Een relatie hebben of in relatie-zijn...

Onlangs schreef ik in onze FB groep het volgende:
Wat ik mij afvraag: of een gezonde permanente relatie wel echt mogelijk of goed is? Want het leven verandert voortdurend en dus zal de relatie ook veranderen. Niets is immers blijvend in het leven en relaties zijn geen uitzondering op de regel. Toch blijft men zoeken op allerlei manieren om een perfecte relatie tot stand te brengen. Er ligt zo’n enorme verwachting aan ten grondslag.
Weet je wat nogal ondergewaardeerd wordt:
Vriendschap in de relatie en vriendschap buiten de relatie, gewoon echte vriendschap…

Het huwelijk is het uiterlijke beeld van het innerlijke huwelijk, het samenvallen van het vrouwelijke en mannelijke, het opheffen van de dualiteit…het Kosmische Huwelijk.
Het aardse huwelijk is vooral bedoeld voor de fysieke overleving, het voortbestaan van de soort, en om een gevoel van veiligheid en zekerheid te geven. Een andere dimensie heeft een huwelijk dat meegroeit met een uitdijend bewustzijn. Het gaat werkelijk niet om jezelf te verliezen in de ander, dat is een soort tegengesteld eenheidsgevoel. Het is uiteindelijk de weg van afhankelijkheid naar gelijkwaardigheid in vriendschap. De oefenplaats voor het ontwikkelen van de onbaatzuchtige liefde; proberen het belang van de ander te zien en daar ruimte voor te maken, in plaats van steeds weer het eigenbelang voorop te stellen.

Wellicht lijkt het een beetje op de verliefdheid van in het begin van de relatie toen het ego zich even stil hield. Toen we glimlachten om de tekortkomingen van de ander en van de hele wereld hielden. De ander was precies zoals het de bedoeling was!
Totdat het ego zijn intrede weer deed en zijn invloed ging opeisen door te gaan oordelen en veroordelen. De angst om de ander te verliezen ontaard in bezitsdrang. Zo verworden de relaties tot een strijdperk voor de ego’s.
Er is veel wijsheid en geduld nodig om je staande te houden in de relatiesfeer.

Het fenomeen eenzaamheid hoort net zo goed thuis in relaties en is zelfs vaak schrijnender, schreef ik al direct in de inleiding van ‘De Alleenganger’.
Er is echt veel eenzaamheid binnen relaties. Dan kan de gedachte ontstaan: ‘Omdat ik eenzaam ben heb ik dus een slechte relatie!’ Het kan echter ook uitnodigen om de ander die ruimte te gunnen om alleen en/of eenzaam te zijn, zonder dat direct te willen verbinden met een uitgesproken oordeel over de relatie. Een gevoel van eenzaamheid is onontbeerlijk voor geestelijke groei, ook al hebben we uiterlijk gezien nog zo’n mooie relatie. Als we een relatie alleen maar willen blijven zien als een mooi sprookje dat romantisch en altijd maar liefdevol moet zijn, gaan we voorbij aan wat het ons in werkelijkheid te bieden heeft.
‘Waarom gaan jullie uit elkaar?’ ‘Omdat ik niet meer verliefd ben…..’
We hebben elkaar ook heel veel te leren, het kan wel eens zijn dat de man of vrouw naast ons uiteindelijk onze grootste goeroe blijkt te zijn. We kunnen er voor weglopen, en dat kan ook zeker verstandig zijn, maar in het algemeen gaan we te snel op de vlucht en op zoek naar een ander.
We leven in een snelle internet tijd, en iedere minuut telt.

Bevrijding
Wie heeft ons toch wijs gemaakt dat het grootste geluk en de grootste vrijheid in de relatiesfeer ligt?
Een relatie geeft wel een unieke kans om elkaar te bevrijden, te bevrijden van elkaar en van al de hooggespannen verwachtingen! Dan wacht uiteindelijk geen eenzaamheid of alleen zijn, maar …all-één zijn. Vanuit dat all-één zijn kunnen relaties worden aangegaan die wel vrij zijn en niet meer zo vol hunkering naar vervulling buiten jezelf.
Jammer dat daar over het algemeen veel eigen levens-ervaring voor nodig is.
Geestelijk gezien is de zoektocht naar de perfecte relatie een zoektocht naar je-zelf, naar de eens verloren eenheid. Eenzaamheid is een dwingende noodzakelijkheid om de confrontatie aan te gaan met je-zelf. Een pijnlijk gebeuren om in jezelf af te dalen, het daar te zoeken en niet meer ergens buiten. Iedereen en niemand uitgezonderd wordt eens met deze innerlijke roep geconfronteerd. Het is de ultieme oproep aan de mens om die weg te gaan, om die roep, die aanraking te volgen.

Tweelingziel
Deze roep wordt maar al te vaak vertaald in het onafgebroken blijven zoeken naar de zogenaamde tweelingziel, het alsmaar en eeuwig zoeken buiten jezelf. Hoe moeilijk is het wel niet om te begrijpen dat het veel dichter bij is, zo dichtbij dat we het over het hoofd zien. Yin en yang spelen zich af in de menselijke ziel, of de ziel zich nu voordoet als mannelijk of vrouwelijk. Het zoeken buiten jezelf naar een van de componenten is het willen vermijden van de confrontatie met jezelf. Het zou ook betekenen dat we als mens niet af zijn, maar een halffabrikaat. We hebben een energieveld met onszelf en delen dat met alle levende wezens, omdat we één zijn in onszelf en vanuit die innerlijke tempel verbonden met alles. Zodat je kunt zeggen: Ik Ben!

Vriendschap
Laat er ook plaats zijn voor intieme vriendschappen, voor geestverwantschappen, schep ruimte voor verdere wederzijdse groei! Afgescheidenheid en relatie zijn bijna synoniem.
Je kunt een relatie hebben of in relatie zijn, proef het verschil.
Er is niet één bijzonder en speciaal mens, er zijn er meer waar we wederzijds van te leren en te geven hebben. Het kan vooral niet van één bepaald persoon afhankelijk gemaakt worden. Soms of vaker zijn we niet in de liefde, dan willen we zekerheid, willen het vastleggen: jij bent van mij en ik van jou….we maken zelfs een contract.
Het is toch zonde dat we aan zoveel mensen voorbij gaan die ook onze echte vriend(in) zou kunnen zijn, alleen omdat we denken dat we ons alleen op één enkel persoon moeten richten. Een alles in één persoon, een volmaakte mens die alle zelfde interesses en idealen deelt. Vriendschap en geestverwantschap zijn geschenken die de relatie niet bedreigen, maar juist bevruchten.

Jaloezie is echter maar al te vaak ‘het zwaard van Damocles’, een continu dreigend en acuut gevaar temidden van een ogenschijnlijk goede relatie.
Jaloezie is een gevaarlijke en afbrekende emotie waarin het duister zich samenbalt. Een verterend vuur dat smeulend of razend alle liefde verbrand. Alleen een groeiend bewustzijn is in staat om deze emotie los te maken van zichzelf.
Probeer geen voorwaarden te stellen aan de vriendschap, of het verschil tussen relatie en vriendschap teveel te benadrukken in wat waar wel of waar niet thuishoort. Dan verdwijnt de magie al voordat het had kunnen ontstaan.
Vriendschap is in relatie zijn met de ander in het moment, in het onvoorwaardelijke levende heden.

Liefde heeft met vertrouwen, onbaatzuchtigheid en geloof in de groei naar heelheid te maken van de ander. Ieder mens is in zichzelf een eenheid, al(l)één. Een echte onvoorwaardelijke vriendschap is mogelijk tussen mensen die weet hebben van die eenheid in zichzelf, die het benaderen, die vriendschap niet meer zien als een soort persoonlijk bezit maar als een ongelooflijk kostbaar geschenk. Een geschenk dat het individu boven zichzelf kan doen uitstijgen en de kracht en liefde geeft om het proces van vervolmaking door te zetten en het uit te dragen in de wereld.
Of we nu getrouwd zijn, samenwonen of alleenstaand, het is mogelijk… als we alle zelf opgelegde beperkingen kunnen loslaten en ons open stellen voor vriendschap. Dat zou wel eens de redding voor de relatie en al die ontheemden mensenkinderen kunnen zijn, en het bewustzijn versterken wat in Relatie-Zijn werkelijk inhoudt.

In relatie-zijn
Als we werkelijk vrij zijn, staat de wereld en de geest voor ons open….vol met wonderen, en beloftes worden vervuld. In Relatie-Zijn met alles om ons heen is ook een vorm van al-één-zijn, van krachtig op jezelf kunnen staan. Dat kunnen we elkaar leren, door angstloos in relatie te treden en ons te verbazen over het wonder van al het bestaan. In Relatie-Zijn wordt dan een gevoel van eenheid met alles om ons heen, waar niets of niemand buitengesloten wordt.
De vrucht van een persoonlijke relatie zou kunnen zijn: een getransformeerde relatie van twee autonome mensen, gelijkwaardig, vrij, geestkracht bundelend en een krachtig stralingsveld vormen. Gun en stimuleer elkaar de aardse pelgrimstocht naar het licht te gaan en echt in Relatie te Zijn.
Een lid van onze FB groep, Maria Band, schreef mij:
Ik zoek geen man,
ik zoek geen vrouw,
ik zoek mijn gelijke.
Als ik één mens aanbid, aanbid ik ze allemaal
Welke ziel durft alles te zijn en tegelijkertijd niets?

( Bewerkt en gedeeltelijk ook uit het boek… De Alleenganger)
(Weer terug naar)>> Sensitieve Beeld en Geestverwanten voor reactie e.d. Ook geplaatst op de FB Pagina van de Verwanten voor reactie, aanvulling of vraag, waar ook gedeeld mag worden.

Meer informatie over het boek vind je Hier De Alleenganger inleiding en recensies. Verkrijgbaar rechtstreeks via de winkelwagen of bij iedere plaatselijke of digitale boekhandel. Vanaf nu ook bestelbaar en verkrijgbaar bij alle bibliotheken in Nederland.