Boekbespreking 02-04-2021
Antroposofie vandaag
Tijdschrift voor antroposofie in België

De Alleenganger

Het beeld op de cover vertelt meer dan woorden kunnen beschrijven. Een campertje, moederziel alleen op een grasveld in een bosrijke omgeving en onder een helderblauwe lucht. Naast de camper staan een eenvoudig tafeltje en stoeltje. Alles ademt rust, eenvoud, natuur, alleenheid.
De auteur trekt er regelmatig met zijn campertje op uit. Hij zoekt geen verre oorden, maar blijft in zijn eigen land en soms een stukje de grens over; hij staat open voor ontmoetingen, maar vermijdt ten zeerste mensenmassa’s. Hij is zeker geen toerist( heeft daar zelfs een spontane afkeer voor), maar een wat vreemde vogel, een alleenganger.

Al snel word je meegenomen als medereiziger van de auteur. Hij beschrijft zijn ervaringen en ontmoetingen, zijn beschouwingen en gevoelens. Heel open, eerlijk, kwetsbaar, humoristisch en vaak zelfs hilarisch. Als hoogsensitief mens verloopt het contact met de buitenwereld niet altijd rimpelloos; hij voelt zich vaak een onbegrepen buitenstaander.
Zijn uiterlijke reis en belevenissen worden na een tijdje enigszins repetitief. Hij ontvlucht steevast de drukte ( op campings en in steden) en komt maar echt tot rust in de natuur. 

Hij zoekt steeds meer de stilte en ontdekt dat die niet buiten maar in zichzelf te vinden is. Zijn uiterlijke reis wordt als het ware een middel om zijn innerlijke reis te gaan. Op een inzichtelijke manier schetst hij het spirituele doel en de betekenis van het alleen-zijn. 
“Eenzaamheid genereert een dwingende noodzakelijkheid om de confrontatie aan te gaan met jezelf. Een werkelijke uitdaging om in het zelf af te dalen, het daar te zoeken en niet meer in de buitenwereld. Iedereen, niemand uitgezonderd, wordt eens met deze innerlijke roep geconfronteerd.”

Het is een vlot leesbaar reisboek geworden. De auteur beschrijft niet alleen zijn innerlijke zoektocht, maar behandelt ook maatschappelijke en spirituele thema’s. Hij is duidelijk vertrouwd met Steiner en zijn filosofie, maar is vaak heel kritisch voor de antroposofen die hij ontmoet. Verder legt hij ook een verbinding met de coronacrisis.
Het is een boek waarin vele lezers- die zoeken naar de diepere zin van het leven- zich zullen herkennen.
Hilde Maas
(Jan Verduin, De Alleenganger. Eenzaamheid… een uitdaging, 464 pagina 24,95)

Tijdschrift MOTIEF 
7 februari 2021
De Alleenganger
(verkorte versie)

Mijn beschrijving van dit boek is niet meer dan enkele impressies. Om een goede samenvatting te geven, is niet zo eenvoudig, omdat er veel in staat, het is dan ook een boekwerk van 464 pagina’s! 
Waar moet je dan beginnen, dus dan begin ik maar bij het begin:
De schrijver besloot een camperbus te kopen, enerzijds uit behoefte aan stilte en verdieping, anderzijds als een uitdaging, en confrontatie met zichzelf. 
Ondanks de malheur kan je het niet anders lezen dan met een grote glimlach, en dat blijft zo… door het hele verhaal heen! Een spirituele reis met… humor en dat is uniek.

Daarna begint de reis pas echt en wordt de schrijver de alleenganger die als een soort Parcival op pad gaat, op zoek naar de heilige Graal. Evenals Parcival strijdt hij met de demonen van zichzelf en met die van de wereld. Door alles heen blijft hij een wat naar binnen gerichte alleenganger die het liefst zijn medemensen ontloopt. Hij worstelt met overgevoeligheid en slapeloosheid, is allergisch voor lawaai, en spreekt zijn lagere zelf regelmatig streng toe. Een buitenstaander, onbegrepen, een roepende in de woestijn. Een dolende in de wereld van de ego’s. Een gevoelsmens en beelddenker in een wereld vol hoofdmensen.

Hij  komt o.a. oog in oog te staan:
Met een heuse complotdenker, met een echte wolf, met pensionado’s in campers als huizen zo groot, en met meerdere andere alleengangers die een zelfde soort weg gaan. Je ziet ze als het ware voor je, en ook de natuurbeschrijvingen zijn indrukwekkend.

Hij heeft een ambivalente verhouding met de antroposofische wereld waar hij zelf ook deel van uitmaakt. Hij is een principieel weigeraar van lidmaatschappen, omdat het gevaar bestaat om jezelf te verliezen in een soort algemeen groepsdenken. Zei Steiner niet eens: ‘Vraag het niet aan mij, maar vraag het je-zelf.’ Bij mij komen dan, als ik zijn tocht overzie, de woorden omhoog: imaginatie, inspiratie en intuïtie. Het woord antroposofie wordt spaarzaam opgevoerd in het boek.
Hij beschrijft ook wat ervaringen van zijn dochter met antroposofische en gangbare instellingen; voedsel tot overdenking. Verder zijn eigen ervaring met de bio-dynamische landbouw, verdeelcentra, sociale driegeleding, en als leidraad door het boek: het Christusbewustzijn.

Ik raak verstrikt in wat ik allemaal nog zou kunnen opvoeren: over de coronatijd, vluchtelingendrama, de donkere nacht van de ziel, meditatie en de wachter op de drempel. Ik zou zeggen lees het zelf! Wat mij betreft een heuse aanrader voor deze donkere tijd in het jaar en de wereldwijde gezondheids- en economische crisis.

Ridzerd van Dijk 

(De Alleenganger / paperback en eBook 463 pag. / 24.95 en 12.50 / plaatselijke of digitale boekhandel / of via de winkelwagen
Ook geplaatst op de FB Pagina van de Verwanten en de Antroposofische beweging. (Meer informatie over het boek vind je Hier De Alleenganger inleiding en recensies.)

 

 

 

(Totaal aantal bezoeken: 556, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!