Vakantie is net zo’n beladen onderwerp dan schrijven over onze huiskatten die de inheemse vogelstand decimeren. Het gaat mij zeker weer een aantal abonnees kosten die vinden dat ik een kortzichtig oordeel vel, wat ze niet van mij verwacht hadden.
Maar soms gooi ik mijn kont tegen de krib om een beetje te provoceren en om met elkaar meer zicht te krijgen op deze fenomenen.
De vakanties staan voor de deur en de grote volksverhuizing is aanstaande. Zonder vakantie zouden velen de hoge mate van stress in hun leven maar nauwelijks overleven en men kijkt er dan ook verlangend naar uit om er even tussenuit te gaan. Volle vliegvelden, lange wachttijden en overvolle snelwegen worden voor lief genomen.
Zal de overdreven verwachting niet eerder frustratie oproepen dan de gehoopte innerlijke stilte?
Mensen doen vaak werk dat totaal niet overeenstemt met wie ze werkelijk zijn en dat vreet energie en holt mensen uit. Men gaat de hele dag om met ‘alledaagse’ gebruiksvoorwerpen die in essentie absoluut niet meer te begrijpen zijn en die grotendeels bepalen hoe men leeft en is. Men leeft dan van vakantie naar vakantie om enigszins op te laden en weer mens te kunnen worden. Door de voortschrijdende techniek worden we steeds meer weggedreven van ons oorspronkelijk zijn; van de eenvoud. De verbondenheid met de natuur, wat we ook zelf zijn, is verbroken.
Over de hele wereld raakt het platteland ontvolkt en de steden overbevolkt. De onvrije media, die voor het overgrote deel in handen zijn van een steeds kleinere en engere groep superrijken, bepalen wat goed is of niet. Toerisme is de nieuwe melkkoe, nu de fossiele brandstoffen het onderspit gaan delven. Vakantie is goed, omdat het goed is voor de economie en die kleine groep heersers. Landen en steden doen er alles aan om de toerist van heinde en verre aan te trekken en te overtuigen dat een bezoek de moeite waard is. Vliegreizen kosten bijna niets meer en men deinst er niet meer voor terug om 10 uur in een vliegtuig te zitten om in verre all inclusive resorts 10 dagen in de zon te kunnen vertoeven. Die overigens thuis ook steeds langer en feller gaat schijnen.
Het is ook best wel te begrijpen dat mensen hunkeren om uit die lelijke nieuwe steden en hun flat of bovenwoning weg te vluchten en zich over te geven aan de illusie van het vakantiegeluk. Daar wil ik niet over oordelen, dat begrijp ik best. Wat zou er overigens kunnen veranderen als in die steden groene oases worden gemaakt in plaats van weer een torenflat, waar mensen als kippen worden opgehokt?
Citymarketing is zo’n mooi woord om enorm veel geld uit te trekken voor verfraaiing van de stad en dat te laten betalen door alle inwoners en flink te bezuinigen op gezondheidszorg en 
onderwijs. Er wordt overigens in het algemeen veel meer geld uitgegeven aan toerisme dan aan gezondheidszorg en onderwijs. Het centrum van Amsterdam is hard op weg om een openluchtmuseum te worden en de locals verhuizen naar nog leefbare gebieden in de polders van Almere. In Venetië (ongeveer 23 miljoen bezoekers p.j.)moet je voor een kopje koffie eerst huur betalen voor de tafel en daarna 16 euro voor de koffie. Steeds grotere cruiseschepen spugen per keer 5000 mensen uit. Texel wordt nu genoemd op de lijsten van meest bijzondere vakantiebestemmingen, en de V.V.V. op Texel juicht veel te vroeg.
Horden toeristen zijn net als sprinkhanen: ze komen massaal en storten zich op alles wat het eiland of de plaats te bieden hebben en laten uiteindelijk een kale woestenij achter waar alle oorspronkelijke schoonheid in verdwenen is. Zelfs de voettocht naar Santiago de Compostela is aan massatoerisme onderhevig en alle spiritualiteit wordt eruit gezogen, en op de Mount Everest staan ze in de rij om de top even aan te raken.
In de opkomende Staten als China, India, Pakistan en Brazilië ontstaan nu ook sterke middenklassen die ook gestimuleerd worden om op vakantie te gaan en miljarden zullen daar gevolg aan geven en vakanties in het oude Europa boeken. Met als gevolg dat de lokale bevolking in de verdrukking komt en de huizenprijzen alleen nog voor rijken zijn op te brengen.
In Europa spannen de Duitsers en Nederlanders de kroon om zoveel en zo ver mogelijk op vakantie te gaan. De rijkere Russen zijn gek op de resorts in Turkije waar ze door Erdogan op handen gedragen worden. Geen oorlog maar de gestolen rijkdom consumeren en de bevolking uit arme regio’s de oorlog laten uitvechten. Griekse vakantie-eilanden kunnen ook even niet meer, omdat daar nu de vluchtelingen het vakantieplezier bederven.
Op den duur en ook nu al, als de verveling toeslaat, krijgen we georganiseerde reizen aangeboden naar oorlogsgebieden of kunnen we een rondtocht maken door de getto’s rond de grote steden om de armoede en ellende even onder ogen te komen en daar foto’s van te maken om aan het thuisfront te tonen. Niets interessanter dan de onbekende armoede van een afstand te bekijken en je gelukkig prijzen omdat het jou niet overkomt. Dit is geen cynisme van mijn kant, maar pure realiteit.
Na de vakantie zitten de wachtkamers vol bij de dokters, therapeuten en psychiaters, omdat de hoge verwachtingen bij lange na niet zijn uitgekomen. Partners die denken: in de vakantie gaan we alles goed maken, dan hebben we eindelijk tijd voor elkaar, en een echt gezin vormen met de kinderen of met de nieuwe kinderen van de nieuwe partner. En dan moet het ook nog leuk, gezellig en spannend zijn. Maar dat is het vaak niet: Het bed ligt niet goed of is vies, er zijn muggen, meereizende pubers verpesten de sfeer nu evengoed en de kleine kinderen zijn nog meer overstuur dan ze thuis al waren. Spanningen tussen de partners lossen meestal niet op in de vakantie, maar groeien tot een hoogtepunt, omdat ze dan pas echt los kunnen komen.
We kunnen het niet blijven ontkennen: Die volksverhuizingen verwoesten het milieu, de lokale cultuur van het land van bestemming en komt voort uit een overstresste samenleving. Laten we kiezen voor een ontspannen samenleving, waar vakantie naar verre oorden overbodig wordt en iedereen van de toeristenplaag wordt verlost. Zou het niet veel zinvoller kunnen zijn om het alledaagse leven meer ontspannen in te richten?
Al met al een negatief stukje, maar daar kan ik echt niets aan doen, omdat ik het niet anders kan zien en omdat de gevolgen steeds meer duidelijk worden, en toch blijft de vakantiedrang van generatie op generatie doorgaan. De coronacrisis heeft er helemaal niets aan veranderd, vliegschaamte is voor puriteinen en armoedzaaiers. We zijn wereldburgers geworden met steeds meer geld en vrije tijd, en steeds meer innerlijke leegte die we maar niet weten op te vullen.
Dat is de onderliggende kwaal van de uiterlijke zoektocht!
Een leegte die ons voortdrijft om de verveling en de eenzaamheid te ontvluchten. Vluchten kan niet meer………………………..
Zelf heb ik geen behoefte aan verre reizen, omdat het in mijn eigen omgeving en landje mooi genoeg is, en dat het elders anders is, maar niet mooier. Niet mooier in de overtreffende trap, wel anders mooi. Die niet te stuiten behoefte aan alsmaar weer nieuwe indrukken begrijp ik niet en in mijn simpelheid zie ik het als een gevolg van de materialistische levenswijze die nooit genoeg heeft. Een pensionado heeft makkelijk praten zul je denken, maar juist die pensionado’s gaan massaal op reis, omdat het kan. Alles op foto’s vastleggen en dan weer verder.
Wat te denken van de superrijken die van gekkigheid niet meer weten wat te doen. Die gaan voor 250,000 dollar in een duikbootje naar de Titanic kijken of voor nog veel meer een particuliere ruimtereis maken, de risico’s van dat soort reizen worden voor lief genomen, omdat het wel spannend is en nieuw.
Al weer wat jaren geleden heb ik een campertje gekocht om mijn niet zo avontuurlijke geest wat uit te dagen. Ik ontmoette interessante mensen, had mooie eenheidservaringen in de natuur, en kwam ook mijzelf behoorlijk tegen. Het een en ander heb ik beschreven in mijn boek: De Alleenganger- Eenzaamheid…een uitdaging. Het is toch op een ‘psychische’ mislukking uitgelopen, omdat ik het als hsp’er niet uithield op volgepakte campings, en Zweden en Noorwegen al ver weg vind. Eigenlijk ben ik op dit gebied waarschijnlijk saai te noemen, maar dat is maar net hoe je het bekijkt: het kan ook voortkomen uit tevreden-heid.
Voel je door mijn stukje dus niet aangevallen, en beschuldig mij niet van hoogmoed en arrogantie, het is meer gegroeid door een aanwakkerende afkeer van mensenmassa’s op drift, en de gevolgen daarvan.
Ik schrijf dan ook over massatoerisme en niet over de rugzaktoerist die wandelt en waarneemt, gelukkig komt er meer bewustzijn hierover bij steeds meer mensen.
Ook in zo’n camperetje ben je niet veilig, omdat tijdens en na de coronacrisis mensen van mijn leeftijd en genoeg geld, campers zijn gaan kopen, heel veel campers; campers als huizen zo groot, het liefst. Hutje mutje bij elkaar gaan staan op betonnen ondergronden. Het is een grote vrijheids- illusie, dat je kan gaan en staan waar je wilt. De camper heeft een aurora van het ultieme vrijheidsgevoel. Nu gebruik ik hem als klein verplaatsbaar huisje op wielen die ik in de buurt van mijn huis parkeer op de laatst overgebleven stille ruimten. Heerlijk om wat te lezen en te schrijven en s’avonds mijn eigen bed in. En vooral de zondag met mooi weer thuisblijven.
Snelwegen mijd ik want het wordt en is een volle boel in ons kleine landje, dat over niet al te lange tijd zal veranderen in een stadstaat, vergelijkbaar met Hongkong, Macau en Singapore. De zwermen toeristen komen voor even, de economische, klimaat en oorlogsvluchtelingen voor de nooit eindigende oorlogen, … blijven.
Een juiste antwoord op de waanzin van het massatoerisme heb ik niet, alleen wil ik uitroepen: Zoek de eenvoud heel dichtbij, de ontspanning en rust ligt vlak voor je voeten, of nog dichterbij; je bent het-zelf… als je de bestemming in jezelf zult vinden en niet meer op de vlucht slaat.
Begin eerst eens de eigen omgeving te verkennen en zoek ruimte voor een moes of bloementuin, desnoods boven op het dak van je stadswoning of kantoor. Vele wijzen hebben ons erop gewezen dat we God in de natuur kunnen vinden, we kunnen er graven naar God. Spinoza noemde zichzelf een atheïst, maar in de Ethica komt Spinoza er onomwonden voor uit dat hij God aan de natuur gelijkstelt. Hij sprak van een Natuur met twee gezichten: aan de ene kant de “naturende natuur” – dat wil zeggen: God, of de Natuur – en aan de andere kant de “genatuurde natuur” – ofwel de natuur in de gebruikelijke zin van het woord, de natuur met een kleine letter; de natuur als het ‘effect’ of het ‘gevolg’ van God.’
De natuur is onze grootste geneesheer en aan de staat van de natuur kun je aflezen hoe het met de gezondheid van de mens is gesteld. De natuur is ernstig ziek en roept ons op om onze aandacht te verleggen. Als we weer oog krijgen voor de natuur vlakbij, worden we genezers van de natuur en daardoor ook van onszelf; we zijn de natuur.
Al met al een fijne en ontspannende vakantietijd toegewenst op de manier die bij je past, want er zijn ook andere manieren om je vrije tijd in te richten en geen grote voetafdruk achter te laten.
Voor reactie of vraag terug naar de pagin a van Jan>>>
De facebookpagina van Jan . Geen FB? dan kan je eventueel per omgaande een reactie geven( Dus mailbericht met reactie retourneren, persoonlijk)
***Vandaag mijn boom gered. Onlesbare dorst
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
