Beste Verwanten,

Er woedt nu een oorlog in onze achtertuin en de vele vluchtelingen worden in de regio opgevangen. Die regio zijn wij. Hoe kun je je verhouden met zoveel duisternis en zoveel menselijk leed. Ik heb daar geen pasklaar antwoord op en probeer mijn neiging tot medelijden om te zetten in mededogen, en dat is niet eenvoudig.
Er zijn altijd oorlogen, het schijnt bij de mensheid te horen. Wat hebben we in Godsnaam daar nu van te leren? En hoe is het gesteld met onze geestelijke oorsprong?
Ondanks alles is het bijna weer Pasen, het feest van de opstanding, een oproep om de ziel weer te heroveren op het woekerende egoïsme en de onverschilligheid.

De strijd om de menselijke ziel
We leven op een gevaarlijk kruispunt in de mensheidsontwikkeling. Er woedt een hevige strijd in de fysieke wereld en op het niveau van de menselijke ziel. De mens, in z’n algemeenheid, is ver verwijderd van de levende ziel en dreigt nog maar een schim van het ware-zelf te worden. Daardoor is hij amper nog in staat is om waarheid van leugen te onderscheiden; wat waar is wordt een leugen, wat onwaar is…  de waarheid. De zwalkende mens wordt zodoende een speelbal van de aardse en geestelijke machthebbers. Een ontwikkeld onderscheidingsvermogen is namelijk een zielekwaliteit.
Als je de mensheid in je macht wil krijgen… drijf ze dan weg van hun ziel en eigen waarheidsbeleving. De grondslag van een gezonde en levendige ziel is waarheid en liefde, en de ziel kan alle gebeurtenissen en vragen daaraan toetsen.

Autocratieën
Het is nu dan ook de tijd van de autocraten waar de onbewuste mens blind achteraan loopt, en het gevaar bestaat dat de levende ziel het onderspit gaat delven en zich overgeeft aan de dualistische(geestelijke) krachten van het Licht en het Duister. De hoogmoedige spirituele mens die zich verheft boven de aarde en van mening dat de aarde slechts maya is, een soort zinsbegoocheling waar je je niet mee hoeft in te laten; je bent al immers geest.
Daar tegenover de harde materialisten die de zachtmoedige en open kinderen opofferen aan aards nationalisme en egoïsme, die ze kneden tot rücksichtsloze gewetenloze misdadigers, die plunderen, moorden en verkrachten.

Licht en Duister als tegenkrachten
Die tegenkrachten hadden oorspronkelijk de taak om de mens op de middenweg te brengen waar ze konden doordringen tot de opstandingskracht van het Ik-Ben. Maar die lijken uit de kosmische orde gestapt te zijn om hun eigen rijk op de aarde te vestigen… van God los. Daarom is het nu zo ongelooflijk belangrijk dat we deze tijd niet weer verslapen en weten dat we toch echt opstandingskrachten in ons dragen en dat we het ego en daardoor het egoïsme definitief kunnen overwinnen. We dachten weer op de oude voet door te kunnen gaan na de Corona crisis, maar dat blijkt een grote vergissing. De mensheid móét nu wakker worden en de verantwoordelijkheid op zich nemen om het tij nog te kunnen keren. (Onder deze publicatie een link over de Middenweg)

Ondanks alles biedt deze tijd ook de kans om onze ziel weer terug te veroveren en te verheffen. Mededogen, erbarmen, en daadwerkelijk hulp bieden aan de medemens schept levenskrachten en maakt de ziel weer wakker; het zijn opstandingskrachten.

Volgens de mythologieën aan het begin van onze jaartelling verbleef de ziel na de dood in het schimmenrijk waar ze bijna geen zelfbewustzijn had. Lichtwezens sterven niet en konden de mensen dan ook niet bereiken. Maar één lichtwezen nam toen de taak op zich om ook mens te worden en als mens te sterven, zodat hij dan toegang kreeg tot het schimmenrijk en de macht van de dood kon breken. In sommige esoterische teksten wordt verteld dat Jezus direct na zijn sterven in de duisternis verscheen van het schimmenrijk. Het was alsof daar de zon opging en dat heldere licht van de Christuszon gaf de zielen de kracht om ook in het leven na de dood hun weg te vinden naar zelfbewustzijn. Dit geldt ook voor alle mensen die nu leven tussen geboorte en dood. Volgens de overlevering verhief Jezus zich niet boven de aarde, maar wilde er dwars doorheen. Hij wilde een echt mens worden door zich te verbinden, het lijden van de medemens te verlichten en zelf het menselijk lijden te ondergaan.

Vastentijd
Dood en opstanding zijn moeilijk te ervaren en daarom is er het veertig dagen vasten. In de wereldgodsdiensten een ijkpunt in het jaar om zelfdiscipline te oefenen. Vasten van sociale media, van overbodige woorden, van vlees eten, tabak, alcohol, etc.. Door het juiste vasten wordt de ziel wakker geroepen, het bewustzijn ongewoon helder, en daardoor zou je in je eigen organisme een vorm van dood en opstanding kunnen beleven.
De dood van het ego
Maar buiten onszelf zien we in de lente, dat direct volgt op de winter, opstandingskrachten in overvloed. Wat in de winter stierf ontkiemt en groeit in de lente, komt in de zomer tot volle wasdom en wordt in de herfst geoogst, maar moet in de winter gewoon weer sterven. De menselijke weg in een notendop. Pasen gaat dus over dood en opstanding. Christus is mens geworden en daardoor zijn wij als Hij, met ook de onvergankelijke kracht van de opstanding in ons wezen verankert. We zijn dus in staat de dood te overwinnen. Oppervlakkig gezien is dat onbegrijpelijk voor menselijke begrippen, maar het heeft te maken met de overwinning op het ego. Alleen het ego kan sterven, niet de hogere mens. Aan het kruis hing het ego en de hogere mens stierf niet. Hij moet groeien en ik(ego) moet afnemen, of sterf terwijl je leeft.

Bewust-er-zijn
Geef mij de moed en kracht om te veranderen wat ik veranderen kan en de wijsheid om te zien wat ik niet veranderen kan.
Ondanks de grote problemen van onze tijd worden er juist nu ook mooie liefdesimpulsen zichtbaar die toch echt een belofte in zich dragen en boodschappers zijn van een aanstaande, hoopvolle nieuwe tijd. Laten we niet ten onder gaan aan machteloosheid, omdat ook ons innerlijk werk direct van invloed is op de wereld, omdat we…  die wereld zijn.
Vergeet niet dat we door onze innerlijke verbondenheid tot steun kunnen zijn voor alle mensen die het nu zo moeilijk hebben. Als we die wonderbaarlijke kracht van absolute gevoeligheid en kwetsbaarheid toelaten, kunnen we het lijden en het verdriet van onze naasten niet ontlopen, zoals we ook onze eigen pijn en verdriet niet kunnen ontlopen, omdat er in werkelijkheid geen scheiding is, we zijn één.
Pasen verbindt ons met alles wat leeft, en alle mensen zijn in potentie lichtdragers, licht dat nooit meer dooft.
Laten we het bewust-er-zijn, iedere nieuwe opstandingsdag opnieuw oefenen, totdat de oefening overgaat in een blijvend…  Zijn.

**Een publicatie over de tegenkrachten en de menselijke middenweg: De Middenweg

**Weer terug>> voor reactie en of aanvulling:
de FB Pagina van Jan Verduin
 de Verwanten pagina
de Antroposofische beweging en Sensitieve Beeld en Geestverwanten  

Bewerkt en aangepast hoofdstuk uit de  De Alleenganger/ Eenzaamheid … een uitdaging. Meer informatie over het boek vind je Hier De Alleenganger inleiding en recensies.

(Totaal aantal bezoeken: 427, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!