Gezegend de mens die als een kristal zo gelukkig kan zijn,
dat hij zich vrijelijk naar alle kanten kan ontwikkelen
Ik vond een oud dun boekje met een lezing van R.Steiner over geluk. Soms valt zoiets je zomaar toe en het was voor mij even een herkenning van mijn eigen zienswijze over dit fenomeen. Ook heb ik de vraag over de betekenis van geluk voorgelegd aan de leden van de FB groep en dat maakte het nog interessanter door de individuele en gemeenschappelijke kijk op en ervaring met het onderwerp.
Diogenes wordt door Alexander uitgenodigd om van hem een gunst, dus met andere woorden een geluk, te vragen. Alexander is met zijn macht en rijkdom in staat om ieder verlangen naar een bepaald aards geluk tot werkelijkheid te maken.
Wat zien we: Diogenes vraagt of Alexander een stap opzij wil doen om hem het zonlicht niet te ontnemen. Dat was er dus wat er op dat moment aan zijn geluk ontbrak. Hoe zouden anderen op zo’n moment voor zichzelf geïnterpreteerd hebben wat er aan hun geluk ontbrak.
Het geluk van een asceet is een total andere dan het geluk van een genotzuchtig iemand, die meent alleen maar gelukkig te kunnen zijn als al zijn verlangens die uit hartstochten en driften ontstaan kunnen worden bevredigd. Daar tussenin bewegen zich vele nuances over het idee van geluk.
Geluk is een bevrediging van een lang onvervuld verlangen, als het vervuld wordt is er een (tijdelijke) bevrediging, een gevoel van vrede, van overeenstemming met de wereld.
Door ongeluk of tegenslag leren we om innerlijke kracht op te wekken om het te kunnen verdragen. Tegenslag leren verdragen als een schakel in de keten van het menselijk bestaan.
En dan ook de vraag of je het kan uittillen boven het puur persoonlijke van dit leven, gezien vanuit een karmische samenhang, en dan opnieuw de vraag: was het zuiver ongeluk of bestemming?
Gezien vanuit zo’n ontwikkeld blikveld kun je het plaatsen in de stroom van herhaalde levens en karma, als een oorzakelijk verband tussen het ene en andere leven, met als basis dat je zelf verantwoordelijk bent en de schuld niet buiten je kunt leggen.
Maar hoed je om deze wijsheid te verkondigen bij mensen die ongelukkig zijn, die kunnen daar niets mee, die vragen alleen een luisterend oor.
Ongeluk is een disharmoniërende stemming in het zielenleven die verhindert bekwaamheden en vermogens te ontplooien. Alle levende wezens dragen innerlijke ontwikkelingskrachten en wetmatigheden in zich, maar die worden geremd en begrensd door de omgeving en door de onmogelijkheid een harmonische verhouding tot hun omgeving tot stand te brengen. Dus ze kunnen zich niet volledig ontplooien door tegenslag op tegenslag. Zo’n mens zal zich ongelukkig voelen.
Steiner schreef aan zijn eerste echtgenote Anna Eurike, die wilde dat hij gelukkig werd: ‘Van geluk zie ik gaarne af. Ik streef er werkelijk niet naar om persoonlijk gelukkig te worden. Ik wil alleen begrepen worden, maar mijzelf -als persoon-moeten de mensen links laten liggen.’
Hij streefde niet naar geluk, omdat je door er naar te streven er steeds verder vanaf raakt. Het is een zijns-toestand die uitreikt boven het puur persoonlijke.
Gezegend de mens die als een kristal zo gelukkig kan zijn, dat hij zich vrijelijk naar alle kanten kan ontwikkelen en zou kunnen zeggen: ‘Niets staat mij in de weg, de omstandigheden in de wereld, de loop der dingen komt mij tegemoet, alles helpt om mijzelf tot datgene te ontwikkelen, wat in mijn innerlijke wezenskern in aanleg aanwezig is.
Een gelukkig mens leeft in harmonie met zichzelf en de wereld en kan zich daardoor ontplooien, en al z’n talenten ontwikkelen.
Ik voelde altijd een zekere jaloezie naar jonge mensen die al heel vroeg wisten wat ze wilden worden en dat bijna argeloos ook tot stand brachten. Het een vloeide voort uit het andere en alle eventuele obstakels werden omzeild. Alles wat nodig was aan intelligentie, wilskracht en doorzettingsvermogen waren als vanzelfsprekend ruim voorradig. Alles ging zo schijnbaar moeiteloos, alsof ze in de wieg waren gelegd om dat rechte geplaveide pad naar het einddoel af te lopen. Ze leefden in harmonie met de wereld waar zij zich volkomen thuis voelden.
Ook een soort vanzelfsprekendheid dat het hen ook toekwam.
Verliefd zijn is een staat van geluk omdat je een eenheidsbeleving hebt met een ander. Het idee dat de ander ook jou is.
Een kunstenaar en een schrijver ervaren geluk als andere mensen zich herkennen in hun creatie. Een muzikant ervaart hetzelfde geluk als mensen tot in hun ziel geraakt worden en diepe ontroering de boventoon voert.
Aan de basis van geluk liggen vrede en harmonie; te-vrede zijn.
Geluk ligt steevast in het gewone, in het alledaagse, in een gevoel van verbonden zijn. Dankbaarheid is de brandstof van het geluksgevoel.
Geluk is in zijn wezenskern dus een eenheidsbeleving, een harmonische staat van zijn. Al het (uiteindelijke) streven van de mens is erop gericht om een eenheid tussen de mens als geestwezen en de wereld tot stand te brengen.
Er zijn ook krachten werkzaam die dat willen voorkomen, en de mens willen losmaken van zijn geestelijke wortels. Ongeluk is een staat van afgescheiden zijn, uit de eenheid gezet. Een oergevoel van heimwee naar een vroegere staat van zijn.
Streef dus niet naar geluk, dat is een verkeerde afslag, maar versterk je bewustzijn over de eenheid van al wat leeft. Een ontwikkeld eenheidsbewustzijn is thuiskomen in een universele gelukkige staat.
Iemand schreef mij:
Vrede is een langdurige zijnstoestand, als een rimpelloos meer. Geluk bestaat uit de ervaring van een moment, als vonkjes die het wateroppervlak oplichten. En dan is er nog gelukzaligheid, dan ben je zowel het meer als de vonkjes, in constante extase.
Dan moet ik denken aan de wachter op de drempel die de vraag der vragen stelt:
De eeuwige gelukzaligheid is je deel geworden, het komt je volledig toe en de poort staat voor je open, of ben je bereidt er voorlopig van af te zien en terug te gaan, en mee te helpen, net zo lang tot de laatste broeder hetzelfde bereikt heeft, omdat je alles, je hele ontwikkeling tot nog toe, te danken hebt aan je verbondenheid met alles en iedereen?
Ook geplaatst in: Sensitieve Beeld en Geestverwanten privé groep. Voor reactie, aanvulling of vraag, en in de onderstaande groepen mag ook gedeeld worden. Pagina van de Verwanten en Antroposofische beweging 
De Alleenganger>>inleiding en recensies. Verkrijgbaar rechtstreeks via de WINKELWAGEN of bij iedere plaatselijke of digitale boekhandel. (steun je plaatselijke boekhandel)
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
