Innerlijke verwantschap als genezende kracht

Deze keer een wat kortere verhandeling, omdat alles wat je schrijft al snel tot een cliché verwordt.

Zoals bijna ieder jaar ga ik vroeg in het voorjaar even op pad met mijn Camperbus en bij minder mooi weer huur ik een huisje. Zo ook dit jaar: een soort boomhuis met de naam Norway, dus veel hout en een snorrende kachel. De Coronacrises echter achtervolgde mij, ik dacht juist even weg te zijn van het nieuws van alle dag, maar met de dag werden de maatregelen opgeschaald. Alsof een heel jaar in 1 week werd samengeperst.

Afzijdig blijven is onmogelijk:
Eerst erkennen dat het er is en daarna kijken wat je er aan kunt doen. Zoals in de vier edele waarheden van Boeddha. Ik noem er drie, in het vorige hoofdstuk uitgebreid beschreven:1. Het lijden bestaat. 2. Er is een oorzaak voor het lijden. 3. De beëindiging van het lijden. Dus in dit geval weten we dat het er is en we begrijpen een beetje de oorzaak, en daarna de hamvraag: wat kan ik er zelf aan doen? Fysiek gezien zijn er vele dwingende adviezen gegeven waar we zo goed als mogelijk aan proberen te voldoen. Daarnaast is er een demon die angst heet, die vaak nog erger is dan de kwaal. Als je een beetje gevoelig bent voel je de angst over de planeet gaan en zich nestelen in de mensen.

Het nieuws dat niet meer stopt en 24 uur doorgaat met ons beelden voor te schotelen die de innerlijk bron van creativiteit, die in ieder mens aanwezig is en waardoor we verbonden zijn met allen, dempt. Het ene beeld valt op het anderen en sluit het contact met ons ware zelf af. Dat veroorzaakt angst; geen innerlijk baken meer hebben. Het eerste advies is: kijk hooguit 1 keer per dag naar een nieuwsupdate, omdat je nu wel een beetje op de hoogte moet blijven van de nieuwe ontwikkelingen op het gebied van zorg e.d. Maar wel met de afstandsbediening in de aanslag om direct de nare ellendige beelden te cancelen. We weten wat er aan de hand is en hoeven niet tot in de operatiekamer mee te kijken. Het turven van alle doden is ook een geestdodende bezigheid.

Er is al veel over gezegd en geschreven dat deze crises ook een keerpunt kan zijn voor de aarde en haar bewoners. Deze crises kan wel eens de redding van de wereld inluiden. Er is een eind gekomen aan het egoïstische materialisme en de mensen worden gedwongen, letterlijk en figuurlijk naar binnen te gaan. Er ontstaan prachtige initiatieven, de mensen worden aardiger en ontwikkelen mededogen. Op de sociale media ontstaat ook een positieve wending om mensen naast het nieuws ook voeding voor de ziel te schenken in de vorm van muziek, kunst en andere creatieve uitingen. Onverkochte bloemen kun je weggooien maar ook brengen bij de ouderen en zorgverleners, buren kijken om naar elkaar, waar ze eerst aan elkaar voorbij liepen. Het viel mij nadrukkelijk op dat de mensen vriendelijker waren, omdat we blijkbaar allemaal hetzelfde meemaken. Met een boog om elkaar heen en toch dat gemeenschappelijke gevoel van een kwetsbaar mens te zijn, van elkaar kennen. Er circuleren ook kostelijke filmpjes op internet die ook nu de humor vinden en het dragelijker maken. Humor kan ons even optillen en tot steun zijn in deze tijd.

Dat wordt nog wel moeilijk om gescheiden te zijn en voorlopig te blijven van je dierbaren, omdat je bij de kwetsbare ouderen hoort. Ik mis wel de enthousiaste knuffels van de kleinkinderen, omdat dat pure vreugde is. Het Wat mij in het bijzonder opviel, tijdens mijn vroege fietstocht, dat de jongeren de neiging hebben om uit te stralen dat hun jeugdige kracht hen onkwetsbaar gemaakt heeft. Je voelt dan een kloof tussen de overmoedige onkwetsbaren, met nog een leven voor zich, en de kwetsbaren die nog een poosje gezond door willen leven.

Graag wil ik een eigen ervaring delen: in mijn zomerhuisje had ik nog even naar de ontwikkelingen van de dag gekeken en nam die informatie mee naar bed. Na een aantal uren werd ik wakker uit een afschuwelijke nachtmerrie. Het was net alsof ik gedwongen werd om het diepste duister in de ogen te kijken. Een rondvlucht naar de plaatsen van het grootste leed wat de individuele mens kan overkomen: alleen te liggen in de IC met overwerkte artsen die alleen nog zieke lichamen zien. Om daarna geheel alleen te sterven. Ik stond op met een enorme paniekaanval en wist mij geen raad. Al mijn geloof en vertrouwen in een paar uur verdampt en totaal in de greep van de angst. Alleen in het boshuis zag ik al mijn handelingen van de laatste dagen terug: van handen geven tot winkelbezoek en zag het lot van de mensen als een loterij. Daar stond ik met al mijn geestelijk kennis en bewustzijn, in de greep van de wereldangst.
Uiteindelijk lukte het mij om tot meditatie te komen. Het werd langzamerhand stiller en stiller en op een gegeven moment voelde ik een volkomen vrede in mij neerdalen of opstijgen. Er was een tegenkracht voelbaar die met het alles doordringende licht het duister verdreef. Ik kon mij overgeven aan een hogere wil, en voelde de kracht weer in mij stromen.

Wat mij overkwam was niet alleen mijn eigen angst, maar ik werd deelgenoot van de Wereldangst. Alle mensen zijn op een innerlijk niveau met elkaar verbonden. Als we dat beseffen kunnen we dus door onze innerlijke houding het duister vele malen versterken of nadrukkelijk kiezen voor de positieve kracht. Als we angstig zijn, wat nu heel begrijpelijk is, ons proberen te openen voor de gezonde tegenkracht die net zo goed over de wereld trekt en versterkt zal worden. Gedachten en emotionele gevoelsuitingen gaan net als een virus over de wereld en versterken het vele malen.

De creatieve schoonheid van het menselijke wezen kan dan tot grote hoogte stijgen. Dit is een tijd van menswording en we kunnen zien wat dat inhoudt als we kijken naar hen die zich buigen over het lot van hun medemens. Ook de creativiteit, die ieder in zich draagt, zal nu een uitweg vinden. William Shakespeare bijvoorbeeld, schreef zijn grootste meesterwerk tijdens een quarantaine, toen de pest woekerde onder de mensen.

En de lente gaat gewoon door, de vogels fluiten en doen extra hun best voor de vele wandelaars, die meer genieten dan voorheen, ook omdat het stiller en schoner is buiten. Deze beloftevolle regenboog verscheen zomaar in mijn uitzicht.
—————————
FB VERWANTEN PAGINA
Voor reactie, aanvulling, vragen e.d