbewustzijn van de Waarnemer, voor reactie of vraag…

**Hoofdfoto:        Corien Groenendijk
Reeds eerder geplaatst 2020/2021/2022