Volgens de mythologieën aan het begin van onze jaartelling verbleef de ziel na de dood in het schimmenrijk waar ze bijna geen zelfbewustzijn had. Lichtwezens sterven niet en konden de mensen dan ook niet bereiken. Maar één lichtwezen nam toen de taak op zich om ook mens te worden en als mens te sterven, zodat hij dan toegang kreeg tot het schimmenrijk en de macht van de dood kon breken.

In sommige esoterische teksten wordt verteld dat Jezus direct na zijn sterven in de duisternis verscheen van het schimmenrijk. Het was alsof daar de zon opging en dat heldere licht van de Christuszon gaf de zielen de kracht om ook in het leven na de dood hun weg te vinden naar zelfbewustzijn. Dit geldt ook voor alle mensen die nu leven tussen geboorte en dood.  De mensheid is nog maar een schim van zijn ware-zelf en de Christuszon wil de onbewustheid verlichten. De feestdagen zijn niet alleen vrije dagen maar dragen allen een mythische betekenis in zich. Het zijn symbolische en levende beelden die in de ether nog steeds te zien zijn en verbonden met de mens. 

Pasen ik ook een lentefeest dat altijd al gevierd werd op de dag van de eerste volle maan in de lente. Pasen valt echter op de eerste zondag na de eerste volle maan in de lente, dus aangepast aan de menselijke kalender. Het is wel bijzonder dat Pasen elk jaar op een andere datum valt doordat het onderhevig is aan de kosmische krachten van de volle maan en het begin van de lente. Dood en opstanding zijn moeilijk te ervaren en daarom was en is er het veertig dagen vasten. Door het juiste vasten wordt het bewustzijn ongewoon helder en daardoor zou je in je eigen organisme een vorm van dood en opstanding kunnen beleven.

Maar buiten onszelf zien we in de lente, dat direct volgt op de winter, opstandingskrachten in overvloed. Wat in de winter stierf ontkiemt en groeit in de lente, komt in de zomer tot volle wasdom en wordt in de herfst geoogst, maar moet in de winter gewoon weer sterven. De menselijke weg in een notendop.

Pasen gaat dus over dood en opstanding. Christus is mens geworden en daardoor zijn wij als Hij, met ook de onvergankelijke kracht van de opstanding in ons wezen verankert. We zijn dus in staat de dood te overwinnen. Oppervlakkig gezien is dat onbegrijpelijk voor menselijke begrippen, maar het heeft te maken met de overwinning op het ego. Alleen het ego kan sterven, niet de hogere mens. Aan het kruis hing het ego en de hogere mens stierf niet. Hij moet groeien en ik(ego) moet afnemen.

Daarom is het nu zo ongelooflijk belangrijk dat we deze tijd niet weer verslapen en weten dat we opstandingskrachten in ons dragen en dat we het ego en daardoor het egoïsme definitief kunnen overwinnen. Ondanks de problemen van onze tijd worden er ook mooie liefdesimpulsen zichtbaar die een belofte in zich dragen en boodschappers zijn van een aanstaande nieuwe tijd. Vergeet niet dat we door onze innerlijke verbondenheid tot steun kunnen zijn voor alle mensen.  Er is geen scheiding, we zijn één. Laten we het bewust-er-zijn, iedere nieuwe opstandingsdag opnieuw oefenen, totdat de oefening overgaat in een blijvend…  Zijn.

Pasen verbindt ons met alles wat leeft, en alle mensen zijn in potentie lichtdragers, licht dat nooit meer dooft.

Weer terug naar> Sensitieve Beeld en Geestverwanten  voor reactie/aanvulling of vraag.

Fijne Paasdagen en een sterke innerlijke opstandings-impuls toegewenst….Ik Ben

Bewerkt en aangepast hoofdstuk uit de  De Alleenganger/ Eenzaamheid … een uitdaging. Meer informatie over het boek vind je Hier De Alleenganger inleiding en recensies.

(Totaal aantal bezoeken: 389, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!