Gedichten Archieven - Pagina 3 van 4

Category: Gedichten (page 3 of 4)

GRIJS GEWORDEN KIND

21 februari 2014 / jan Verduin 2197 Views

Lopend over het strand

Voor het eerst dit jaar

Op blote voeten

Het water verovert het land

Maakt rivieren en landstroken

Trekt zich steeds strategisch terug

Om onverwachts weer op te rukken

Een groep hang meeuwen

Staan tegen elkaar te krijsen

Vliegen op als het water komt

Vervolgens luid schreeuwend

Strijdend ten aanval op de

achtergelaten schatten

Opeens weer de kleine jongen

Ren achter het terugtrekkende water aan

Jaag het op in overwinningroes

Blijf uitdagend staan tot het weerkeert

Om vervolgens net op tijd

op de vlucht te slaan

Voor het eerst dit jaar

Spelend op blote voeten

Wandelaars zien dit speelse tafereel

Glimlachend groetend

Het grijs geworden kind

foto’s JV.

… Lees meer

DE WEG ZONDER DOEL

7 februari 2014 / jan Verduin 2784 Views

Ada stuurde mij het onderstaande bericht en korte gedicht. Wij mensen willen graag plannen en vast leggen, maar durven we ook het leven te laten stromen, en blij zijn met dat wat is?

Je weg volgen
zonder doel
als beperking
is leven
en langzaam
geboren worden

Ada

—————————–
Ik heb mijn leven lang met het bovenstaande geworsteld en ben er nog niet vrij van geloof ik.

… Lees meer

OVERDENKING

2 februari 2014 / jan Verduin 2622 Views

Beste Lezers van dit blog,

Ik heb een poosje niet meer geschreven omdat ik mij begon af te vragen wat de zin er nu eigenlijk van is en waarom ik er ook al weer mee begonnen ben.
Ja, waarom begin je überhaupt zo.n blog?Het kan een mooi medium zijn om informatie uit te wisselen over een bepaald soort hobby, een specifieke interesse die je deelt met anderen over bijvoorbeeld literatuur, poëzie, tuinieren, vogels, handwerken, treinen, auto’s, vliegtuigen, etc, etc.… Lees meer

DE STILTE VAN DE VREDE

5 januari 2014 / jan Verduin 1864 Views

DE STILTE VAN DE VREDE

Geluk zetelt in het voorportaal van de vrede
In die kwetsbare stromende ruimte
Weerklinkt een vurige bede
Het denken te doen zwijgen

Rusteloos gevangen in doolhof

Voortgedreven door angsten

Vastgrijpend, hallucinerend

Alles vergaan tot stof

Onrust, verhuller van onderliggend licht

Een duistere metgezel op ons pad

Aanhoudend, pijnlijk en gewelddadig

Verdwijnt alleen…….

… Lees meer

GEDICHT. IN HET TEKEN VAN DE LEEUW

30 november 2013 / jan Verduin 3423 Views

Het nu volgende gedicht schreef ik rond de eeuwwisseling…. uit wanhoop! Omdat ik zo dikwijls juist de mooiste en meest kwetsbare mensen zag veranderen in hulpeloze wezens.
Ook herkende ik mijzelf in deze mensen, alleen ik had het geluk van een warme omgeving waardoor ik nog bijtijds kon terugkeren.
En dan vandaag op het nieuws: de zorgwekkende situatie dat steeds meer van onze jongeren bewusteloos worden binnengebracht op de eerste hulp veroorzaakt door de partydrug G.A.B.… Lees meer

GEDICHT: DE MENS EEN WONDERBAARLIJK WEZEN

20 november 2013 / jan Verduin 2097 Views

De mens… een wonderbaarlijk wezen

Wanhopig op zoek naar het vaderhuis

Voor menig deur botweg afgewezen

Steeds zwaarder te dragen het kruis

Innerlijke drang doet hem zoeken

Naar zielsverwanten, lotgenoten

Goeroes en andere betweters

Gelezen talloze boeken

Gaat de weg van blind verlangen

Vol vuur, enthousiasme en geloof

In het voorgenomen lot gevangen

Wil hij overbruggen een diepe kloof

Hij doorworsteld een verloren strijd

Zoekt naar verlossing van zijn lot

Niets geeft hem nog enig respijt

Wil het terugleggen in de handen

van zijn God

Nu denkt hij terug in het licht te zijn

Maar alleen echte ervaring zal leren

Niet meer te vluchten voor die pijn

Altijd weer die strijd, zovele keren

De pijn van kille eenzaamheid

Weer teruggeworpen in die kloof

Schrijnend gevoel van afgescheidenheid

Alleen te redden door een diep geloof:

In de grootsheid en kracht van de mens

Die zelf een eind maakt aan het strijden

Laat dat zijn…..

… Lees meer

DE HAND. GEDICHT

4 november 2013 / jan Verduin 1717 Views

De Hand

Stervend in het licht

Hulpeloos, wentelend

Volgend de spiraal van licht

naar duister

Tastend zoekend naar de hand

De verloren troostende metgezel

Door vader en moeder grijp ik uw hand

Tot het besef misleid te zijn

Teleurgesteld, zoekend

Reikt zij mij haar hand

Tot ook haar ontmaskering

Breekt de knellende band

Alsmaar, onstuitbaar dieper vallend

Schreeuwend om steun en leiding

Reiken diverse gestalten mij de hand

Smedend aan ijzeren banden

Voor eeuwig te verlammen

Mijn willoze handen

Eindelijk gloort het bewustzijn

Doen mij de lafheid beseffen:

Te willen blijven een kind

Voor altijd vasthoudend de hand

Eeuwig durend blind

Langzaam dringt het zicht door

Niet langer meer de zoeken

Maar zelf… door heel mijn wezen

De hand te zijn

… Lees meer

VOOR ALLEN BROEDER ZIJN!

20 oktober 2013 / jan Verduin 1521 Views

Voor allen broeder zijn!
Allen dienen, hulp verlenen!
is, sinds HIJ is verschenen,
enig doel van alle zijn!

Ook voor de booswicht,
die ons wil weerstreven!
Ook hij werd geweven
ééns uit licht.

‘Laat liefde kwaad- in goed verkeren!
is wat zielen, die diep schouwen, leren.
Leer aan de haat te stalen-
de moed om liefde uit te stralen!… Lees meer

GEDICHT DEPRESSIEF

16 oktober 2013 / jan Verduin 1692 Views

Ik ben zo zwaar vandaag

Somber loop ik over de klei

Mijn laarzen zwaar als lood

Iedere stap een kwelling

Aan mijn linkerzij loopt mee

In zwarte cape gehuld, de dood

Ik ben zo zwaar vandaag

Niets te zien niets te beleven

De regen blijft vallen, gestaag

Ik voel mij zo met hem verwant

En geef de dood mijn hand

Neem mij mee uit dit oord

Bevrijd mij van mijn soort

Ik ben zo zwaar vandaag

Geboetseerd ben ik uit klei

Een mislukt stukje aarde

Absoluut van generlei waarde

Was ik maar zoals hij

Die lichtvoetig gaat aan mijn zij

Een merel vliegt in mijn hoofd

Zingt van vreugde en licht

Veranderd op slag het gedicht

Die alle hersenspinsels dooft

Mijn lichaam is gelijk de aarde

Vergankelijk en van beperkte waarde

Ik…echter kan mij verheffen hoog in de lucht

Vrij en sterk als een adelaar kan ik vliegen

Ruimschoots voor mijn laatste zucht

… Lees meer

ZESTIGER JAREN IDEALISTEN

16 oktober 2013 / jan Verduin 1434 Views

Zij stonden op in de zestiger jaren

Ongeschoren… haren tot op de schouders

Lange jurken… bloemen in de haren

Ontwapende bestrijders van conservatisme

Fascisten, seksisten en militaristen

Geboren of verwekt in een orkaan van geweld

Verkondigde zij een nieuwe wereld

Alle mensen elkaars broeders

Stromende verbindende vrije liefde

Paradijs met nooit gehoorde muziek

In alle toonaarden authentiek

Ahriman teruggedrongen in bastion

Broedde uit een duivels plan

Bestreed ze met hun eigen zaad

Overvloed stortte hij over hen uit

Vrijelijk te verdelen voor allen genoeg

Het werd dringen voor de ruif van overvloed

De communist omgevormd tot kapitalist

De socialist tot neoliberaal

En de holist werd een egoïst

Samenwerken een verloren strijd

De mens geworden tot koopwaar

Van handelaar en woekeraar

De slavernij van de nieuwe tijd

Gefrustreerd en gepensioneerd

Zich vervelend op een warm strand

Varend op hun protserig jacht

De koers… bepaald hun welzijn

Verdrongen een diepe smartelijke pijn

Een diepgevoel van verlatenheid

Niets blijkt van waarde op den duur

Alles verdwijnt in de leegheid

Van het eens verloren vreugdevuur

JV

… Lees meer

De Verwanten

VRIJ EN VERBONDEN IN INNERLIJKE VERWANTSCHAP. De Verwanten wil een podium geven aan het idee over ziel en geestverwantschap. Over in relatie zijn met ons-zelf, de ander en alles wat ons omgeeft.

Category: Gedichten (page 3 of 4)

GRIJS GEWORDEN KIND

DE WEG ZONDER DOEL

OVERDENKING

DE STILTE VAN DE VREDE

GEDICHT. IN HET TEKEN VAN DE LEEUW

GEDICHT: DE MENS EEN WONDERBAARLIJK WEZEN

DE HAND. GEDICHT

VOOR ALLEN BROEDER ZIJN!

GEDICHT DEPRESSIEF

ZESTIGER JAREN IDEALISTEN

HET EENHEIDSBEWUSTZIJN VAN DE WAARNEMER

Postbus

FACEBOOK GROEPEN

Nieuwsbrief De Verwanten

TOP 12 MEEST GELEZEN BERICHTEN

ONDERWERPEN

Google Translatie

Het Eenheidsbewustzijn van de Waarnemer

Facebook groepen